Αστέρια ασημένια και χρυσά , μιας χώρας αποτύπωμα …

Written by

Να κοιτάξεις ξανά τα αστέρια τις ζεστές νύχτες. Της μεγάλης άρκτου το εφτάστερο Βορινό σινιάλο, των Πλειάδων το παρηγορητικό σμήνος,το άστρο του Αυγερινού, τον Βέγα, τον Ωρίωνα.

Στη ζώνη του Γαλαξία να κοιτάξεις όλα τα χρωματιστά αστέρια σαν να ξεφυλλίζεις ένα βιβλίο στη νύχτα, μια ζεστή καλοκαιρινή νύχτα.  Να κάνεις μια ευχή. Να δεις της αστερόσκονης το ίχνος στο φως  όπως κοιτάς τους φίλους σου που επιστρέφουν από τις περιπέτειες γρατσουνισμένοι, αποθαρρημένοι, πληγωμένοι, με το παλιό πείσμα .

Κάτω από τα μυθικά αστέρια άκου τις μουσικές που έρχονται από μακρυά και τον αρχέγονο ήχο της θάλασσας πάνω στα βότσαλα.

Τα αστέρια έχουνε κάτι από την ύλη σου, σου λένε παραμύθια, σε κοιτάζουν τρυφερά.

Κάτω από τα καλοκαιρινά αστέρια, σκέψου μια στιγμή αυτούς που αγαπάς γιατί τα αστέρια ταξιδεύουν μακρυά.  Ανοίγουν το όστρακο της μνήμης, δένουν στο όνειρο το χτύπο της καρδιάς σου, μοιάζουν με τα μικρά πουλιά, με τα καράβια. Είναι μια φωτιά στην ύλη του χρόνου.

Τα αστέρια είναι στον καθρέφτη σου στολίδια. Πέφτουν στη θάλασσα των νησιών χορεύοντας. Αστερόσκονη στην αλισάχνη των αγαλμάτων μιας χώρας.

Μια χώρα είναι τα αστέρια.  Πέφτουν  στο χέρι σου και ξημερώνει ο κόσμος.

γράφει η Άγγελα Μάντζιου.