Για την Παλαιστίνη…

Written by

Ένα άρθρο για την Παλαιστίνη με αφορμή την επίσκεψη του Ισραηλινού προέδρου στην Αθηνά  τον Ιανουάριο του 2018. Και επειδή πολλά ακούγονται κατά καιρούς για το ζήτημα Παλαιστίνη – Ισραήλ ίσως θα ήταν απαραίτητη μια σύντομη ιστορική αναδρομή…

Η Γη που ονομάζεται Παλαιστίνη

Γνωστή ήδη από τα αρχαία χρόνια ως Παλαιστίνη λόγω των κατοίκων της, των Φιλισταίων. Να σημειωθεί πως στα Αραβικά η Παλαιστίνη ονομάζεται ‘’Φιλαστίν’’  ή ως Γη της επαγγελίας ή μετέπειτα κατά την Ρωμαική της κατοχή ως Συροπαλαιστίνη.  Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς πως τα προβλήματα ξεκινούν από πολύ παλιά. Παρ’όλα αυτά ήδη από το 450 π.Χ. αναφέρεται ως Παλαιστίνη από τον Ηρόδοτο. Πρόκειται για το αυτό το κομμάτι γης που σήμερα είναι γνωστό και αναγνωρισμένο διεθνώς ως Ισραήλ.

Palaistini xartis

Παλαιστίνη χάρτης

Ποιους φιλοξένησε η Παλαιστίνη

Ο τόπος αυτός φιλοξένησε τους πιο διάσημους λαούς της αρχαιότητας: Αιγύπτιους, Ασσύριους, Βαβυλώνιους, Πέρσες, Εβραίους, Έλληνες, Ρωμαίους, Οθωμανούς κ εν τέλει Άγγλους.
Το 1917 ξεκινούν και οι Αραβικές επαναστάσεις εναντίον της οθωμανικής αυτοκρατορίας και η Παλαιστίνη ζητά την ελευθερία της. Οι δυτικοί της υπόσχονται την ανεξαρτησία της και όλα μέλι γάλα μέχρι το 1947. Ξαφνικά από το πουθενά ένας λαός σκόρπιος σε όλες τις γωνιές του πλανήτη και έχοντας βιώσει χίλια δυο κακά από τη Ναζιστική Γερμανία, ξυπνά.  Μια ωραία πρωία θυμάται πως του ‘’ανήκει’’ η γη του Ισραήλ η γη της επαγγελίας που του την υποσχέθηκε ο θεός…

Έτος 1948…

Το 1948 είναι η χρονιά που το Ισραήλ αναγνωρίζεται διεθνώς ως κράτος. Την ίδια χρονιά όλος ο κόσμος ξέχασε πως σε αυτό τον τόπο ζούσε ένας άλλος λαός που αυτός ο τόπος ήταν η πατρίδα του και χάθηκε έτσι απλά. Η φωτογραφία (πάνω πάνω) αποτυπώνει επακριβώς την πορεία της Παλαιστίνης από το 1946 μέχρι σήμερα. Το πράσινο κομμάτι ήταν από την αρχαιότητα η πατρίδα των Παλαιστινίων. Από τότε μέχρι σήμερα το κράτος της Παλαιστίνης όπως αποκαλείται είναι η λωρίδα της Γάζας και ένα κομματάκι δεξιά του Ιορδάνη ποταμού. Υποτίθεται πως αυτή η χωρισμένη στα δυο γη θα ήταν η Παλαιστίνη όμως όχι. Ήδη από τις αρχές του 2000 το ισραηλινό κράτος ξεκίνησε να εισβάλει και πάλι στην εναπομείνασα γη των παλαιστινίων χτίζοντας ‘’αποικίες’’.  Μεταφέρει ισραηλινούς πολίτες στα εδάφη της Παλαιστίνης επιτρέποντάς τους να ζουν εκεί.

1η και 2η ‘’Ιντιφάντα’’

Στις 9 Δεκεμβρίου του 1987 ξέσπασε η πρώτη Ιντιφάντα (‘’Ξεσηκωμός’’) εναντίον των ισραηλινών. Ονομάστηκε χαρακτηριστικά ‘’πετροπόλεμος’’. Οι παλαιστίνιοι χρησιμοποίησαν κυρίως πέτρες και αυτοσχέδια όπλα. Προφανώς αυτά δεν ήταν τίποτα απέναντι στα προηγμένα όπλα του ισραηλινού στρατού. Τερματίστηκε το 1993 με τις συμφωνίες του Όσλο και τις υποσχέσεις για δημιουργία παλαιστινιακού κράτους.  Ξέσπασε η δεύτερη Ιντιφάντα το 2000 λόγω των συνεχόμενων εβραϊκών εποικισμών στα αυτόνομα παλαιστινιακά εδάφη.

‘’Σε αυτή τη γη υπάρχει κάτι που αξίζει να το ζήσεις’’

Κάθε λόγος μου είναι περιττός,ο καθένας μπορεί να διαμορφώσει την δική του γνώμη. Πριν όμως το κάνει ας διαβάσει ένα από τα πάμπολλα αριστουργήματα του εθνικού ποιητή της Παλαστίνης, Μαχμούντ Νταρουίς…

Σ’ αυτή τη γη υπάρχει κάτι που αξίζει να το ζήσεις
Ο ερχομός του Απρίλη
Η μυρωδιά του ψωμιού την αυγή
Αυτά που λένε οι γυναίκες για τους άντρες
Τα γραπτά του Αισχύλου
Η αρχή του έρωτα
Το χορτάρι πάνω σε μια πέτρα
Μητέρες που ζουν με το σκοπό της φλογέρας
Και ο φόβος των κατακτητών για τη μνήμη
Σε αυτή τη γη υπάρχει κάτι που αξίζει να το ζήσεις
Το τέλος του Σεπτέμβρη
Μια γυναίκα που ανθίζει μετά τα σαράντα
Η ώρα του ήλιου στη φυλακή
Σύννεφα που σχηματίζουν πελώριες μορφές
Τα συνθήματα του λαού για κείνους που φεύγουν γελαστοί
και ο φόβος στα μάτια των τυράννων
Σε αυτή τη γη υπάρχει κάτι που αξίζει να το ζήσεις
Σε αυτή τη γη, την κόρη της γης
τη μάνα όλων των ξεκινημάτων
τη μάνα όλων των τελειωμών
Τη λέγαν Παλαιστίνη
Παλαιστίνη τη λένε ακόμα
Αγαπημένη μου, μου δόθηκε
μου δόθηκε η ζωή γιατί σε αγαπώ.

cityculture.gr/ γράφει η Αθηνά Κάππου