August: Osage County (Αύγουστος)

Written by

Αμερικανική δραματική κωμωδία παραγωγής 2013. Αποτελεί την κινηματογραφική μεταφορά του βραβευμένου με Πούλιτζερ και Τόνι ομότιτλου θεατρικού του Τρέισι Λετς.

Την ταινία σκηνοθέτησε ο Τζουν Γουέλς και το σενάριο έγραψε ο ίδιος ο Λετς. Την παραγωγή ανέλαβαν οι Τζορτζ Κλούνεϊ, Τζιν Ντουμένιαν, Γκραντ Χίσλοβ, Στιβ Τράξλερ και Χάρβεϊ Γουάινστιν και πρωταγωνιστούν οι Μέριλ Στριπ και Τζούλια Ρόμπερτς.

Το καστ συμπληρώνουν οι Γιούαν ΜακΓκρέγκορ, Κρις Κούπερ, Άμπιγκεϊλ Μπρέσλιν, Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, Τζούλιετ Λιούις, Μάργκο Μαρτιντέιλ, Ντέρμοτ Μαλρόνεϊ, Τζούλιαν Νίκολσον, Σαμ Σέπαρντ και Μίστι Άπχαμ.

Η ταινία κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους στα τέλη του 2013, σε περιορισμένο αριθμό αιθουσών, ενώ δίχασε κοινό και κριτικούς.

Η υπόθεση

Το μήνα Αύγουστο, στην Οκλαχόμα, ο Μπέβερλι Γουέστον, ένας αλκοολικός ποιητής αποφασίζει να προσλάβει μια μαγείρισσα και βοηθό για τη γυναίκα του Βάιολετ, η οποία πάσχει από καρκίνο και έχει εθιστεί στα φάρμακα. Λίγες εβδομάδες μετά την πρόσληψη της Τζόνα, ο Μπέβερλι εξαφανίζεται, κάτι που δίνει κίνητρο στην οικογένεια να έρθει κοντά και να ψάξουν όλοι μαζί να τον βρουν. Λίγες μέρες αργότερα ανακαλύπτουν ότι ο Μπέβερλι αυτοκτόνησε. Οι κόρες της Βάιλοετ και του Μπέβερλι, Μπάρμπαρα, Κάρεν και Άιβι πηγαίνουν στην κηδεία του πατέρα τους, όπως και ολόκληρη η οικογένεια.

Αρκετές διαφωνίες και τσακωμοί προκύπτουν τις επόμενες μέρες καθώς η Βάιολετ και η Μπάρμπαρα ποτέ δεν κατάλαβε η μία την άλλη. Ο αρραβωνιαστικός της Κάρεν αποδεικνύεται ότι καπνίζει μαριχουάνα και παρενοχλεί σεξουαλικά την ανιψιά του, η Άιβι σχεδιάζει να το σκάσει με τον ξάδερφό της και στο τέλος η Βάιολετ μένει μόνη της, μαζί με την Τζόνα.

Η Μέριλ Στριπ αποδεικνύει για ακόμα μια φορά ότι δεν υπάρχει ρόλος που δεν μπορεί να παίξει. Στο πλευρό της η Τζούλια Ρόμπερτς εμπνέεται από την κινηματογραφική της μητέρα και δίνει μια από τις καλύτερες ερμηνείες της. Οι δύο κυρίες όμως δεν αρκούν για να τραβήξουν το σκάφος από την ξέρα.

Αιχμηρός λόγος και ερμηνείες, αλλά σχετική έλλειψη χημείας. Οι ηθοποιοί δεν δένουν αρμονικά μεταξύ τους, και δεν πείθουν ότι αποτελούν ένα σύνολο με κοινό παρελθόν.

Το οικογενειακό δηλητήριο ξεχειλίζει, θυμίζοντας αγαπημένες οικογενειακές στιγμές που έχουμε ζήσει και θα θέλαμε  να ξεχάσουμε και να αποφύγουμε.

Με δύο υποψηφιότητες για Όσκαρ, δύο για Χρυσή Σφαίρα και τρεις για Screen Actors Guild Award, με τις Στριπ και Ρόμπερτς να διαγωνίζονται στο Α’ και Β’ Γυναικείο ρόλο αντίστοιχα και στους τρεις αυτούς θεσμούς των βραβείων, δυστυχώς η ταινία δεν καταφέρνει να οδηγήσει στην εσωτερική κάθαρση ή έστω στην ψυχαγωγία του κοινού, παρά μόνο να επιβεβαιώσει το ατομικό ταλέντο των πρωταγωνιστών της.