Ντίνα Γιαννουπλάκη

Website URL: http://cityculture.gr/ntina-giannouplaki

Φόβος ή μοναξιά

Ο δράκος των παραμυθιών ή ο μπαμπούλας του πιο τρομερού εφιάλτη ονομάζεται –μοναξιά-. Πάντα αναρωτιόμουν γιατί να φοβάται τόσο πολύ κάποιος το να μείνει μόνος, σε σημείο που να επιλέγει ανθρώπους ή καταστάσεις που τον κάνουν να νιώθει ακόμα περισσότερο μοναξιά. Εντάξει, όλοι ξέρουμε πως το να είσαι με κάποιον δε σημαίνει ότι υπάρχει επικοινωνία

Είμαστε lost stars;

Σκεφτόμουν αυτή τη φράση με αφορμή ένα τραγούδι που άκουσα και μου άρεσε τόσο πολύ. Θέμα από μια ταινία του 2015. Ό,τι παραπέμπει σε αστέρια σίγουρα χαρακτηρίζεται ρομαντικό, όμως όποιος θέλει να έχει επαφή με την ζωή σίγουρα κρατάει αυτήν την πλευρά του. Τις νύχτες που όλα σκοτεινιάζουν και το μάτι δεν διακρίνει καλά, είναι

Οι γέφυρες που ενώνουν και μας χωρίζουν

Όλες οι γέφυρες αποτελούν αξιοθέατα και αυτό είναι ενδεικτικό της σημασίας τους. Μικρές γέφυρες, μεγάλες γέφυρες, παραδοσιακές γέφυρες, σύγχρονες γέφυρες. Δείχνουν την ικανότητα του ανθρώπου να επεμβαίνει στη φύση, σε μια προσπάθεια να γεφυρώσει το φυσικό χάσμα που καλείται να αντιμετωπίσει. Το να μπορείς να οραματιστείς και να φανταστείς όσα μπορεί να υπάρχουν εκεί που

Κουράστηκα να αντέχω

Η αντοχή και υπομονή είναι μεγάλα εφόδια. Μας τα εύχονται στις γιορτές τα αντευχόμαστε κι εμείς όποτε υπάρχει ανάγκη για ευχές. Μας παροτρύνουν σε αυτά ακόμα και οι πατέρες της εκκλησίας. Αντοχή και υπομονή, τα πιο ισχυρά εφόδια που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος στη ζωή του. Σε όλες τις φάσεις του. Υπομονή: Το να

«Άθως θύραυλοι στώμεν», ένα φωτογραφικό λεύκωμα του Δημήτρη Λουζικιώτη

Σχεδόν ενάμιση χρόνο μετά την παρουσίαση του φωτογραφικού λευκώματος «Αναστενάρια. Στην ιερή έκσταση της παράδοσης», ο φωτογράφος και γραφίστας Δημήτρης Λουζικιώτης παρουσιάζει ένα ακόμα φωτογραφικό λεύκωμα, μια φωτογραφική εργασία όπως την αποκαλεί ο ίδιος, με θέμα θύρες και παράθυρα από το Άγιον Όρος. Πρόκειται για μια τρίγλωσση έκδοση (ελληνικά, αγγλικά, και ρωσικά ) 168 σελίδων

Πάρε  ή δώσε;

Σε μια βδομάδα το άκουσα τρεις φορές από τρία διαφορετικά άτομα. Όχι ότι έπεσα από τα σύννεφα, όχι ότι δεν το έχω ξανακούσει αλλά είναι άξια απορίας αυτή η ταυτόχρονη έκφραση της συγκεκριμένης άποψης, που για μένα ερμηνεύεται περισσότερο ως στάση ζωής. Τόσα χρόνια εξέλιξης και οι σχέσεις συνεχίζουν να ερμηνεύονται ως μέσον υλικής συνδιαλλαγής.

Όσα φέρνει η ώρα

Πολλές φορές συμβαίνουν πράγματα πέρα από κάθε υποψία ανατροπής, ξεπερνώντας την λογική. Που σε φέρνουν αντιμέτωπο με το ευχάριστο αλλά κυρίως με το δυσάρεστο. Ξεπερνώντας κάθε κρυφή φαντασία ή ανομολόγητους φόβους και είτε σε προσγειώνουν βαθιά μέσα στη γη είτε σου βάζουν φτερά για ταξίδια στα σύννεφα. Το νου σου στη στιγμή, μου είχαν πει

Τα όρια στις σχέσεις μας είναι σαν τα σήματα στους δρόμους.

Τα όρια στις σχέσεις μας είναι σαν τα σήματα στους δρόμους. Πολλές φορές είναι σπαστικά αλλά είναι απαραίτητα για τη σωστή κίνηση. Η τήρησή τους αποτρέπει τα ατυχήματα και σώζει ζωές. Ο κώδικας οδικής κυκλοφορίας αν και είναι ιδιαίτερα απαιτητικός είναι απαραίτητος για εμάς. Και τι σημαίνει αυτό άραγε; Οι ανθρώπινες σχέσεις λειτουργούν με την

To καλοκαίρι που δεν ήρθε

Εν μέσω κρίσης, καλοκαίρι 2016. Υπάρχουν αυτοί που δεν έχουν πάρει είδηση τι γίνεται γύρω μας (και ειλικρινά τους ζηλεύω), εκείνοι που αντιλαμβάνονται και προσποιούνται ότι δεν ξέρουν, εκείνοι που αντιλαμβάνονται και βουλιάζουν στη σιωπή τους και τέλος εκείνοι που εκτιμούν την κατάσταση και παλεύουν για το καλύτερο. Πλήθος τα γεγονότα, μεταναστευτικό, τρομοκρατικά χτυπήματα, πραξικόπημα

Χαμένες μέρες

Ποιες είναι άραγε οι χαμένες μέρες;  Μήπως εκείνες που δεν τηρούμε το πρόγραμμα μας ; Και όταν λέμε πρόγραμμα τι ακριβώς εννοούμε; Αυτό που επιβάλλεται για το καλό μας ή αυτό που λαχταρά το μυαλό μας;  Προγραμματίζουμε από φόβο μήπως δε προλάβουμε όσα θέλουμε και στο τέλος χάνουμε τον εαυτό μας. Καταλήγουμε να κινούμαστε  μηχανικά

Tι λείπει;

Αυτό που μας λείπει πιο πολύ, είναι όλα εκείνα τα απλά  που δεν υπάρχουν πια στην ζωή μας . Ο χρόνος κυλάει σαν ποτάμι συμπαρασύροντας μαζί του ότι είναι αδύναμο να αντισταθεί. Νέα χρονιά, άλλη μια φορά που μηδένισε ο χρόνος καλώντας μας να τον γεμίσουμε με τα δικά μας χρώματα. Αισιόδοξο μεν επικίνδυνο δε.

Νυχτερινός Ημιμαραθώνιος 2015

Όταν έτρεξα πρώτη φορά  στον δρόμο υγείας (5 χλμ), πριν λίγα χρόνια δε θα περίμενα ποτέ ότι θα μου άρεσε  τόσο πολύ. Αφού δοκίμασα την εμπειρία της συμμετοχής στη συνέχεια κόλλησε το μικρόβιο του εθελοντισμού. Δύο φορές τον χρόνο, μία στον κανονικό Μαραθώνιο και μία στον Νυχτερινό Ημιμαραθώνιο όλη η πόλη γίνεται μια παρέα. Ο

Θεσσαλονίκη: όταν οι βιβλιοθήκες συναντούν την ιστορία

Πολλοί αγνοούν τον κόσμο που κρύβεται στις δημοτικές βιβλιοθήκες τόσο για το πλήθος και την ποικιλία των βιβλίων που υπάρχουν όσο και για το σύνολο των εκδηλώσεων που γίνονται. Πέρασα το κατώφλι της Δημοτικής Bιβλιοθήκης της Θεσσαλονίκης, ούσα μαθήτρια. Δεν θα ξεχάσω την εικόνα από τα χιλιάδες βιβλία που αντίκρισα και την αδυναμία να επιλέξω

Η Δεύτερη Ευκαιρία

Τα κουδούνια για τον αγιασμό χτύπησαν σε όλη την Ελλάδα. Έναρξη της σχολικής χρονιάς  για όλους τους μαθητές. Τα βήματα με έφεραν σε ένα διαφορετικό σχολείο. Σ’ ένα εσπερινό  ΕΠΑΛ της περιοχής. Τι το ενδιαφέρον μπορεί να έχει ένα τέτοιο σχολείο, θα ρωτούσε κάποιος. Πολύ θα απαντούσα. Το προαύλιο γεμάτο από μαθητές. Όχι τους συνηθισμένους,

Καιρός να πούμε αντίο

Ο αποχαιρετισμός, το αντίο, το ανεπίστρεπτο. Λέξεις που μας τρομάζουν, λέξεις που μας έμαθαν να τις φοβόμαστε. Λέξεις που υποδηλώνουν μια νέα κατάσταση που θα δημιουργηθεί στη θέση  μιας άλλης που ανατράπηκε. Και πάντα υπάρχει ο διάχυτος φόβος που συνοδεύει το αντίο. Πώς θα είναι άραγε τα νέα δεδομένα μετά την ανατροπή των παλιών; Ποιος

Ενσυναίσθηση ή φοβάμαι να σε ακούσω;

Δύσκολα διαχειριζόμαστε σωστά τις δυσάρεστες καταστάσεις και η έκκληση για βοήθεια μοιάζει δυσκολότερη από σύνθετο πρόβλημα τριγωνομετρίας. Ξέρουμε να ακούμε; Και αν ναι, η ενσυναίσθηση και η συναισθηματική νοημοσύνη λειτουργούν μέσα μας; Δείχνουμε να συμπάσχουμε με τα προβλήματα των άλλων ή μήπως αυτό είναι μόνο κατάκτηση της εισόδου στην ωριμότητα; «Στα δύσκολα» δοκιμάζουμε τα όρια των

Ποιός ξέρει την λίμνη Κουμουνδούρου;

Όλοι έχουμε ακουστά την πλατεία Κουμουνδούρου στην Αθήνα πόσοι όμως γνωρίζουν για την λίμνη Κουμουνδούρου ή αλλιώς λίμνη Ρειτών; Πόσοι θα γνώριζαν ότι συνδέεται με την θεά Δήμητρα; Και πόσοι άλλοι θα μάντευαν το που βρίσκεται;   Ανήκει στο δήμο Χαϊδαρίου, βρίσκεται στην Αθήνα. Στην αρχαιότητα είναι γνωστή ως η λίμνη των Ρειτών. Βρισκόταν κοντά στο ιερό

Της καληνύχτας τα φιλιά

Είναι τα πιο όμορφα, τα πιο γλυκά. Είναι τα φιλιά της μαμάς και του μπαμπά που ξορκίζουν τους δράκους από τα παιδικά όνειρα . Σε αγκαλιάζουν σα ζεστή κουβέρτα απομακρύνοντας κάθε εφιάλτη υποσχόμενα τον πιο όμορφο ύπνο. Σαν φθάνει η ώρα του ύπνου η προσδοκία του φιλιού είναι η απόδειξη πως οι αγαπημένοι σου άνθρωποι

Ο καλός ο φίλος στην ανάγκη φαίνεται

Όλοι μας έχουμε πλήθος φίλων. Το λέμε και χαιρόμαστε ανακουφίζοντας την μοναξιά μας. Γεμάτο το τηλέφωνο από επαφές που ελπίζουμε ότι θα εμφανιστούν την  στιγμή της ανάγκης. Διάφοροι άνθρωποι. Με όλους είπαμε μια καλή κουβέντα κάποια στιγμή. Μοιραστήκαμε κάποια στιγμή φευγαλέα και τη σκέψη μας. Στους πόσους καφέδες όμως χαρακτηρίζεται κάποιος φίλος; Πόσα από τα αποθηκευμένα

Χαμένες στιγμές

Οι πιο όμορφες στιγμές κρύβονται σε όσα δε ζήσαμε. Όχι γιατί δεν ήρθαν ακόμα αλλά γιατί τα αφήσαμε να χαθούν μέσα από τα χέρια μας. Η κρυμμένη μαγεία -που δεν αφήσαμε να φανερωθεί μπροστά μας- υπό τη σκιά του δεδομένου.  Μικροστιγμές που μέσα στην δύνη της καθημερινότητας περάσανε απαρατήρητες και που με την πρώτη στέρηση,

Η αγάπη φωνάζει

Από ένα χαμόγελο γλυκό, ζωγραφισμένο στα μάτια, που σου πετάγεται μπροστά, εκεί που ο πανικός σαν ανεμοστρόβιλος τρελός τα παρασύρει όλα. Από ένα σφίξιμο στο χέρι, απαλό και σταθερό, να νιώθεις διαπεραστική τη ζεστασιά , να σε διαπερνούν αγάπη και δύναμη, φωνάζοντας σου- είμαι εδώ! Χωρίς καμία λέξη. Χωρίς καν ίχνος βλέμματος. – Είμαι εδώ!

*Success story*

  Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός και όμως όλο κενά σοκολατάκια φερέρο ροσέ  αγοράζουμε.Στην εποχή της εικόνας και του εντυπωσιασμού, υπάρχουν πολλές κούφιες ιστορίες. Πριν λίγες μέρες έπεσε το μάτι μου σε μια στήλη ενημέρωσης. Γνώριμη προσωπικότητα η «Αγγελιώ». Τυγχάνει να τη γνωρίζω από μικρή ηλικία αρκετά καλά. Η Αγγελιώ, πλασάρεται ως η νέα ταλαντούχα

Το κίνητρο της ημέρας

Ξυπνάς πρωί-πρωί. Νέα εβδομάδα. Ορκίζεσαι πως από σήμερα όλα θα φτιάξουν. Νέα βδομάδα, νέα αρχή. Τρως πρωινό χωρίς πολλά λιπαρά, ξεκινάς να κάνεις γυμναστική, πίνεις ένα ποτήρι νερό με λεμόνι γιατί όπως γράφουν κάνει καλό. Αυτή η εβδομάδα που ξεκινά θα είναι η καλύτερη… μόνο που υπάρχουν μερικά θέματα. Λίγα βήματα πιο πέρα… Το ρούτερ

Ραντεβού στην παραλία

  Λίγες μέρες μετά τον Δεκαπενταύγουστο.  Η παραλία της  Θεσσαλονίκης λίγους μήνες μετά την ανάπλαση φαίνεται να έχει βρει τους ρυθμούς της. Μόλις πέσει ο ήλιος αρχίζει το πανηγύρι.   Μόνος ή με παρέα, περπατώντας ή σ ένα παγκάκι, έχει γούστο να παρατηρείς τον κόσμο στην παραλία! –  Άνθρωποι κάθε είδους με απαραίτητο αξεσουάρ ένα σκυλί αντί

Διακοπές στην Αθήνα: Το Λουτρό των Αέρηδων, μουσείο ή ονειρικό ταξίδι;

Διακοπές στην Αθήνα, υπάρχουν πολλοί λόγοι και για να το τολμήσεις και για να περάσεις υπέροχα. Τα τελευταία χρόνια, είναι παράδοση να επισκέπτομαι την αγαπημένη μου πόλη κατά τους θερινούς μήνες. Φεύγοντας οι κάτοικοί της προς πάσα κατεύθυνση, αφήνουν ελεύθερο το πεδίο για τους τολμηρούς ως προς την άνιση μάχη με τη ζέστη, τουρίστες και

Ο πιο γλυκός ύπνος

Ο πιο γλυκός ύπνος γίνεται… Όταν το στρώμα σου είναι καινούργιο. Όταν τα σεντόνια είναι καθαρά και φρεσκοσιδερωμένα, κοιμάσαι μυρίζοντας το μαλακτικό που  θυμίζει  μανούλα. Όταν έχεις κουράσει τον εαυτό σου όλη μέρα με χιλιόμετρα, με ανθρώπους, με κουβέντες χωρίς τέλος και ο ύπνος έρχεται σαν βάλσαμο. Ακούγοντας τις πιο γλυκιές μουσικές και ο ύπνος

Οι τροχιές των ανθρώπων

Πέρα από τις τροχιές των πλανητών υπάρχουν και οι τροχιές των ανθρώπων τόσο ανεξήγητες όσο και οι πλανητικές θεωρίες.   Πολλές φορές στη ζωή μας αγνοούμε το αυτονόητο και αποφεύγουμε να αντιληφθούμε την κρυμμένη λογική που κρύβεται πίσω από το κάθε τι. Η οποιαδήποτε απόπειρα σκέψης μοιάζει διαστημικό ταξιδάκι και καταλήγουμε στο να αφήνουμε τα

Το απροσδόκητο της ζωής

Η ζωή είναι τόσο αριστοτεχνικά φτιαγμένη έχοντας ως  πρώτο υλικό την ανατροπή. Όσα σχέδια, όσες προβλέψεις  και να κάνει κάποιος, όσο και να παλέψει η λογική προσπαθώντας να ερμηνεύσει όσα θα έρθουν, πάντα θα συγκρούεται με τον απροσδόκητο παράγοντα. Παρατηρώντας τις ζωές των ανθρώπων, νιώθω πως οι πιο μεγάλες ανατροπές έρχονται εκεί που κάποιος θεωρεί

O Μαραθώνιος μας κάνει καλό!

Τα πιο  ωραία πράγματα παραφυλάνε εκεί που δεν το φανταζόμαστε, περιμένοντας να μας χαρίσουν τις ωραιότερες συγκινήσεις. Δε φανταζόμουν ποτέ πως η συμμετοχή σε έναν αγώνα δρόμου θα έκρυβε τόσες συγκινήσεις. Οι περισσότερο από εμάς βαριούνται το τρέξιμο, ποιος τρέχει τώρα από τους Αμπελόκηπους μέχρι τον Λευκό Πύργο ή από την Πέλλα στη Θεσσαλονίκη; Και

Τολμάτε τις τρέλες ;

Συνήθως κάπου εκεί δίπλα μας, κρύβονται πολλά όμορφα πράγματα.  Ο λόγος που δεν τα βλέπουμε είναι γιατί δεν έχουμε εξασκηθεί στο να τα αναζητούμε και αυτό μας στερεί πολλές κρυφές χαρές. Σάββατο πρωί και πόσοι από εμάς στριφογυρνάμε στο κρεβάτι.  Πλήθος όσα έχουμε να κάνουμε, βουνό όσα έχουμε να σκεφτούμε.  Ούτε να σηκωθούμε, ούτε να