Πάντα ξεχνάω ότι οι Ευμενίδες είναι οι Ερινύες…
και οι Ερινύες ήταν πολύ σκληρές με τον μητροκτόνο Ορέστη. Η τραγωδία του Αισχύλου Ευμενίδες είναι η τελευταία της Ορέστειας, που μαζί με τον Αγαμέμνονα και τις Χοηφόρες(ή Χοηφόροι) αποτελούν την μοναδική σωζόμενη τριλογία. Αφορά στην κορύφωση του δράματος του Ορέστη και στην καταδίωξή του, μέχρι την Αθήνα, από τις Ερινύες. Εκεί, συντρέχουν για βοήθεια ο θεός Απόλλωνας και η θεά Αθηνά, η οποία ιδρύει το πρώτο δικαστήριο από θνητούς. Θέτει τους κανόνες λειτουργίας του Άρειου Πάγου και καλεί τους πολίτες της Αθήνας να δικάζουν στον αιώνα, βάσει των νόμων που ορίζει η ίδια. Η απόφαση για τον Ορέστη βγαίνει με ισοψηφία. Αθωώνεται μόνο όταν η θεά ψηφίζει υπέρ του. Για να εξευμενίσει δε τις Ερινύες, τις υπόσχεται μέγα ναό και τιμές από τους πολίτες της Αθήνας. Έτσι, οι Ερινύες ηρεμούν και μεταμορφώνονται από τρομερές θεότητες σε συντρέχουσες θεές των ανθρώπων.
Η παράσταση του Θεατρικού Οργανισμού «Σκευή» είναι προσεγμένη, σωστά σκηνοθετημένη, με ερμηνείες που χαράζονται στη μνήμη. Οι Ερινύες, παρόλο που στα χορικά μιλούν όλες μαζί, έχουν καθάρια φωνή, κατανοητή, που συνάμα ακούγεται σαν ανταριασμένη βοή. Οι υπόλοιποι ηθοποιοί αποδίδουν εξαιρετικά τους ρόλους τους και καθηλώνουν το κοινό, τόσο που ακόμα και όταν η παράσταση τελείωσε κανένας δεν κουνήθηκε, θαρρείς και ήταν μαγεμένοι. Το έντονο χειροκρότημα ήταν η απτή επιβεβαίωση ότι η παράσταση είναι εξαιρετική. Κρίμα που το αρχαίο θέατρο του Δίου ήταν σχεδόν άδειο. Το γεγονός ότι μία θεατρική ομάδα δεν είναι γνωστή στο ευρύ κοινό ή δεν περιλαμβάνει μεγάλα ονόματα δεν σημαίνει ότι δεν αξίζει τον κόπο η παρουσία μας. Ίσα-ίσα, από τέτοιες ομάδες έχω δει μερικές από τις καλύτερες παραστάσεις.
Η παράσταση σκηνοθετήθηκε από την κα Αφροδίτη Ματκάρη και πρωταγωνιστούν οι ηθοποιοί Χ. Αδαμίδου, Σ. Γκυρτή, Τ. Ζάχαρης, Β. Καλφάκης, Φ. Κανελλοπούλου, Ι. Κοσσένα, Α. Μαγγόνας, Μ. Ρεγκούκου, Μ. Σπανάκης, Μ. Τσεκούρας.
