Αγαμέμνων του Αισχύλου, σκηνοθεσία Γκραουζίνις | Θέατρο κριτική της παράστασης

Written by

Αγαμέμνων του Αισχύλου  4ο Φεστιβάλ Δάσους.
Την τραγωδία Αγαμέμνων, πρώτο μέρος της τριλογίας Ορέστεια, του τραγικού ποιητή Αισχύλου, παρακολουθήσαμε στο θέατρο δάσους. Παράσταση ενταγμένη στο 4ο φεστιβάλ δάσους του ΚθβΕ.

Η σκηνή

Ο χώρος της σκηνής φάνταζε άδειος στην οπτική των βλεμμάτων των θεατών, λίγο πριν σβήσουν τα φώτα, ενταγμένος στην οικονομία προοπτικής του φυσικού τοπίου και στη σχετικότητα των θεατρικών σημείων.  Με την σκηνική κατασκευή μιας χαμηλής εξέδρας-διαδρόμου και μιας μεταλλικής πύλης εισόδου, την οποία στόλιζαν φώτα -προβολείς της παράστασης- οριοθετήθηκε η σκηνή και γύρω από αυτό το σημείο – σκηνικό επικεντρώθηκε η θεατρική μιμητική πράξη, στο ανάκτορο του Ατρείδη βασιλιά Αγαμέμνονα.

Ο Φύλακας στάθηκε πίσω από την πύλη του ανακτόρου και εκατέρωθεν ο Χορός. Ύστερα έσβησαν τα φώτα και ακούστηκαν τα πρώτα λόγια της μετωπικής παράστασης.

Παράσταση ακουστικών και εικαστικών απεικονίσεων

Αγαμέμνων του Αισχύλου, παράσταση λογοκεντρική με την πυκνή αφαιρετικότητα των ελαχίστων μέσων σκευής και την συμπυκνωμένη αποτύπωση εκφράσεων και χειρονομιών στην αίγλη θέασης της εικονοποιΐας των αγαλμάτων. Παράσταση ακουστικών και εικαστικών απεικονίσεων με την θεατρική πολύτροπη τεχνολογία.

Η ποιητική μετάφραση, στην φιλοσοφική της αύρα, έδωσε στο κείμενο σύγχρονες διαστάσεις και αποκάλυψε την φαντασία των μύθων και των επών, τα βαθειά νοήματα και τη σαγήνη μιας γλώσσας εικονοπλαστικής στην εκφραστική της ζωηρότητα και στην δυναμική μαθηματική της ακρίβεια.

Σκηνοθετικά πολύ ενδιαφέρουσα η θεατρική αποτύπωση των αντιπαραθέσεων των προσώπων. Στηρίχθηκε στον λόγο, δίνοντας έμφαση στην κίνηση, στη στατικότητα παγιωμένων συμβολικών χειρονομιών και στην αποστασιοποίηση, στη ρωγμή κύρους του ιερού χαρακτήρα του δράματος και των θεατρικών αγώνων. Υιοθετώντας την κατά μέτωπον εκφορά απεύθυνσης και την εκτόξευση των λόγων πέρα από τα πρόσωπα τα οποία αφορούν και στα οποία κάθε φορά απευθύνονται οι λόγοι των πράξεων και τα λόγια που γεννούν τις δικαιολογίες, ενισχύθηκε το θεατρικό αποτέλεσμα της δράσης.

Η ατμόσφαιρα των φωτισμών πρόσθεσε στην παράσταση μυστηριακή ένταση που φώτισε και τα κοστούμια των ηθοποιών σε μετατοπισμούς αισθητικής με την υπογράμμιση πτυχώσεων και ιμάντων στους ηθοποιούς- ομιλούντα αγάλματα και η μουσική, υπόκωφα επιβλητική και με μελαγχολική βαρύτητα, σκίασε τα λόγια των προσώπων τονίζοντας το βάθος άλεκτων συναισθημάτων.

Οι ηθοποιοί

Ο Χορός στήριξε με τις αμφίδρομες σκέψεις του τα τεκταινόμενα επί σκηνής και κέρδισε τις εντυπώσεις με τις πολλές και εκφραστικές φωνές της θυμοσοφίας του. Ο Φύλακας με την αδρή και εξομολογητική θυμική λαϊκότητα και ο Κήρυκας με την περιγραφική του θέρμη, αποτύπωσαν το πριν των καταστάσεων, προτού η φλόγα της νίκης περάσει από τα βουνά και τις φρυκτωρίες, σαν την αστραπή πριν τον κρότο της καταιγίδας, σηματοδοτώντας την επιστροφή του στρατού στην πατρίδα.

Ο ρόλος του Αγαμέμνονα, στο σχήμα ανάδυσης από το σώμα των πολιτών, αποδόθηκε με στιβαρότητα και σθένος που ενίσχυσε την διαίσθηση στην ειρωνεία της προοικονομίας του τέλους του. Με το λάφυρο μιας μάντισσας διέταξε την Βασίλισσα Κλυταιμνήστρα. Τα λόγια του τα σκέπασε για μια στιγμή ο θόρυβος αεροπλάνων πάνω από τον ουρανό της πόλης, σε έναν στιγμιαίο κρότο παρεμβολής- ενίσχυσης του θεατρικού περιβάλλοντος του κοινωνικού-φυσικού σκηνικού στο θέατρο.

Ο Αίγισθος, ρόλος που δόθηκε στο ίδιο πρόσωπο, έδειξε σκηνοθετικά τις δύο όψεις της εξουσίας στην δυναμική της επιβολής και αποτυπώθηκε με τον δυναμισμό μιας μετατόπισης, που καλείται να στηρίξει η γυναίκα-Βασίλισσα, σε μια πόλη-κράτος που αλλάζει.

Ο ρόλος της Κασσάνδρας αποδόθηκε με πτώσεις. Τα λόγια της ακούστηκαν με ανήσυχη εκτροπή απροσδιοριστίας, ως προμαντεία μελλούμενων δεινών τα οποία συντελούνται στο παλάτι και περιλαμβάνουν και την ίδια στον χρόνο τους, στην οικονομία των συντελεσμένων πράξεων.

Ο κορυφαίος ρόλος της Κλυταιμνήστρας αποδόθηκε στην παράσταση με εύπλαστες αποχρώσεις αναπνοών εκφραστικής τεχνικής με την οποία κέντησε ποικιλότροπα τον ρόλο μιας πληγωμένης Βασίλισσας-γυναίκας που ζητάει δυναμικά το Δίκαιο, απάντηση στη θυσία της κόρης της και στο παράλογο του πολέμου. Τα λόγια της ακούστηκαν με επιβλητική αίσθηση του ρόλου και η κίνησή της, αργή και μεγαλοπρεπής, θύμιζε αγάλματα και γλυπτά αετωμάτων αρχαίων ναών σε ιερούς τόπους, στην αφ’ υψηλού αιώνια ενατένιση του κόσμου.

Αγαμέμνων του Αισχύλου. Τραγωδία ύβρεων και συμφορών, στοχασμών και σκέψεων

Αγαμέμνων. Τραγωδία ύβρεων και συμφορών, στοχασμών και σκέψεων, χρησμών και νόμων, θυσιών και πολέμων στον κύκλο του μύθου των Ατρειδών, του διαχωρισμού και της επανασύνδεσης του ατόμου με τον κόσμο.

Παράσταση θεατρικής τέχνης στο επίκεντρο των λέξεων και των εικόνων: διαδικασία αποκατάστασης των ανθρώπων στον χρόνο της φυσικής τάξης. Παράσταση που κέρδισε το χειροκρότημα των θεατών στην υπόκλιση των ηθοποιών της, στην αίσθηση της ευθραυστότητας της ιδιαίτερης τέχνης του θεάτρου.

Αγαμέμνων του Αισχύλου συντελεστές

Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
Σκηνοθεσία: Τσέζαρις Γκραουζίνις
Σκηνικά – κουστούμια: Κέννυ ΜακΛέλλαν
Μουσική – Μουσική διδασκαλία: Χάρης Πεγιάζης
Κίνηση: Έντι Λάμε
Φωτισμοί: Αλέκος Γιάνναρος
Βοηθός σκηνοθέτη: Συγκλητική Βλαχάκη
Σύμβουλος δραματουργίας: Παναγιώτης Σκούρας
Παίζουν: Μαρία Πρωτόπαππα, Γιάννης Στάνκογλου, Αργύρης Πανταζάρας, Ιώβη Φραγκάτου, και ο Θοδωρής Κατσαφάδος
Χορός: Μάρκος Γέττος, Δημήτρης Γεωργιάδης, Τάσος Θεοφιλάτος, Πανάγος Ιωακείμ, Δημήτρης Καραβιώτης.
Ηλίας Μενάγιερ, Δημήτρης Μηλιώτης, Αλέξανδρος Μούκανος, Αλέξανδρος Μπαλαμώτης, Βασίλης Παπαγεωργίου.
Κλέαρχος Παπαγεωργίου, Γιώργος Παπανδρέου
Διεύθυνση παραγωγής: Αναστασία Καβαλάρη
Επικοινωνία: Ανζελίκα Καψαμπέλη
Καλλιτεχνική διεύθυνση Stefi Productions: Αλίκη Δανέζη Knutsen
Promo photos: Τάσος Θώμογλου
Τρέιλερ: Πάτροκλος Σκαφίδας
Παραγωγή: Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου – Stefi & Lynx Productions / Arcadia Media – ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κοζάνης – ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Βέροιας

cityculture.gr / Αγαμέμνων του Αισχύλου / Θέατρο Δάσους / κριτική Άγγελα Μάντζιου