Στις συναυλίες του καλοκαιριού

Written by

Η σκηνή είναι άδεια. Οι θεατές έρχονται παρέες παρέες, με φωνές και γρήγορα βήματα. Τα πέτρινα καθίσματα είναι ζεστά με την άχνα του μεσημεριού από τις ηλιόλουστες ώρες. Στην αδρή συνειρμική αφή των βράχων του καλοκαιριού, των βότσαλων, των κοχυλιών μέσα σε εικόνες από σκουριασμένες πέτρες στο χώμα και στο σκονισμένο φως.

Πέφτει το φως σιγά σιγά και η σκηνή φωτίζεται στην πολύχρωμη δοκιμή των προβολέων. Αέρηδες φυσούν απαλά στην ζεστή νύχτα, στα χρωματιστά φώτα που αχνίζουν μαγικές λάμψεις σε σύννεφα ατμού. Αεροπλάνα περνούν και αστέρια τρεμοπαίζουν μουρμουρίζοντας εκεί στις φωλιές των αστερισμών και στο μικρό τόξο του φεγγαριού. Στο βάθος φαίνεται η θάλασσα και τα μεγάλα καράβια.

Σβήνουν τα φώτα. Οι φωνές χαμηλώνουν. Η συναυλία αρχίζει.
Κοιτάζεις τους μουσικούς, τα όργανα, τους τραγουδιστές, το πλήθος. Παρατηρείς μία φιγούρα, μια κίνηση, πιάνεις τα βλέμματα, τις χειρονομίες. Σιγομουρμουρίζεις τις μουσικές, τραγουδάς τα λόγια. Χτυπάς το ρυθμό με το χέρι και με τα πόδια. Τραγουδάς με άλλους πολλούς. Σιγομουρμουρίζεις. Σωπαίνεις. Ακούς.

Φώτα πέφτουν στη σκηνή και απάνω στους θεατές σε ακτίνες που διασταυρώνονται σε μια στροφή μιας φευγαλέας κίνησης στο σώμα ενός χορού, μιας μελωδίας που ακουμπά στα λόγια των τραγουδιών και στα αισθήματα. Οι στιγμές τα γέννησαν. Η στιγμή τα γέννησε. Γεννήθηκαν στους χρόνους τους. Έφτασαν ως εμάς σαν δώρα. Δώρα λυτρωτικά, παραμυθητικά, αναμνηστικά, επιθυμητικά, ζωηρά και πεισματάρικα, χαριστικά και χαρισμένα.

Παρατηρείς το κοινό των θεατών. Διαφέρουν από συναυλία σε συναυλία. Μοιάζουν κιόλας σε πολλά σημεία. Όπως και οι ορχήστρες των μουσικών, οι τραγουδιστές, τα προγράμματα, η ροή των τραγουδιών, οι ενορχηστρώσεις, τα όργανα, τα λόγια. Πιάνεις την ενέργεια και τον σφυγμό τους. Νιώθεις την αγωνία των μουσικών, των τραγουδιστών την αναπνοή, των τεχνικών τον έλεγχο. Την ευχή να πάνε όλα καλά. Στη σχέση και στη συνθήκη. Στις συναυλίες του καλοκαιριού δοκιμάζεις πολλές αισθήσεις και αισθήματα. Σωματικά, πνευματικά, ψυχικά. Γυμνάζεις τη φαντασία με την καρδιά και τον νου. Το σώμα σου το διαπερνά ένα ρίγος μιας ανάμνησης απτής και κρυμμένης. Και τα τραγούδια γεννούν δονήσεις στο αέρινο πλέγμα της ενέργειας που σε περιβάλλει. Είσαι εκεί με τους φίλους σου. Είσαι με τους άλλους και μόνος σου. Γύρω σου είναι πολλοί και τα τραγούδια είναι πολλά και με διαφορετικά αρώματα. Σαν τα λουλούδια. Γεμάτα χυμούς.

Στις συναυλίες του καλοκαιριού. Θαυμάζεις την δύναμη των τραγουδιών που εκφράζουν εκείνη την καθολική αίσθηση ταυτισμένη με το πρόσωπο του δημιουργού ποιητή και στιχουργού, του συνθέτη, των μουσικών και του τραγουδιστή που μεταφέρει το μήνυμα προσωπικά και συλλογικά με άμεσο καθηλωτικό τρόπο.

Οι καλοκαιρινές συναυλίες έχουν διάφορους τίτλους. Άλλες φορές σ’ εκείνη την απ’ ευθείας σύνδεση τραγουδιών με την επαγγελματική ευσυνειδησία που σου προσφέρει το πολύτιμο, πλήρες και τέλειο υλικό αποκωδικοποίησης λεπτών αποχρώσεων. Παλιά υλικά αξίας με νιάξιμο προτροπής, να τραγουδήσεις, να χορέψεις, να πιστέψεις, να θυμηθείς εκείνα τα πιο ωραία λαϊκά, που ακούγονται ωραία και με τις μοντέρνες ενορχηστρώσεις από τους νέους μουσικούς που τα προσφέρουν στην καλλιφωνία του κοινού που συνοδεύει στα ρεφρέν.

Άλλες φορές πηγαίνεις μια βραδιά-ταξίδι στην Πόλη μυρίζοντας τα μπαχαρικά με άλλον αέρα και κάπως μπερδεμένους ήχους. Έχει κι αυτό το γούστο του. Κι άλλες φορές πιάνεις μια ποπ διάθεση να ειπωθεί έστω και βιαστικά κι όχι πολύ δουλεμένα, με το νεανικό κοινό να σε παρασύρει τραγουδώντας τα λόγια ελαφρά, ζωηρά, με διάθεση χορευτική, σε πλήρη ανταπόκριση με τα φώτα των κινητών να λάμπουν στη νύχτα.
Φώτα και φωτάκια σαν μικρά κύματα. Σαν εκείνες τις πυγολαμπίδες στα παιδικά μας καλοκαίρια τις ήσυχες νύχτες του καλοκαιριού με τους φυσικούς ήχους, τις φωνές και τα πολλά άστρα, που επιστρέφουν στα όνειρά μας σαν αγαπημένα παραμύθια-ραψωδίες.

cityculture.gr / Στις συναυλίες του καλοκαιριού | Άγγελα Μάντζιου