Δημήτρης Βασιλειάδης: Είναι μαγικό το να μπορείς να δείξεις στον κόσμο τι έχεις μέσα στο μυαλό σου! *συνέντευξη

Written by

Την παράσταση, «Το αγόρι μέσα στο σπίτι», ως συνέχεια της προηγούμενης παράστασης  «Το κορίτσι μέσα στο σπίτι», στο ποιητικό κείμενο της κ. Μ. Ράπτη και στη μυσταγωγική σκηνοθεσία της κ. Β. Δουμανίδου, παρακολουθήσαμε στο Μπενσουσάν Χαν, από το Θέατρο του Άλλοτε. Με την ευκαιρία αυτή συνομιλήσαμε με τον  πρωταγωνιστή της παράστασης κ. Δ. Βασιλειάδη, ηθοποιό με πολλά εκφραστικά μέσα, μεγάλη δύναμη και ευαισθησία στη σκηνή. Ακούστε τι μας είπε, απαντώντας στις ερωτήσεις μας.

  • Μιλήστε μας για το έργο « Το αγόρι μέσα στο σπίτι», σε σκηνοθεσία της κ. Β. Δουμανίδου και για τον ρόλο σας στην  ιδιαίτερα βιωματική  αυτή παράσταση.

“Το αγόρι μέσα στο σπίτι”,  δεν υπήρχε στον προγραμματισμό μας! Μετά από το υπέροχο κείμενο της Μαρίας Ράπτη,  “Το κορίτσι μέσα στο σπίτι”,  οι θεατές μας έδωσαν την ιδέα και με τον τρόπο τους απαίτησαν να ακούσουν την ιστορία του αγοριού για να δουν και την δική του εκδοχή! Ήθελαν το αγόρι να μιλήσει! Είχαν την ανάγκη να τον δουν και να τον ακούσουν και φυσικά δεν το σκεφτήκαμε δεύτερη φορά!

Για μένα το να συναντήσω το αγόρι δεν ήταν πολύ δύσκολο,  γιατί γνώριζα και είχα ζήσει την ιστορία του μέσα από το κορίτσι! Γνώριζα πώς ένιωθε γι’αυτόν όταν ήταν μαζί και γνώριζα πώς ένιωσε όταν τον έχασε!

Το δύσκολο σε αυτό το έργο,   τόσο για μένα όσο και για την Μαρία Ράπτη που το έγραψε και την Βαρβάρα Δουμανίδου που το σκηνοθέτησε,  ήταν το να βρεθεί η ισορροπία της συνέχειας,  με τέτοιο τρόπο,  ώστε ο θεατής να μπορεί να καταλάβει την συνέχεια της ιστορίας χωρίς απαραίτητα να είχε δει το κορίτσι,  κάτι που νομίζω πως έγινε!

Εκτός από τη δυσκολία του να αποστηθίσεις το κείμενο,  το πιο σημαντικό για μένα και κάτι που έπρεπε να κάνω για πρώτη φορά,  ήταν το να καταφέρω να κρατήσω τον θεατή πάνω μου για μία ολόκληρη ώρα,  χωρίς να τον κουράσω, να τον κάνω να βαρεθεί ή  να τον αφήσω να του αποσπάσει την προσοχή οτιδήποτε άλλο και ταυτόχρονα να τον κάνω να νιώσει,  να αισθανθεί και να ζήσει αυτή  την ιστορία από την αρχή της παράστασης μέχρι και το τελευταίο λεπτό! Τα πρόσωπα των θεατών από την στιγμή που ξεκινάει το έργο μέχρι το τέλος είναι τελείως διαφορετικά! Ελπίζουμε να καταφέραμε,  να πετύχαμε αυτό που θέλαμε να δώσουμε εμείς και αυτό που έπρεπε να πάρει ο θεατής!

  • Πώς προσεγγίζετε έναν θεατρικό ρόλο, τι είναι αυτό που σας συγκινεί σε έναν χαρακτήρα, πώς μεταγράφετε την εικόνα του στη σκηνή του θεάτρου; Ποιες άλλες τέχνες τροφοδοτούν τη θεατρική σας έκφραση;

Από την στιγμή που παίρνω το κείμενο στα χέρια μου και το διαβάζω,  η εικόνα του εμφανίζεται μπροστά μου! Τον βλέπω πώς είναι εμφανισιακά,  πώς κινείται,  πώς μιλάει,  πώς περπατάει. Μέσα από τον λόγο του, μπορείς να καταλάβεις τον χαρακτήρα του, τις ευαισθησίες του, το πώς αντιμετωπίζει καταστάσεις και με πολλή μα πάρα πολλή  δουλειά αυτός ο άνθρωπος ανεβαίνει στη σκηνή και είναι υπαρκτός!

Η δουλειά του ηθοποιού είναι να παρακολουθεί…τα ΠΑΝΤΑ γύρω του,  να τα αντιγράφει και να τα κάνει μετά δικά του!!! Η φαντασία! Η φαντασία τροφοδοτεί τα πάντα!

  • Τι είναι αυτό που σας έκανε να επιλέξετε την υποκριτική τέχνη  ως επαγγελματική δραστηριότητα; Πότε είπατε μέσα σας, με κάποια σιγουριά, «είμαι ηθοποιός».

Είναι μαγικό το να μπορείς να δείξεις στον κόσμο τι έχεις μέσα στο μυαλό σου! Αυτό ήθελα πάντα! Να μπορώ να κάνω πραγματική  εικόνα αυτό που βλέπω, που φαντάζομαι, που ονειρεύομαι!  Δεν το είπα ποτέ! Ούτε μέσα μου ούτε έξω μου!

  • Τι σημαίνει για σας το θέατρο κύριε Βασιλειάδη; Τι σας έχει διδάξει αυτή η μαθητεία;

Το θέατρο είναι η τύχη μου!  Αν το επιλέξεις σε άδειασε,  αν σε επιλέξει είναι ο φορτιστής σου!

  • Τι ονειρεύεστε ως ηθοποιός και ως σκηνοθέτης;
    Να μπορώ να επιλέξω!
  •  Πώς θα περιγράφατε μία μέρα στη ζωή ενός ηθοποιού και πώς τις στιγμές  λίγο πριν ανοίξει η αυλαία; Πώς  νιώθετε  όταν σβήνουν τα φώτα της σκηνής;

Δεν υπάρχει μέρα! Ξαφνικά κάποια στιγμή κοιτάς να δεις τι είναι έξω… χειμώνας;  καλοκαίρι; φθινόπωρο; άνοιξη;

Πριν ανοίξει η αυλαία όλα γύρω σου πηγαίνουν με την ταχύτητα του φωτός και η καρδιά σου απλά ανεβάζει χτύπους, και όταν νιώσεις ότι θα εκραγεί …έχει ανοίξει η αυλαία!

Όταν τα φώτα σβήνουν είναι η ώρα για να μπεις στο σώμα σου!

  • Αν το θέατρο είναι ταξίδι, σε ποιους προορισμούς στοχεύετε,  πού θα θέλατε να φτάσετε;

Αν το θέατρο είναι ταξίδι ακόμα ψάχνω το μεταφορικό μου….

cityculture.gr/ γράφει η  Άγγελα Μάντζιου

Δημήτρης Βασιλειάδης
Απόφοιτος της Ανώτερης Δραματικής Σχολής  ”Ανδρέα Βουτσινά”

 

vasileiadis dimitris     ΘΕΑΤΡΟ
”Το αγόρι μέσα στο σπίτι” σε κείμενο Μ. Ράπτη – σκηνοθεσία Β. Δουμανίδου – πολυχώρος Μπενσουσάν Χάν.
”Το κορίτσι μέσα στο σπίτι” σε κείμενο Μ. Ράπτη – σκηνοθεσία Β. Δουμανίδου – πολυχώρος Μπενσουσάν Χάν.
”Τυφλόμυγα” σε κείμενο Μ.Ράπτη – σκηνοθεσία Β.Δουμανίδου – Θέατρο Αλκμήνη – Θέατρο BlackBox – πολυχώρος Μπενσουσάν Χάν.
”Φάουστ” του Γ.Β Γκαίτε σε σκηνοθεσία Κ.Ευαγγελάτου – Μέγαρο μουσικής Θεσσαλονίκης.
”Κάτω κόσμος” σε κείμενο Μ.Ράπτη – σκηνοθεσία Β.Δουμανίδου – Θέατρο BlackBox.
Premieraσε κείμενο Γ.Οικονομίδη – σκηνοθεσία Δ.Βασιλειάδης – Θέατρο Κάππα – Θέατρο Αθήναιον – Θέατρο Αριστοτέλειον – περιοδεία.
”Το ξύπνημα της άνοιξης” του Φράνκ Βέντεκιντ σε σκηνοθεσία Δ.Λαρετζάκη – Θέατρο Αυλαία.
”Σκοτεινό ανθολόγιο ποίησης” σε  σκηνοθεσία Β.Δουμανίδου – πολυχώρος Μπενσουσάν Χάν.
”Καρυοθραύστης” του Π.Ι Τσαϊκόφσκι σε σκηνοθεσία Α.Φούτση – Βασιλικό Θέατρο.
”Τίποτα” σε κείμενο Μ.Ράπτη – σκηνοθεσία Β.Δουμανίδου – πολυχώρος Μπενσουσάν Χάν.