«Καλημέρα σας κύριε» λέτε και χαμογελάτε. Εν τω μεταξύ από μέσα σας λέτε «Πωω είχε κανένας όρεξη τη φάτσα σου;» Εδώ, παρατηρούμε μια πολύ συνηθισμένη πρακτική. Το υποκείμενο τη στιγμή εκείνη γίνεται ηθοποιός και η ζωή μια σκηνή, όπου καλείται να αυτοσχεδιάσει.
Ο καθένας γνωρίζει καλύτερα μόνος του το λόγο, για τον οποίο αυτοσχεδιάζει και αν δεν ξέρει το νόημα, τότε θα το βρει στο δρόμο. Τότε ο ηθοποιός γίνεται ερευνητής. Αν ανήκεις στους ερευνητές που περιμένουν να βρουν το νόημα και μετά να ξεκινήσουν, τότε πρέπει να αναθεωρήσεις.
Το νόημα το βρίσκεις στην πορεία, γατί πρώτον, συνεχώς μεταβάλλεται και δεύτερον, καθορίζεται από τις πράξεις σου. Είναι κάτι που προκύπτει βιωματικά μέσα από τη συσχέτισή και την αλληλεπίδρασή μας με άλλους ανθρώπους.
Βρίσκοντας το νόημα, μαθαίνεις ποιος είσαι. Και αν δεν μπορείς να καθορίσεις ποιος είσαι, τότε σίγουρα μπορείς να περιγράψεις ποιος δεν είσαι.
Αυτό το έργο που ονομάζουμε ζωή
Στην προσπάθεια αυτής της αναζήτησης, αυτού του μεγάλου και επίπονου θεατρικού έργου που αποτελείται από πολλές πράξεις και ονομάζεται ζωή, θα περάσεις πολλές φορές από τους παρακάτω σταθμούς:
Στάση 1: Ρήξη, δηλαδή την παραβίαση ενός κανόνα που είχες σχηματίσει. Ίσον: έπιασε δυνατή καταιγίδα.
Στάση 2: Κρίση, το οριακό εκείνο σημείο που σε κάνει να διχάζεσαι. Αισθάνεσαι και λίγο χαμένος/η χωρίς πυξίδα, στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα, να παρακαλάς ένα θεό, στον οποίο δεν πιστεύεις. Να την η δύσπνοια μου ‘ρχεται, να και ο πονοκέφαλος, σε λίγο θα εμφανιστεί και το τραύλισμα και το τρέμουλο. Εισπνοή εκπνοή όλα είναι ωραία και όλα ρόδινα και όλα μαύρα και άραχνα. Εκεί, οι σταθερές σου τίθενται υπό αμφισβήτηση. Ίσον: Σε χτύπησε κεραυνός κατακούτελα. Et maintenant, quoi?
Στάση 3: Αποκατάσταση. Μετά την καταιγίδα βγαίνει πάντα το ουράνιο τόξο. Μόνο που έχει καεί από τον κεραυνό, ε; Δε φρόντισες την πρώτη φορά για αλεξικέραυνο! Τώρα είναι η φάση όπου το κατασκευάζεις, να είναι έτοιμο για χρήση την επόμενη φορά. Όταν διανύεις την περίοδο της αποκατάστασης, είναι σα να κάνεις ξεκαθάρισμα την ντουλάπα σου. Πετάς όσα δε σου κάνουν, αποθηκεύεις όσα θα μπορούσαν κάποια στιγμή να σου χρειαστούν και βάζεις σε πρώτη θέα τα ρούχα εκείνα που είναι ωραία και χρήσιμα για την περίοδο.
Στάση 4: Επανενσωμάτωση. Ώρα να φορέσεις τα καινούρια σου ρούχα και να αντιμετωπίσεις τις νέες καταστάσεις και προκλήσεις που θα έρθουν. Δεν είσαι πια ο ίδιος, έχεις αλλάξει (ρούχα σίγουρα άλλαξες πάντως). Πού πας παιδί μου περίμενε! Το αλεξικέραυνό σου το πήρες;
cityculture.gr/ γράφει η Ami Patsi