Βρες αυτό που αγαπάς κι άσ’ το να σε σκοτώσει. Να σε ρουφήξει ολόκληρο, να καταπιεί το είναι σου, αυτό που σέρνεις στην αδιάφορη πραγματικότητα σου, προσπαθώντας να πείσεις τον κόσμο γύρω σου ότι αγγίζει την πληρότητα. Η ζωή είναι μικρή για να προσποιείσαι φίλε μου.
Πόσο χρόνο νομίζεις ότι έχεις;
Κανόνας πρώτος. Αν δε σου αρέσει η ζωή σου, φταις εσύ. Αποκλειστικά και απόλυτα. Ούτε η μάνα σου ούτε ο πρώην γκόμενος σου. Πόσο μάλλον τα λάθος πρότυπα που σου πλάσαραν στο σχολείο, στη δουλειά ή στην οικογένεια. Ό, τι δεν λύνεται, κόβεται δε λένε;
Φταις φυγόπονε φίλε μου, που άφησες άλλους να σε ορίζουν.
Κανόνας δεύτερος. Η κοινωνία και το σύστημα είναι σάπιο. Το ξέρουμε όλοι, το έχουμε νιώσει μέχρι το μεδούλι. Το να κάθεσαι και να κατηγορείς τους πάντες, σαν τη θεία απ’ το χωριό σου που βλέπει τούρκικα, δε σε κάνει επαναστάτη. Σε κάνει κατίνα.
Βγάλε τη νοοτροπία του χωριού από μέσα σου, πριν να είναι πολύ αργά.
Κανόνας τρίτος. Μίλα. Τόσο απλά τόσο ξεκάθαρα. Κανένας δεν μπορεί να διαβάσει τι συμβαίνει στο χάος του μυαλού σου. Άλλωστε η δωρεάν ψυχανάλυση έχει καταργηθεί από τότε που οι ψυχολόγοι έγιναν της μοδός. Μίλα λοιπόν και πες το λάθος πράγμα την πιο ακατάλληλη στιγμή. Άλλωστε ζούμε για το απροσδόκητο και το απ’ αλλού φερμένο, όπως είπε και ο μεγάλος Ελύτης.
Κανόνας τέταρτος. Ζήτα βοήθεια. Δεν σε κάνει, ούτε λίγο, ούτε αδύναμο. Τα βλέπεις τα χέρια που απλώνονται στο μέρος σου; Για σένα είναι. Το μόνο που έχεις να κάνεις, είναι να πιστέψεις ότι αξίζεις αυτό το ζευγάρι χέρια, που έχει την δύναμη να σε κρατήσει, μαζί με όλη σου την ανασφάλεια.
Κι αν τελικά πέσετε, η πτώση είναι πάντα καλύτερη όταν έχεις παρέα.
Κανόνας πέμπτος. Βρες αυτό που αγαπάς κι άσ’ το να σε σκοτώσει. Να σε ρουφήξει ολόκληρο, να καταπιεί το είναι σου, αυτό που σέρνεις στην αδιάφορη πραγματικότητα σου, προσπαθώντας να πείσεις τον κόσμο γύρω σου ότι αγγίζει την πληρότητα. Η ζωή είναι μικρή για να προσποιείσαι φίλε μου. Πόσο χρόνο νομίζεις οτι έχεις;
Κανόνας έκτος. Κάνε λάθη. Πολλά, μεγάλα, αδιόρθωτα, από αυτά που θυμάσαι μετά από χρόνια για να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο. Μόνο έτσι θα έχεις το δικαίωμα να λες ότι έχεις ζήσει. Άλλωστε η τελειότητα είναι καθ’ όλα βαρετή.
Κανόνας έβδομος. Ερωτεύσου. Όχι ξεκάθαρα και ρομαντικά. Βίαια, έντονα, μονόπλευρα ίσως, ίσως και όχι, σίγουρα όμως εξοντωτικά. Να σου πω κι ένα μυστικό; Αυτό που μας έχουν πείσει ότι ο έρωτας είναι για τους αδύναμους, μην μασάς, φόλα είναι. Τα πιο σπουδαία πράγματα έγιναν για την εθιστική τρέλα ενός μεγάλου και παράλογου έρωτα.
Κανόνας όγδοος. Συγχώρεσε. Είναι ύπουλη ιστορία ο θυμός, άκου κι εμένα. Σα σκουριά σε τρώει από μέσα, σε σαπίζει για να σε αφήσει άδειο και μόνο. Και σε ρωτάω φίλε μου, αλήθεια πόσο χρόνο και ενέργεια πρέπει να διαθέσεις, για να παλεύεις με τον εαυτό σου και να χάνεις ξανά και ξανά…
Κανόνας ένατος. Τραγούδα δυνατά ένα βράδυ μεθυσμένος. Κάνε μια βόλτα στην βροχή. Κάνε σεξ. Πολύ. Χαμογέλα σε έναν άγνωστο και καν΄τον να αναρωτιέται τι παίρνεις. Κάνε μια αγκαλιά τον πατέρα σου, που όσο άντρας κι αν το παίζει, έχει τρομοκρατηθεί που μεγαλώνετε κι εσύ κι αυτός. Πες σ’ αγαπάω και όχι σ’ αγαπώ. Όχι με τις λέξεις. Με τα μάτια.
κανόνας δέκατος. Βρες τα με σένα. Κάτσε βαλ’τα κάτω και βρες ποιος είσαι. Πιάσε πάτο, πάθε κατάθλιψη, αμφισβήτησε τα πάντα. Μόνο προς τα πάνω πας μετά.
κανόνας δέκατος και κάτι ψιλά. Ζήσε για την στιγμή. Όχι την κλισέ χυδαία ατάκα της lacta. Την στιγμή αυτή, που θα κάνει την ζωή σου να αξίζει. Όχι για τα βιβλία ή το γαμώτο. Για σένα.
γράφει η Γιοβάννα Κοντονικολάου