Σκηνοθεσία: Γιαν Ντεμάνζ
Πρωταγωνιστούν: Τζακ Ο’ Κόνελ, Σαμ Ράιντ
Διάρκεια: 99′
Ένα από τα δυναμικότερα ντεμπούτο των τελευταίων χρόνων κάνει ο Γιαν Ντεμάτζ, με άγνωστο (σχεδόν) παρελθόν και αναστατώνει το ευρωπαϊκό σινεμά με μία ταινία για τον νεότερο πόλεμο θρησκειών της γηραιάς ηπείρου: των εμφύλιο της Ιρλανδίας. Εκεί όπου προτεστάντες και καθολικοί χωρίζουν το Μπέλφαστ στη μέση, χωρίζουν τις ζωές τους στα δύο και χωρίς την παραμικρή λογική αφετηρία ξεκινούν έναν αιματηρό πόλεμο που ο καπνός του βρωμίζει ακόμα τα πνευμόνια των Ιρλανδών. Εκεί όπου η Μ. Βρετανία (μη χάσει) ρίχνεται κι αυτή στη μάχη και διαλέγει πλευρά. Ψυχή τε και σώματι. Αλλά τω σώματι ανήκει στα φανταράκια που όρεξη είχαν να στέκονται στην μέση για να λύσουν τα εσωτερικά τους οι Ιρλανδοί. Ένα τέτοιο φανταράκι είναι ο Γκάρυ Χουκ, ένας νεαρός Βρετανός που ούτε κάποια συγκεκριμένη ιδεολογία έχει ούτε καίγεται και ιδιαίτερα για τον εμφύλιο της Ιρλανδίας. Τα πράματα γι αυτόν μόνο ονειρεμένα δεν είναι καθώς σε μία περίπολο τα πράματα πάνε στραβά και εγκλωβίζεται στο “εχθρικό” έδαφος, ολομόναχος. Μέσα στην εμπόλεμη ζώνη λοιπόν, προσπαθεί απλά να επιζήσει και να φτάσει σώος στον στρατώνα του. Και μπροστά του ξετυλίγεται όλες οι πτυχές του εμφυλίου με λεπτομέρειες ανατριχιαστικές. Μεγάλα κεφάλια απ’ τους μεν τα κάνουν κώλο και βρακί με τα μεγάλα κεφάλια των δε. Ποια ιδεολογία και κουραφέξαλα. Ποια ανθρώπινη ζωή και ποια ηθική. Το ομαδοποιημένο “εγώ” με την τρέλα και το παράλογο της ζούγκλας του πολέμου στριμώχνεται στα οδοφράγματα και σκορπά θύματα δεξιά και αριστερά. Και όλα αυτά αναπτύσσοντας την ιστορία επιβίωσης του Γκάρυ Χουκ, ενός απλού στρατιώτη που έτυχε να βρίσκεται σε λάθος σημείο την λάθος στιγμή.
Η μαυρίλα του πολέμου δοσμένη όσο ρεαλιστικά γίνεται. Το μούδιασμα γίνεται θυμός και ο χαφιεδισμός ονομάζεται “πατριωτισμός” ή καλύτερα “θρησκεία”. Η ανθρώπινη ζωή δεν μετρά πάνω από μία σφαίρα και αυτό το μπαμ διαπερνά κορμιά καθολικών, προτεσταντών, αθώων και ενόχων. Η φρίκη του πολέμου μέσα από τα μάτια του Ντέματζ που είχε την τύχη να πέσει πάνω στον ορεξάτο Τζακ Ο’ Κόνελ και να φτιάξουν παρέα ένα δράμα- θρίλερ που κρατά την αγωνία τόσο όσο σου επιτρέπει να σκεφτείς και να διακρίνεις την βλακεία του πολέμου, την αηδία των διαφορών, την σαχλαμάρα της θρησκείας. Μία από τις καλύτερες αντιπολεμικές ταινίες που έχω δει. Το συμφέρον πάνω από τον άνθρωπο ή ο άνθρωπος πάνω από τον άνθρωπο; Ή μήπως είναι ένα και το αυτό. Δείτε το και πείτε και σε μένα.
Που την βλέπω;: Κυκλοφορεί σε DVD και BluRay εδώ και πολύ καιρό από την AudioVisual.