Το βιβλίο «Τελευταία νέα από το Νότο» γεννήθηκε ως χρονικό του ταξιδιού δύο φίλων, αλλά ο χρόνος, η βίαιη οικονομική κρίση και η απληστία των θριαμβευτών το μετέτρεψαν σ’ ένα βιβλίο μεταθανάτιων ειδήσεων,
…
Οι Νυχτερινές Ικεσίες (Plegarias nocturnas) είναι το τελευταίο μυθιστόρημα του Κολομβιανού συγγραφέα Santiago Gamboa «Εκείνη η φωνή ήταν μόλις ένα μουρμουρητό, μια μικρή ανάσα που ήθελε να διασχίσει τους ουρανούς της Ινδίας και να φτάσει στ’ αυτιά του Μανουέλ, που εκείνη την ώρα θα το ήξερε πια και θα περίμενε με τεντωμένα αυτιά ν’ ακούσει τα
…
«Αυτό που μας κάνει να ερωτευόμαστε είναι οι μακρινές φωνές μας, οι φωνές που πάνε πίσω ως την παιδική μας ηλικία. Κι αυτοί που προκαλούν τις φωνές είναι πάντα οι άλλοι, η ύπαρξη των άλλων. Αυτούς που αγαπάμε τους αγαπάμε μαζί με έναν κόσμο που μας τους θυμίζει». Σελ. 77 Ένας άνδρας επιστρέφει στην γενέθλια
…
Ο Ισίδωρος Ζουργός με όλα τα βιβλία του μέχρι τώρα, αποτελεί την πιο αποστομωτική απάντηση απέναντι σε όσους πιστεύουν ότι δεν υπάρχει σήμερα αξιόλογη ελληνική λογοτεχνία. Δικαίως ο Ισίδωρος Ζουργός θεωρείται και είναι, ένας από τους πλέον σημαντικούς σύγχρονους Έλληνες συγγραφείς Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και συχνά μέσα στα έργα του κάνει αναφορές στη Θεσσαλονίκη μιας άλλης εποχής.
…
«Το βιβλίο που ξέρω ότι εύχονταν να είχαν διαβάσει τη δεκαετία του 1960 οι γονείς ή οι παππούδες μου θα περιέγραφε πώς επρόκειτο να επηρεαστεί ο κόσμος από την παγκοσμιοποίηση. Το βιβλίο που θα ήθελα να έχω διαβάσει τότε που τελείωνα το κολέγιο, εδώ και πάνω από είκοσι χρόνια, θα μου έλεγε πώς επρόκειτο να
…
-Το Όνομα του Ανέμου το έχετε; Όταν είσαι βαριά ενήλικας 50+ ετών και φτάνεις στο ταμείο του βιβλιοπωλείου κρατώντας παραμάσχαλα ένα τίτλο από λογοτεχνία του φανταστικού* η πιο συνηθισμένη ερώτηση που δέχεσαι είναι αν πρόκειται για δώρο. Και λαμβάνοντας την απάντηση πως είναι για “ιδία χρήση” , η πιο κλασική αντίδραση είναι ένα γελάκι αμηχανίας και σπανιότερα κάποιο
…
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου «Οι ευτυχισμένες οικογένειες δεν έχουν μυστικά, αλλιώς δεν είναι ευτυχισμένες». Αυτό ισχυρίζεται ο Άγης Δημητριάδης-Σέραρντ. Ο ίδιος βέβαια συντηρεί δύο σπίτια, δύο γυναίκες, δύο παιδιά, ζει ουσιαστικά δύο ζωές. Στο μεταξύ η οικογένειά του, από τις επιφανέστερες της Αθήνας, περνά δύσκολες ώρες. Ο Ρόμπερτ Σέραρντ, ιδρυτής του ομώνυμου πολυτελούς ξενοδοχείου,
…
Το νέο βιβλίο της Αλκυόνης Παπαδάκη έχει στο εξώφυλλό του την εικόνα ενός σταθμού τρένων. Δεν είναι τυχαία η επιλογή μιας τέτοιας εικόνας, αφού ο σταθμός για την ηρωίδα του βιβλίου, τη Μάγδα, είναι η αφετηρία της ιστορίας της καθώς και το τέλος της. Σταθερά για τη Μάγδα αποτελεί η φυγή της στη ζωή, ένας
…
“Αυτό δεν είναι ένα λογοτεχνικό βιβλίο. Είναι ένα πέρα για πέρα αληθινό, κείμενο, που περιγράφει τα συναισθήματα, τις σκέψεις, τις αντιδράσεις, τα γεγονότα, είκοσι περίπου συγκεκριμένων ημερών. Τις είκοσι αυτές ήμερες αυτά έζησα, αυτά ένιωσα, αυτά σκέφτηκα, αυτά φώναξα, αυτά έκανα. Το κείμενο αυτό γράφτηκε αυθόρμητα, άμεσα, ασταμάτητα. Γράφτηκε μόνο του, μέσα σε τέσσερις περίπου
…
Δεν έχω αναμνήσεις από την παιδική ηλικία ΖΩΡΖ ΠΕΡΕΚ ….όπως η ιδιωτική ζωή των δέντρων ή των ναυαγών ΑΝΤΡΕΣ ΑΝΓΟΥΑΝΤΕΡ Ο Χουλιάν είναι καθηγητής και κάθε Κυριακή συγγραφέας, αφού επιχειρεί να γράψει ένα μυθιστόρημα. Κάθε βράδυ είναι αφηγητής παραμυθιών, λίγο πριν κοιμηθεί η οκτάχρονη Ντανιέλα, η θετή κόρη του. Εκείνος της αφηγείται ιστορίες. Ο Χουλιάν
…
Οκτώ διηγήματα πρωτοπρόσωπης κυρίως αφήγησης, συνθέτουν τον κορμό του βιβλίου αυτού. Διηγήματα τα οποία ο συγγραφέας αφιερώνει στους γονείς του, με προμετωπίδα μία φράση από την Οδύσσεια του Καζαντζάκη. Ανατολικά της Δύσης, Μια χώρα σε ιστορίες. Με θέματα όπως η Ιστορία και η πολιτική, οι οικογενειακές σχέσεις, ο έρωτας, η μετανάστευση, η ταυτότητα, η νοσταλγία,
…
« Ο γιος του Ιωσήφ και της Μαρίας γεννήθηκε όπως οι γιοι όλων των ανθρώπων, βρόμικος από το αίμα της μητέρας του, γλοιώδης από τις βλέννες και υποφέροντας σιωπηρά. Έκλαψε γιατί τον έκαναν να κλάψει, και θα κλάψει γι’ αυτόν τον ίδιο και μοναδικό λόγο». Σελ.71 «Μεγαλώνοντας θα ξεχάσει αυτές τις πρωτόγονες αισθήσεις σε σημείο
…
Η δράση της ιστορίας τοποθετείται σε ένα νησί στο οποίο ναυαγούν πρόσφυγες. Γύρω από τους επιζώντες και τους πνιγμένους, στο σκηνικό του ναυαγίου και στο φαινόμενο μιας καταιγίδας, οι κάτοικοι του νησιού εκδηλώνουν ποικίλες συμπεριφορές, τόσο οι τοπικοί φορείς, όσο και οι απλοί κάτοικοι, στην προσπάθειά τους να συνδράμουν τους ξένους, να ανακουφίσουν πρόσκαιρα τον
…
«Η αγάπη μιας καλής γυναίκας» της Άλις Μονρό (βραβείο Νόμπελ 2013), αποτελείται από μία συλλογή ένδεκα διηγημάτων και μίας συνέντευξης της συγγραφέως ( αντί ευχαριστηρίου λόγου, κατά την τελετή απονομής του βραβείου Νόμπελ στις 7/12/2013). Ιστορίες και αυτοβιογραφικά περιστατικά, οι άνθρωποι και ο αγώνας της ζωής τους σε περασμένους αιώνες, συνήθειες, επιλογές, κανόνες και σχέσεις,
…
«Ως συνήθως υπερβολική η Λίλα, σκέφτηκα. Ελαχιστοποιούσε κάθε πιθανότητα αναζήτησης ίχνους της. Δεν ήθελε απλώς να εξαφανιστεί τώρα, στα εξήντα έξι της, αλλά και να διαγράψει όλη τη ζωή που άφηνε πίσω της. Εξοργίστηκα. Για να δούμε ποια θα νικήσει αυτή τη φορά, μονολόγησα. Άνοιξα τον υπολογιστή και βάλθηκα να γράφω κάθε λεπτομέρεια της ιστορίας
…
«…ποιο όνομα σκόπευαν να δώσουν στο νεογέννητο. Εκείνοι απάντησαν: Γιάροσλαβ. Γιάροσλαβ; Ο παπάς δεν φάνηκε ικανοποιημένος… Και ποιο όνομα προτείνετε εσείς τότε; ρώτησαν. Δώστε του κάποιο συνηθισμένο, είπε ο παπάς… Έτσι λοιπόν έγινε ο Ντμίτρι Ντμιτρίεβιτς. Τι σημασία είχε ένα όνομα; Αυτός είχε γεννηθεί στην Αγία Πετρούπολη, άρχισε να μεγαλώνει στο Πέτρογκραντ και ενηλικιώθηκε στο
…
Βιβλίο μυθοπλασίας, που επιχειρεί να μιλήσει, για το επιτελούμενο έργο ενός συγγραφέα, ο οποίος επιδιώκει να γράψει ένα μυθιστόρημα για να εξετάσει το πρόβλημα της φθοράς και της ακύρωσης των ονείρων. Μυθιστόρημα ζωής, χρησιμοποιώντας ως σώμα μελέτης έναν ηθοποιό, σε ρεαλιστικές χωρο-χρονικές συνθήκες κρίσης και περιγράφοντας μια φθίνουσα πορεία ως τον θάνατό του. Γύρω από
…
Είκοσι αφηγήσεις συνθέτουν το βιβλίο αυτό, που συνομιλεί, με έναν παράδοξο, σκοτεινό και ποιητικό τρόπο, με την ανάμνηση ιδωμένη από το μέλλον. Ιδιαίτερο, προσωπικό στυλ αφήγησης, ζωηρή φαντασία υπερρεαλιστικού τύπου, στο υλικό πεδίο μιας τεθλασμένης βιωματικής ανάλυσης, βιβλίο κατανεμημένο σε σύντομες αφηγήσεις, όπου οι διάλογοι μεταφέρονται και ο κόσμος περιγράφεται σε μιαν υπονόηση με εικόνες
…
Αφήγημα μυθοπλασίας γύρω από το ίχνος ζωής και θανάτου του Ιωάννη Συκουτρή, το βιβλίο «Βερονάλ», αφορμάται από το γεγονός του θανάτου του, διερευνώντας τα αίτια που τον οδήγησαν ίσως στην επιλογή του, ως ανοιχτό υπαινιγμό, που υπερβαίνει την βολική άποψη του τέλους ένεκα φυσικών αιτίων. Δημοσιογραφική μεθοδολογία στην αναζήτηση στοιχείων, αναβίωση μιας εποχής , στο
…
Γκιακ: Από την περιφέρεια στο κέντρο του κύκλου. Τροχός αφήγησης, εννέα ακτίνες. Διηγήματα στο χνάρι της προφορικής αφήγησης και των λαϊκών παραμυθιών που συνεχίζουν, στον μίτο των ιστοριών τους, αρχέγονες-αντηχητικές περιπέτειες επών. Περιπέτειες ανθρώπων, αντλημένες από το βιωματικό-εμπειρικό υλικό της ζωής τους, οι οποίες μεταφέρονται από γενιά σε γενιά, ως εξομολογητική αναδιήγηση, σε μια διαδικασία
…
Νεανικό μυθιστόρημα περιπλάνησης στο τοπίο μιας χώρας, αντισυμβατική φυγή χωρίς σχέδιο και χάρτες για δύο νεαρούς μαθητές, που, παρά τις κοινωνικές αντιθέσεις τους, ξεκινούν μαζί μια αλλόκοτη εξερεύνηση, την οποία ονομάζουν διακοπές . Από το Βερολίνο και τον αστικό ιστό που περιβάλλει τις ζωές τους, στο μυστήριο των δρόμων και στον προορισμό του πουθενά, τη
…
«Ο χρόνος δεν σήμαινε τίποτα τον καιρό εκείνο…Το μόνο που μετρούσε ήταν το παρόν και το ορατό μέλλον…Συνήθως , αναλαμπές του μέλλοντος έρχονταν σαν ατμομηχανή…Κάποιες φορές , οι αναλαμπές αυτές ερχόντουσαν μέσα από όνειρα ή από πτήσεις φανταστικών σκέψεων που ψιθύριζαν στο κεφάλι σου- θα γίνω πιλότος, ή πρόεδρος της Νιγηρίας, θα είμαι πλούσιος, θα
…
«Ο άνθρωπος χωρίς χαρτιά είναι η πιο σύγχρονη μορφή του υποτελούς ανθρώπου» Γκαγιάτρι Τσακραβόρτι Σπίβακ Στο Τραγουδώντας τον εθνικό ύμνο συναντώνται δύο από τις πιο εξέχουσες θεωρητικούς της τελευταίας δεκαετίας και μαζί διερευνούν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του έθνους-κράτους στην εποχή της παγκοσμιοποίησης. Αφορμή για τον άμεσο και ζωηρό διάλογό τους -που
…
Η επιστολική νουβέλα που επαναφέρει, στη σύγχρονη πραγματικότητα της ματαιωμένης αντίστασης, με χιούμορ, στοχαστικότητα και ζωντάνια, την ανάγκη απελευθέρωσης της πολιτικής επιθυμίας. Δεκέμβριος 1999: Η κυρία Σαλταπήδα, γνωστή τηλεοπτική σταρ, αναγκάζεται από άγνωστους επιστολογράφους, να δωρίσει ως «αντίποινα» για το δημοφιλές πρόγραμμά της, μεγάλη ποσότητα από αναγκαία βιβλία σε δημοτικές βιβλιοθήκες· παρομοίως, ένας ασυνείδητος πανεπιστημιακός
…
«Το χρώμα της θάλασσας, τα χρώματα των λουλουδιών, ο ίλιγγος του έρωτα, όλα τα έντονα φυσικά φαινόμενα, όπως η βροχή, ο αέρας, τα φουρτουνιασμένα κύματα, όλη η κινητικότητα της βλάστησης, οι ηρωισμοί και οι προδοσίες, όλο αυτό το αέναο παιχνίδι του κόσμου θα παίζεται από δω και μπρος ερήμην του ή μάλλον με τον ίδιο
…
«Όλοι θα πεθάνουν, αλλά εσείς δεν θα πεθάνετε», προανήγγειλε η Χότσι με φωνή κουρούνας. Σελ.253 «Ρουζεγκάρ αστ κε τζια εζάτ ντεμάντ Τζια χαρ νταρέτ Τσάρχε μπαουζιγκάρ αζίν μπαουζιχά μπασιάαρ νταρέτ. Έτσι κάνει η ζωή. Παίζει μαζί σου. Μερικές φορές σ’ αγαπά κι άλλες σ’ εξευτελίζει». Σελ.409 «Μετά από πολλά χρόνια ο Σαχμπάλ διηγήθηκε την ανάμνησή
…
«Οι Ιάπωνες διαβάζω», λέει ο Τάλμποτ, « δίνουν φανταχτερά ονόματα στο βασίλειό τους…» «…“Η Χώρα των Χιλίων Φθινοπώρων”», ή « “Η Ρίζα του Ήλιου”». «Τώρα που βλέπω την Ιαπωνία», λέει ο Τάλμποτ, αυτά τα ποιητικά ονόματα μοιάζουν ακριβή».Σελ. 415 «Η αλήθεια ενός μύθου, εντιμότατε δεν βρίσκεται στα λόγια του μα στις υποδείξεις του». Σελ.468 «
…
Η Τζουν Χαν ήταν μικρό κορίτσι όταν ορφάνεψε στον πόλεμο της Κορέας. Ο Χέκτορ Μπρέναν ένας νεαρός Αμερικανός στρατιώτης που επέλεξε να υπηρετήσει στην Κορέα για να γλιτώσει από το μίζερο μικροαστισμό της μικρής πόλης του. Γνωρίζονται σε μια τραγική στιγμή στη ζωή της Τζουν. Στο κορεατικό ιεραποστολικό ορφανοτροφείο, όπου συναντιούνται όταν τελειώνει ο πόλεμος,
…
Η ζωή είναι δυστυχία και πόνος είπαν μεγάλοι σοφοί. Ο Θαλής αρνήθηκε να κάνει παιδιά δια φιλοτεκνείαν, από αγάπη στα παιδιά, ο Δημόκριτος έβγαλε τα μάτια του για να μη βλέπει την ανθρώπινη δυστυχία και ο Βούδας στήριξε τη σοφή διδασκαλία του στη θέση ότι η ανθρώπινη οδύνη βρίσκει οριστικό τέλος στην ανυπαρξία του νιρβάνα.
…
Στην ανά χείρας μονογραφία η Μαρία Γεωργούση, διδάκτωρ κλασικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, επιχειρεί με μεγάλη επιτυχία να ανατάμει ερμηνευτικά την πολύπλοκη και πολυδύναμη σχέση μεταξύ του σπουδαίου και του γελοίου στην αριστοφανική κωμωδία. Ειδικότερα, η συγγραφέας, αφορμώμενη κυρίως από προηγούμενες εμβριθείς μελέτες της αναφορικά με τον σημαντικό ρόλο που επιτελούν οι σοφιστικές απηχήσεις σε
…