Το ΓΙΑΤΙ που με ταλαιπωρεί
δεν υπάρχει
τό’χω φτιάξει εγώ.
Κι όταν σηκώνεται ψηλά
κι όταν φαντάζει αληθινό
το σβήνω
το τσαλακώνω
το σκίζω
το πετάω στα σκουπίδια…
και το ξεχνάω.
Μένω πια με όλα τα ΕΤΣΙ τα ΟΠΩΣ και τα ΕΠΕΙΔΗ,
και στρέφομαι στον ήλιο,
που ξημερώνει πάντα
μια νέα ολοκαίνουργια αρχή.
~Μαρία Παπαδοπούλου