«Αν» Κίπλινγκ
Εμβληματικός Άγγλος μυθιστοριογράφος, διηγηματογράφος και ποιητής, που τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1907. Στο ελληνικό κοινό είναι γνωστός κυρίως για το παραινετικό ποίημά του «Αν» («If-»), με τις παραινέσεις ενός πατέρα προς τον γιο του, τη συλλογή διηγημάτων «Το Βιβλίο της Ζούγκλας» («The Jungle Book») με ήρωα τον Μόγλη, που ενέπνευσε τον ιδρυτή του Προσκοπισμού Μπέιντεν – Πάουελ στη δημιουργία των «Λυκόπουλων» και τη νουβέλα «Ο άνθρωπος που θα γινόταν βασιλιάς» («The Man Who Would Be King»), που μετέφερε στη μεγάλη οθόνη ο Τζον Χιούστον το 1975.
Ο Τζόζεφ Ράντγιαρντ Κίπλινγκ (Joseph Rudyard Kipling) γεννήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 1865 στη Βομβάη της Βρετανικής Ινδίας και πέθανε στην Αγγλία στις 18 Ιανουαρίου του 1936, αφού έζησε τον χαμό των δυο του παιδιών.
«Αν»
Αν να κρατάς καλά μπορείς το λογικό σου,
όταν τριγύρω σου όλοι τα έχουνε χαμένα
Αν να εμπιστεύεσαι μπορείς τον ίδιο τον εαυτό σου
Όταν ο κόσμος δεν σε πιστεύει
Κι αν μπορείς να του σχωρνάς αυτή τη δυσπιστία
Να περιμένεις αν μπορείς δίχως να χάνεις ην υπομονή σου
Κι αν άλλοι σε συκοφαντούν, να μην καταδεχτείς ποτέ το ψέμα
Κι αν σε μισούν εσύ με μίσος ταπεινό να μην ξεπέσεις
Μα να μην κάνεις τον καλό ή τον πολύ σοφό στα λόγια
Αν να ονειρεύεσαι μπορείς χωρίς να γίνεις σκλάβος των ονείρων
Αν να στοχάζεσαι μπορείς δίχως να γίνει ο στοχασμός σκοπός σου
Αν ν’ αντικρίζεις σου βαστά το θρίαμβο και τη συμφορά παρόμοια
Κι όμοια να φέρεσαι σ’ αυτούς τους δύο τυραννικούς απατεώνες
Αν σου βαστά η ψυχή ν’ ακούς όποιαν αλήθεια εσύ είχες υπομένει
παραλλαγμένη απ’ τους κακούς για να’ ναι για τους άμυαλους παγίδα
‘Η συντριμμένα να θωρείς όσα σου έχουνε ρουφήξει τη ζωή σου
και πάλι να ξαναρχινάς να κτίζεις μ’ εργαλεία που ‘ναι φθαρμένα…
Αν όσ’ απόχτησες μπορείς σ ‘ένα σωρό μαζί να τα μαζέψεις
και δίχως φόβο μονομιάς κορώνα ή γράμματα όλα να τα παίξεις και να τα χάσεις
Κι απ’ αρχής ατράνταχτος να ξεκινήσεις πάλι
και να μη βγάλεις και μιλιά ποτέ γι αυτό τον ξαφνικό χαμό σου
Αν νεύρα και καρδιά μπορείς και σπλάχνα και μυαλό και όλα να τα σφίξεις
να δουλέψουν ξαναρχείς κι ας είναι από πολύ καιρό σωσμένα
Και να κρατιέσαι πάντα ορθός όταν δεν σου’ χει τίποτα απομείνει,
παρά μονάχα η θέληση, κράζοντας σε αυτά “Βαστάτε”…
Αν με αρχοντάδες να γυρνάς μπορείς, δίχως απ’ τους μικρούς να ξεμακρύνεις
Και αν μήτε φίλοι, εχθροί μπορούν πια ποτέ να σε πειράξουν
Όλο τον κόσμο να αγαπάς μα και ποτέ πάρα πολύ κανέναν
Κι αν του θυμού σου τις στιγμές που φαίνεται αδυσώπητη η ψυχή σου
μπορείς να αφήσεις να διαβούν την πρώτη ξαναβρίσκοντας γαλήνη,
δική σου θα’ ναι η Γη, μ΄ όλα και μ ΄ότι απάνω της κι αν έχει
Και κάτι ακόμα, πιο πολύ άνδρας αληθινός θα’ σαι αγόρι μου….
πηγή cityculture.gr / «Αν» Κίπλινγκ / Παναγιώτης Καμπάνης*
* Ο Παναγιώτης Καμπάνης είναι Δρ. Αρχαιολόγος-Ιστορικός, Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, Μεταδιδακτορικός ερευνητής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης