Έτοιμοι και πάμε για πανελλήνιες!!!

Written by

Διανύοντας περίοδο εξετάσεων, θυμήθηκα αυτό που πολλοί ισχυρίζονται: ”Ν’ αγωνίζεσαι για τον ίδιο τον αγώνα, χωρίς να σε νοιάζει το αποτέλεσμα”. Στην προκειμένη όμως περίπτωση(των πανελληνίων),τι έχει περισσότερη ή ίση σημασία από αυτά τα δύο; Είναι δίκαιο ν’ αναγνωρίζονται οι θυσίες σου, ειδικά όταν ξεκινάς την ζωή και αφήνεις πίσω το σχολικό προαύλιο. Κάθε χρόνο, τούτες τις μέρες, παρατηρώ πάντα μαθητές, γονείς και φίλους. Κάθε χρόνο διακρίνω την ίδια αγωνία, το ίδιο άγχος και ένταση. Κι ύστερα, αναπολώ τις δικές μου πανελλήνιες. Όταν ζεις μια τέτοια κατάσταση, δεν μπορείς να καταλάβεις όλα εκείνα που αντιλαμβάνεσαι εκ των υστέρων. Από τα ωραιότερα πράγματα, είναι να έχει ένας άνθρωπος στόχους και να μάχεται γι’ αυτούς. Αυτοί, τον βοηθούν να δρα, ν’ αντιδρά και ν’ αφήνει κάθε είδους αδράνεια.

Εκ των υστέρων λοιπόν, κατανοείς, πως ολόκληρη η ζωή είναι ένας αγώνας. Χρειάζεται γερό στομάχι, αντοχή, χαμόγελο. Κατανοείς, πως οι αγώνες κρύβουν κάποιο τίμημα, όπως και κάποιες θυσίες. Κάθε μαθητής, οφείλει να συνειδητοποιεί πως μια χρονιά, δεν είναι ικανή να κρίνει μια ζωή. Όσο ευπρόσδεκτη είναι η επιτυχία, τόσο πρέπει να ‘ναι και η αποτυχία. Θαρρώ πως είναι αλληλένδετες και αμφότερες ενισχύονται. Οφείλεις να ξέρεις πως η χαμηλή θέση, δεν απέχει πολύ από την υψηλή. Είναι το ίδιο συναίσθημα, το είδος του συναισθήματος απλώς, γίνεται η ειδοποιός διαφορά του.

Κάτεχε, πως όσα συμβαίνουν  και θα συμβούν μετά τις πανελλήνιες, είναι μαθήματα. Κάθε άνθρωπος που συναντάς είναι κι ένα παράδειγμα, άλλοι προς μίμηση κι άλλοι προς αποφυγή. Κράτα την αισιοδοξία σου και να ‘σαι ταπεινός. Το επάγγελμα που θα υπηρετείς αύριο, φρόντισε να το υπηρετείς με αγάπη και αποθέματα προσφοράς. Να μην φοβάσαι να δίνεις. Μόνο ένας γεμάτος άνθρωπος είναι σε θέση να δώσει. Μην θαμπωθείς από καμιά δόξα, γιατί όλες οι δόξες, άδοξα τελειώνουν. Κι ύστερα, μένεις μόνο με την ταπεινότητά σου. Μ’ αυτή να μένεις, να επιμένεις, να προσμένεις. Ν ‘αγαπάς πρώτα τους δίπλα σου κι έπειτα το εγώ σου. Να ‘σαι ευτυχισμένος μόνο γι’ αυτό, για ένα ”τίποτα”, που αξίζει τα πάντα και είναι η μόνη ουσία. Αυτά, αποτελούν ένα κομμάτι τις πυξίδας που ψάχνεις.

-Αν δεν περάσω στην σχολή που νιώθω ότι αγαπώ όμως κυρία…;;;

Καμία αποτυχία δεν είναι εύκολη. Το παν στον άνθρωπο, είναι η προσαρμογή. Από εδώ κι έπειτα, η ζωή είναι γεμάτη εξετάσεις σε όλους τους κλάδους, σε όλα τα επίπεδα. Η ίδια η ζωή είναι σύνθεση και αποτυχιών. Δεν σου ζητώ να χαρείς, εάν έρθει. Σου ζητώ να πεισμώσεις. Να κάνεις το πείσμα, θάρρος κι έπειτα δύναμη. Τώρα είναι που ξεκινούν όλα. Να πιστεύεις σε ό,τι το μυαλό σου πρεσβεύει και σε ό,τι σκιρτάει η καρδιά σου. Μέτρον άριστον, είπε κάποτε ο Αριστοτέλης. Δεν θα ήταν μέτρον, αν δεν υπήρχε αποτυχία και φυσικά, ούτε άριστον. Έχε κατά νου,πως ό,τι το πολύ γίνεται ελάττωμα. Να πορεύεσαι μ’ αυτό. Θυμήσου πως δεν είσαι μόνος. Έχεις γονείς, αδέρφια, φίλους, δασκάλους. Εγώ πιστεύω σε ‘σένα. Γνωρίζω,ότι υπολογίζεις σωστά τις δυνάμεις σου. Από εκεί κι έπειτα, ό,τι είναι να ‘ρθει,θε να ‘ρθει, αλλιώς θα προσπεράσει.

 

Είμαι μαζί σου. Είμαι εδώ. Καλή επιτυχία.                                    

γράφει η Λένα Τόττα, φιλόλογος.