Σε λίγο καιρό φεύγω. Σε μερικές μέρες αφήνουμε την Ιερουσαλήμ, αφήνουμε τη χώρα. Εχθές αγοράσαμε βαλιτσούλες για τα παιδιά. Δεν χρειάζεται να πάρουμε μαζί μας πολλά ρούχα˙ θ’ αφήσουμε εδώ τα χειμωνιάτικα. Σίγουρα δεν θα είναι αρκετά ζεστά για ν’ αντιμετωπίσουν το κρύο του Νότιου Ιλλινόις των Η.Π.Α. Θα χρειαστούμε μόνο λίγα πράγματα μέχρι να
…
Σάλο προκάλεσε η πρόσφατη δήλωση του Γαλλο-Ελβετού σκηνοθέτη Ζαν Λικ Γκοντάρ, ο οποίος σε συνέντευξή του δήλωσε πως θα ήθελε να έρθει πρώτο στις γαλλικές Ευρωεκλογές το ακροδεξιό κόμμα της Μαρίν Λεπέν, ενώ συμπλήρωσε πως καλό θα ήταν ο Γάλλος πρόεδρος, Φρανσουά Ολάντ, να την διορίσει και πρωθυπουργό της χώρας. Στην προφανή κι αναμενόμενη έκπληξη
…
Όλο το διαδίκτυο είναι γεμάτο με φωτογραφίες ομαδικών τάφων Εβραίων – κι ας μην ήταν όλοι Εβραίοι – που ξεκληρίστηκαν από τους Ναζί. Γεμάτο με φωτογραφίες από σκελετωμένα πτώματα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Από πρόσωπα που πάνω τους δεν έχει απομείνει τίποτα εκτός από δύο τεράστια μάτια που χωράνε όλη την απόγνωση του κόσμου μέσα στο Νταχάου. Αυτές
…
Καμιά φορά τα ζώα μας διδάσκουν τι θα πει “ανθρωπιά”. Πόσο ανεπιτήδευτο το πλησίασμα ενός σκύλου σε ένα παιδάκι με Σύνδρομο Down. To χάδι και το τρυφερό τους αγκάλιασμα βαθύτατο μάθημα ανθρωπιάς. Τι και αν κάνουμε προγράμματα επί προγραμμάτων για την αποδοχή του διαφορετικού, επιμορφώσεις περί ειδικής αγωγής. Τελικά όλα είναι ένα χάδι και μια
…
Είναι εκείνα τα φώτα που μένουν ανοιχτά μετά τις τρεις. Μέσα από κλειστά παράθυρα σε παλιές πολυκατοικίες. Κάπου στο κέντρο, στους τελευταίους ορόφους. Φώτα από δωμάτια με γραφεία, που κουβαλάνε πάνω τους μαύρους χαρτοφύλακες και χαρτιά γεμάτα σημειώσεις. Ο υπολογιστής, μόνιμα ενεργοποιημένος, παρέα συνεπής. Είναι εκείνα τα διαμερίσματα που διακοσμούνται από ανθρώπους που κοιμούνται πάντα
…
H ζωή είναι περίεργη καθώς την ζεις μονάχα μία φορά και την πληρώνεις δέκα. Έχεις μονάχα μία ευκαιρία για να βρεις την ιδανική συνταγή, μα αν την πετύχεις μία φορά σου είναι αρκετή. Για να μπορείς λοιπόν να πεις πως έφτασες στο τέρμα, πως είδες όσα ήθελες και έχεις πια χορτάσει.. Πρέπει τουλάχιστον μία φορά να
…
“Άκου, πτώμα, να μαθαίνεις. Έτσι, έχουν τα πράγματα. Όχι, ο καρκίνος δεν παίρνει τους καλύτερους. Ούτε το εγκεφαλικό, ούτε η καρδιοπάθεια, ούτε καμία άλλη ασθένεια. Τους μάγκες δεν τους πάτησε το τρένο. Ο θάνατος είναι αδιάκριτος, κοινός, απόλυτος. Μοναχικός. Το συλλογικό υποσυνείδητο αρέσκεται να “θρηνεί”. Όχι αυτόν που πέθανε. Ούτε καν αυτό που εκπροσωπεί, παρόλο που
…
Μερικές φορές, μια αγκαλιά είναι όλα όσα χρειαζόμαστε. Το βίντεο με τίτλο “Δωρεάν αγκαλιές” είναι η πραγματική ιστορία του Juan Mann, ενός ανθρώπου του οποίου η μόνη αποστολή ήταν να προσεγγίζει και να αγκαλιάζει αγνώστους στο δρόμο. Γιατί το έκανε; Μα για να τους δει να χαμογελούν! Όλα ξεκίνησαν τον Ιούνιο του 2004, όταν ο Juan
…
Σε ακούω τα δύο τελευταία χρόνια -που η κρίση έχει εγκατασταθεί για τα καλά στα σπίτια μας- να μιλάς ακατάπαυστα και να λες ότι πρέπει να σώσουμε την Ελλάδα. Ότι η Ελλάδα είναι πάνω απ’ όλα. Για ποια Ελλάδα μου μιλάς; Πες μου! Δε με νοιάζει αν είσαι δεξιός, αριστερός, κεντρώος, φιλελεύθερος, σοσιαλιστής, εθνικιστής, κομμουνιστής.
…
Τον Ιούλιο του 1998, ήμουν στο Πήλιο με τους γιούς μου. Ο Γιάννης Πρετεντέρης μου ζήτησε από το τηλέφωνο να γράψω και να του στείλω με fax ένα άρθρο πάνω στο ποδόσφαιρο γενικώς, διότι σκόπευε να κάνει ένα αφιέρωμα στο Μουντιάλ που τότε το πήρε η Γαλλία με τον θρυλικό Zinedine Zidane. Του είπα ότι
…
Φίλοι μου σας αποχαιρετώ! Φεύγω διακοπές με τους εραστές μου, οι οποίοι είναι όλοι νεκροί (νεκρόφιλη εγώ;;;;) Βεβαίως δεν αποκλείεται να με συντροφεύσει και ένας υπερήλικας που είναι εν ζωή. Ο συγκεκριμένος μπορεί να σ’ έχει συνοδεύσει στα πρώτα σου βήματα προς την κατανόηση της ψυχοθεραπείας. Γιάλομ τον λένε και είναι παντρεμένος Και τώρα θα ρωτήσεις,
…
Ακόμη και φανατικός του Μιχάλη Χατζηγιάννη να είναι κάποιος, σίγουρα έχει ακούσει -και στα κρυφά μπορεί ακόμη και να έχει τραγουδήσει- τους στίχους από το συγκρότημα Τρύπες που λένε: «Λονδίνο Άμστερνταμ ή Βερολίνο; έχεις ξεχάσει που ακριβώς θέλεις να πας όσα κι αν έχω δανεικά πια δεν σου δίνω να κάνεις βόλτες με το magic
…
Νομίζω πήγαινα λύκειο. Θυμάμαι εκείνο το βράδυ. Κάποιος στην τηλεόραση σε τηλεοπτικό σταθμό νομίζω που δεν υπάρχει πια, έβγαζε πύρινους λόγους περί ηθικής, σεμνότητας και οικογένειας. Τα πίστευε όλα αυτά που έλεγε. Τα μάτια του πετούσαν φωτιές. Κι ύστερα θυμάμαι έναν τραγουδιστή να κάνει έρωτα με μια κοπέλα σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου. Και η χώρα
…
«H Κουρούνα με το νου της εμαγείρευε το φάβα»…Από όλες τις παροιμίες που μου έχει πει η γιαγιά μου αυτή νομίζω ότι ταιριάζει απόλυτα στην εποχή που ζούμε. Με τους πολλούς «επαναστάτες» χωρίς την επανάσταση. Γιατί πιο εύκολο είναι απλώς να ρίχνουμε το ανάθεμα, να ψέγουμε αυτούς που μας έφεραν σε αυτήν την κατάσταση, να κάνουμε
…
Αναρωτιέμαι μερικές φορές: είμαι εγώ που σκέφτομαι καθημερινά πως η ζωή μου είναι μία; Όλοι οι υπόλοιποι το ξεχνούν; Ή πιστεύουν πως θα έχουν κι άλλες, πολλές ζωές, για να κερδίσουν τον χρόνο που σπαταλούν; Μούτρα. Νʼ αντικρίζεις τη ζωή με μούτρα. Τη μέρα, την κάθε σου μέρα. Να περιμένεις την Παρασκευή που θα φέρει
…
Τον έχουν χαρακτηρίσει «Αϊνστάιν της γλωσσολογίας», «Δαρβίνο της εποχής μας» και «κορυφαίο διανοούμενο του κόσμου». Είναι ένας από τους σημαντικότερους ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κάτι που του έδωσε και τον χαρακτηρισμό «ο αντιαμερικανός εξτρεμιστής», τον οποίο χρησιμοποιούν κυρίως οι Αμερικανοί. Η θεμελιώδης πλέον «Ιεραρχία Τσόμσκι», την οποία περιέγραψε το 1956, τον έχει καθιερώσει και ως
…
Η ζωή είναι τόσο αριστοτεχνικά φτιαγμένη έχοντας ως πρώτο υλικό την ανατροπή. Όσα σχέδια, όσες προβλέψεις και να κάνει κάποιος, όσο και να παλέψει η λογική προσπαθώντας να ερμηνεύσει όσα θα έρθουν, πάντα θα συγκρούεται με τον απροσδόκητο παράγοντα. Παρατηρώντας τις ζωές των ανθρώπων, νιώθω πως οι πιο μεγάλες ανατροπές έρχονται εκεί που κάποιος θεωρεί
…
Βράδυ στην Θεσσαλονίκη. Ώρα για την καθιερωμένη εβδομαδιαία έξοδο. Μπαίνω στο ταξί. Λιμάνι του λέω… Έξω από το μαγαζί με περιμένουν ήδη δύο φίλοι μου. Φτάνω. Κατευθυνόμαστε προς στην είσοδο. Η κλασσική εικόνα. Μα πάλι το ίδιο λάθος κάναμε αναρωτιέμαι; Τρεις άντρες κοντά στα τριάντα με ύφος υψηλών καρδιναλίων, κάτι σαν αποτυχημένοι Ζεν Πρεμιέ στέκονται
…
Δύσκολες οι εποχές, δύσκολες και οι συνθήκες και εμείς ακροβατούμε στα όρια της αντοχής μας. Προσπαθώντας να αντεπεξέρθουμε σε όσα έχουμε να κάνουμε υιοθετώντας οποιαδήποτε πιθανή λύση, που θα αυξήσει τις δυνάμεις μας. Λίγο το γυμναστήριο, λίγο οι βιταμίνες, λίγο το να διαβάζουμε άρθρα ψυχολογίας που αφορούν στην θετική ψυχολογία και ενέργεια. Μεταφυσικές ανησυχίες και
…
Με κοίταζε έντονα. Τα μάτια του στρογγυλά, το βλέμμα χαμένο, μία παράξενη σύνθεση φοβισμένου αδέσποτου και ενός είρωνα με βαρύ παρελθόν. Γνωστή φιγούρα, συχνάζει στη παραλία και κοιμάται όπου βρει. Με κοιτούσε όπως θα με κοίταζε μια εξημερωμένη κολοβή γέρικη αλεπού. «Δεν είμαι κλέφτης, ούτε αλήτης. Δεν έχω να φάω. Είμαι άστεγος, πεινάω, θέλω κάτι
…
Γιατί είναι δύσκολο να μας ακούνε και να μας καταλαβαίνουν; Για ποιο λόγο δε ακουγόμαστε ενώ είμαστε σίγουροι ότι μιλάμε απλά και κατανοητά; Ποιες λέξεις είναι οι κατάλληλες για να ενεργοποιήσουν τα αισθητήρια του συνομιλητή μας; Διάλογος, επικοινωνία. Απαραίτητη η προϋπόθεση ύπαρξης ενός πομπού και ενός δέκτη. Απλό και κατανοητό καθ’ όλα, όμως πολλές φορές
…
Έβλεπα προχθές, πολλοστή φορά βέβαια, την κομεντί του Μπρουκς «Καλύτερα δεν γίνεται». Με Τζακ Νίκολσον, Έλεν Χαντ, Γκρεκ Κινίαρ, Κούμπα Γκούντιγκ. Οι πρωταγωνιστές βραβεύτηκαν με Όσκαρ μάλιστα εκείνη τη χρονιά. Η ιστορία γνωστή φαντάζομαι. Ο Νίκολσον υποδύεται τον υποχόνδριο, μικροβιοφοβικό συγγραφέα, ο οποίος απεχθάνεται κάθε ανθρώπινη επαφή. Η γνωριμία του όμως με μια σερβιτόρα και
…
Όταν ήμουν στην Έκτη Δημοτικού έγινε κάτι μαγικό! Γνώρισα τον Τάκη! Ο Τάκης ήταν ένα παιδί με ειδικές ανάγκες, κάποια χρόνια μεγαλύτερός μου. Ήταν η μασκότ της περιοχής με την κακή, κάκιστη έννοια… Τα παιδιά τον κορόιδευαν, οι μεγάλοι τον κορόιδευαν, όλοι τον κορόιδευαν και τον περιγελούσαν κι έκαναν πλάκα με τον Τάκη. Με τον
…
Έκανε την κίνησή του… Είχε μια μανία που μόνο ένας πολεμιστής της πρώτης γραμμής, σε μάχη σώμα με σώμα, μπορεί να βγάλει. Με μεγάλη ταχύτητα πλησίασε στη ρεματιά. Μα εντελώς ξαφνικά, για δικούς του λόγους, άλλαξε γνώμη και μερικά μέτρα πριν αγγίξει το έδαφος, με μεγαλοπρεπή αρχοντιά εκτοξεύθηκε πάλι στα ύψη. Ήταν ένας πολύ μεγάλος
…
Μέσα στην κρίση, μέσα σε αυτά τα Χριστούγεννα τι να ελπίσει κάποιος; Λίγο μουδιασμένες μοιάζουν αυτές οι γιορτές ποτισμένες από θανάτους, ανθρώπους που έχασαν τις ζωές τους, από άλλους που περπατάνε παραμιλώντας. Άνθρωποι που έφυγαν έξω. Η ζωή μας στολισμένη με λαμπάκια. Πόσο δυνατά θα είναι άραγε ώστε να μας ταξιδέψουν για λίγες μέρες. Όχι
…
Όλοι μας θεωρούμε δεδομένο πως αγαπάμε τον εαυτό μας. Όλοι μας θέλουμε να μας αγαπάνε. Τότε τι πάει στραβά και δε μας αγαπάνε; Γιατί μοιάζει τόσο δύσκολο να έχουμε έναν άνθρωπο δίπλα μας; Πριν πούμε οτιδήποτε θα ήταν καλό να προσδιορίσουμε την σχέση μας με την αυτογνωσία. Πόσο καλά γνωρίζουμε τον εαυτό μας και τις
…
Δεν γνωρίζουμε αν παραμένει ακόμα εκεί και αν το έχει κάνει σπίτι του. Το σίγουρο είναι πως έχει ανάγκη τροφής και ζεστασιάς. Το μόνο που ελπίζουμε και ευχόμαστε είναι αυτοί που έβγαλαν έναν άλλο άστεγο που είχαμε φωτογραφήσει στη στάση της οδού Αγγελάκη όπως και αυτοί που θα φροντίσουν και τώρα για τον άστεγο
…
Τελειώνοντας μια εβδομάδα, η κούπα του καφέ δίπλα στο γραφείο μου είναι σταθερή εικόνα , σταθερή μονάδα μέτρησης των ημερών που περνάνε, της διάθεσης, του ελεύθερου χρόνου, των σκέψεων. Ανάλογα με τη διάθεση, επιλέγω και την κούπα. Ανάλογα με τις μέρες συσσωρεύονται και οι κούπες στην κουζίνα. Επτά ημέρες, επτά κούπες. Ανάλογα με τον χρόνο
…
Οι άνθρωποι που μας αγαπάνε είναι πάντα δίπλα μας. Δε χρειάζεται να κάνουν πομπώδεις πράξεις για να το δείξουν. Αρκεί που ξέρουν να πετάξουν ένα χαμόγελο τη σωστή στιγμή. Να νιώσουν πότε χρειαζόμαστε λίγη δύναμη και να μας την προσφέρουν. Να μας κοιτάξουν βαθιά στα μάτια και να εντοπίσουν το συννεφάκι. Οι άνθρωποι που μας αγαπάνε,
…
Ο Luka Tavčar είναι ένα παιδί 12 ετών, σαν όλα τα άλλα. Η διαφορά του είναι πως του έχει στερηθεί η δυνατότητα να ζει σαν τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του. Λόγω μιας ανίατης αρρώστιας είναι καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι, ανήμπορος να χαρεί όπως οι συνομήλικοι του. Η θέληση του μικρού για ζωή και χαρά
…