Μία παράσταση βασισμένη στο έργο του Ιβάν Βιριπάγεφ «Ψευδαισθήσεις»- στο BlackBox
Εξομολογητικές μικρές αφηγήσεις δύο παντρεμένων ζευγαριών, μουσικές παρεμβάσεις επιτονισμών, συγχρονισμός διαπιστώσεων, μελαγχολική ποιητική αύρα κατανόησης και λυτρωτικό χιούμορ, στις εικόνες γεγονότων που έχουν παρέλθει στις ζωές τεσσάρων ατόμων συνδεδεμένων με τα δεσμά του γάμου και στο όνομα του έρωτα και της φιλίας, ως ταύτισηκαι απόκλιση.
Στην παράσταση που παρακολουθήσαμε στο BlackBox, οι τέσσερεις ηθοποιοί , ξεδίπλωσαν με πυκνή εκφραστικότητα το διπολικό σχήμα των επιθυμιών, στην αναθύμηση στιγμών του παρελθόντος της ζωής τους, χρωματισμένων από την ανάμνηση, τη βίωση και την αλήθεια της , ως την εντύπωση και το γεγονός του θανάτου και την αθανασία της αγάπης, στο σύμπαν των ψευδαισθήσεων. Η ερμηνεία τους είχε πλαστικότητα και δύναμη, στοιχεία εσωστρέφειας και κωμικότητας μελετημένης διαβάθμισης και τα λόγια τους ακούστηκαν με μιαν ειλικρινή απλότητα στη συγκινητική νοηματική τους διαχρονικότητα.
Η σκηνοθετική σκέψη- κ. Κ. Λιάρος, έδωσε ενάργεια στο κείμενο και, με ελάχιστα σκηνικά αντικείμενα, κατόρθωσε να δημιουργήσει εικόνες και ροή ενέργειας, σε ένα πολύ ενδιαφέρον αποτέλεσμα συντονισμού και συγχρονισμού κίνησης και λόγου,αναδεικνύοντας και τη μεμονωμένη αφήγηση με τρόπο λεπταίσθητο, βαθύ και νεανικό ταυτόχρονα.Αξιοποίησε το βαθυστόχαστο κείμενο και ξεδίπλωσε σταδιακά, χωρίς φλυαρία, τους πυρήνες του, επικεντρωμένους στον καθρέφτη των σχέσεων, σε μια πρωτότυπη, αφαιρετική και με ρυθμό αφήγηση.Πολλαπλές εγγραφές εικόνων του γάμου, των σχέσεων , των επιθυμιών και της αλήθειας που κρύβεται στη ζωή των ανθρώπων, με συγκινητική υπαινικτικότητα και δηλωμένη διάδραση πολυπρισματικής αναζήτησης της προσωπικής-στο θεατρικό παράδειγμα- αλήθειας.
Οι δύο μουσικοί επί σκηνής, έδωσαν ηχοχρώματα λοξών επιτονισμών στις μουσικές τους φράσεις, που ακολούθησαν διακριτικά τις εξομολογητικές αναπτύξεις της θραυσματικής ισορροπίας τραγικού- κωμικού, όπως το αποκαλύπτει η ζωή των προσώπων. Συνομίλησαν με τις φράσεις των ηθοποιών, σε μια εκπληκτική υπογράμμιση των νοημάτων του έργου και σε ένα καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, που ενίσχυσε και η αφηρημένη ποιητικότητα των εικόνων του video, ολοκληρώνοντας τον αισθητικό κύκλο της παράστασης.Παράστασης εξομολογητικής, για την ανεξάντλητη και ανεξερεύνητη δύναμη της αγάπης, την ορμή της επιθυμίας, τις κρυφές σκέψεις, το παιχνίδι του έρωταστο ταξίδι της ζωής, με τα κοστούμια της σημειολογίας των χρωματικών κωδίκων του γάμου και τους, άμεσης αναγνώρισης,φωτισμούς των πολλαπλών όψεωντης αλήθειας των προσώπων, στηντέχνη του θεάτρου.Παράστασης παραμυθητικής, λυτρωτικής στον ύστατο αποχαιρετισμό, που θα θέλαμε να επαναληφθεί για τον τρόπο αφήγησης που προτείνει!
Άκου να δεις ψευδαίσθηση
Συντελεστές
Μετάφραση: Ελένη Μπακοπούλου
Σκηνοθεσία – Διασκευή – Δραματολογική επεξεργασία – Σκηνικά – Κοστούμια – Φωτισμοί: Κωνσταντίνος Λιάρος
Επιμέλεια Μουσικής: Κωνσταντίνος Λιάρος, Γιώργος Καλαμάκης, Εύη Σεϊτανίδου
Video Artists: Αλέξανδρος Κωστελίδης, Αλέξανδρος Μιχαηλίδης
Παίζουν με αλφαβητική σειρά:
Ιωάννα Δεμερτζίδου, Κωνσταντίνος Λιάρος, Χρύσα Μπαχτσεβάνη, Μιλτιάδης Τσιάντος-Κολέσης
Παίζουν επί σκηνής οι μουσικοί:
Γιώργος Καλαμάκης (Ούτι, Βιολί)
Εύη Σεϊτανίδου (Λύρα, Κιθάρα)