Αναζήτηση: Νόνα Μπελίδου

Νόνα Μπελίδου

Γεννήθηκα στην Αθήνα τον βροχερό μήνα του Οκτωβρίου πριν 34 χρόνια. Έζησα σε διάφορες πόλεις κατά την διάρκεια της ζωής μου (Χαλκίδα, Κατερίνη, Πειραιά, Αιγίνιο, Θεσσαλονίκη, Χαλκιδική, παράπονο δεν έχω) λόγω της δουλειάς του πατέρα μου και της διπλής μου καταγωγής. Ο μπαμπάς από το Αιγίνιο Πιερίας και η μαμά από την Χαλκίδα. Βέβαια κλείνοντας…

Μας «γράφουν»

Άγγελα Μάντζιου Τελευταία άρθρα Παναγιώτης Καμπάνης Τελευταία άρθρα Πέτρος Γραμμενίδης Τελευταία άρθρα Νίκος Κυριακού Τελευταία άρθρα Βαγγέλης Ραφτόπουλος Τελευταία άρθρα Έλσα Παπαγιαννοπούλου Τελευταία άρθρα Ευαγγελία Κανταρτζή Τελευταία άρθρα Ντίνα Γιαννουπλάκη Τελευταία άρθρα Παύλος Λεμοντζής Τελευταία άρθρα Γιώτα Χρήστου Τελευταία άρθρα Φρειδερίκη Παπαϊωάννου Τελευταία άρθρα Guagua Τελευταία άρθρα Ami Patsi Τελευταία άρθρα Αλεξάνδρα Τσουκάτου Τελευταία άρθρα…

Στου θεάτρου τα σκαλιά

Μέσα στο τρένο ο γιος μου ήταν επικίνδυνα ήσυχος (γιατί συνήθως οι ταλιμπάν μπροστά τουείναι πρόσκοποι). Είχε αρχίσει να με απασχολεί και προσπαθούσα να καταλάβω γιατί. Στην αρχή σκέφτηκα ότι ίσως να ήταν λίγο άρρωστος, μετά ότι ίσως επειδή ταξιδεύει με τρένο που του αρέσει πολύ. Σταμάτησα όμως να ασχολούμαι απολαμβάνοντας την αναπάντεχη και πολύτιμη…

Εγώ κι ο θεός….

Λίγο πριν τον Αύγουστο προσπαθούσε η ξαδέλφη μου η Α.Μ. να με πείσει να πάω διακοπές εκεί που ήταν κι αυτή. – Έλα ρε είναι πολύ ωραία – Ρε καλή μου δεν έχω λεφτά. – Δεν χρειάζονται λεφτά εδώ. Αυτό μου ακούστηκε λίγο παγίδα. Ξέρετε από αυτά που σε ψήνουν φίλοι να πάτε κάπου λέγοντας…

Δεν το ‘χεις καθόλου

Θεσσαλονίκη με την αδερφή μου την Μ. Εγώ κατάθεση βιογραφικού (πάλι) σε επίδοξο εργοδότη και η φράση “θα σας ειδοποιήσουμε” (πάλι). Η Μ. ήθελε να καταθέσει τα χαρτιά της για επιδοτούμενη φοίτηση σε μια θεατρική σχολή. Ε ναι θα κάναμε και τα παρελκόμενα…καφέ, βόλτα, τσιμπολόγημα. Τι? Νηστικές θα φεύγαμε? Η βροχή μόλις είχε σταματήσει. Λατρεύω…

Μήπως απλά δεν γουστάρει?

Συζητήσεις επί συζητήσεων, μηνύματα, αμέτρητες εργατοώρες σε καφέδες (αν κολλούσαν ένσημα ήμουν από τώρα συνταξιούχα), αναλύσεις και πάει λέγοντας. Το κύριο θέμα ένα. Μα γιατί δεν επικοινωνεί? «Γιατί δεν με πήρε τηλέφωνο? Γιατί δεν κάνει κάτι βρε παιδί μου να δείξει ότι με θέλει?» Μήπως επειδή απλά δεν θέλει? Τόσο απλά. Σε βραδυνή έξοδο με παλιά μου φίλη…

Χτύπα με μωρό μου ν’αγιάσω

Κατέβηκα Θεσσαλονίκη για μια επαγγελματική συνέντευξη (όπως και πολλές άλλες φορές), αποτυχημένη (όπως και πολλές άλλες φορές) και φυσικά πάντα για τον ίδιο λόγο επειδή έχω παιδί. Εμείς που έχουμε παιδιά πρέπει να γίνουμε π*****νες για να ζήσουμε τα παιδιά μας. Και πάντα σε ρωτάνε με τον ίδιο αυστηρό τρόπο (λες και έχεις κάποια μολυσματική…

Οι γονείς δεν έχουν πάντα δίκιο

“Να ζήσεις Νονάκι και χρόνια πολλά μεγάλη να γίνεις με άσπρα μαλλιά”. Κάθε χρόνο στα γεννέθλιά μου κάνω ακούσια μια γρήγορη ανασκόπηση. Αφού τελειώσει το τραγουδάκι και λίγο πριν σβήσω τα κεράκια περνάει η ζωή μου μπροστά από τα μάτια μου. Δεν βλέπω καθαρές εικόνες απλά εμπιστεύομαι την γεύση που αφήνει αυτό το γρήγορο trailer.…

Χωρίζω από…τις στάχτες μου

Μάρτιος του 11′ κάπου στον Πειραιά. Ένα σπίτι χαλασμένο από καιρό. Ένα σπίτι που κρυβότανε καλά για να μην πει αλήθειες που πονάνε. Αλήθειες που φοβάσαι ν’αντικρύσεις με γυμνό μάτι. Μια αποκάλυψη, ένα γράμμα πεταμένο κάτω από την πόρτα με μια παραδοχή που δεν ήθελε να με αντιμετωπίσει κατά πρόσωπο. Εγώ δεν ήμουν εκεί. Είχα…