Οι Pink Floyd έχουν πουλήσει περισσότερα από 300 εκατομμύρια άλμπουμ κατά τη διάρκεια της πλούσιας καριέρας τους, στη διαδρομή της οποίας έγραψαν κάποια από τα πλέον εμβληματικά κομμάτια στην ιστορία της ροκ μουσικής, ντυμένα με μερικούς από τους πλέον συγκλονιστικούς στίχους που τραγουδήθηκαν ποτέ.

Από τον Αύγουστο του 1967, όταν και κυκλοφόρησαν το ψυχεδελικό The Piper At The Gates Of Dawn μέχρι τον Νοέμβριο του 2014, όταν αποφάσισαν να αποτίνουν φόρο τιμής στον Richard Wright, κυκλοφορώντας 20 ολόκληρα χρόνια μετά το ιδιοφυές Division Bell ένα ακόμη studio album, το Endless River, οι Pink Floyd εισήγαγαν ένα πλήθος νεωτερισμών στη σύνθεση και την ενορχήστρωση, καθιέρωσαν τις συναυλίες-υπερθέαμα με την εικόνα να συμπληρώνει τη μουσική και να ενισχύει την επίδρασή της, εξάντλησαν κάθε πιθανή και απίθανη προσέγγιση των τραγουδιών τους στις live εμφανίσεις τους σπάζοντας όλα τα ρεκόρ διάρκειας στην εκτέλεση ενός κομματιού, ενώ χρησιμοποίησαν κάθε γνωστό μουσικό όργανο και κάθε ανθρώπινη φωνητική δυνατότητα, για να αποδώσουν εκατοντάδες διαφορετικούς ήχους, από ένα τσεκούρι που αποκεφαλίζει ανελέητα, μέχρι το άπληστο μέτρημα του χρήματος.

Η εξαετία 1973-79 αποτελεί μάλλον το αποκορύφωμα της μεγαλοφυΐας τους, αφού μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα κυκλοφόρησαν, ανά διετία, τέσσερα εκπληκτικά LP’s, καθένα από τα οποία θα αρκούσε από μόνο του να κατατάξει το συγκρότημα μεταξύ των κορυφαίων. Απίστευτο, αλλά αληθινό! Θυμηθείτε: The Dark Side Of The Moon (1973), Wish You Were Here (1975), Animals (1977), The Wall (1979).

The Wall, το άλμπουμ

Το 1979, καθώς οι Pink Floyd ήταν στο απώγειο της δόξας τους, κυκλοφόρησαν το διπλό άλμπουμ The Wall, ένα ευφάνταστο ψυχογράφημα του εγκαταλελειμμένου και απομονωμένου ανθρώπου, θέλοντας με αυτό να υψώσουν ουσιαστικά ένα τείχος μεταξύ της μπάντας και των οπαδών της. Αυτό όμως δεν εμπόδισε το The Wall να πουλήσει 30 εκατομμύρια αντίτυπα και να φτάσει έτσι σε ρεκόρ πωλήσεων όλων των εποχών για διπλό LP. Τρία χρόνια αργότερα το άλμπουμ έγινε και ταινία με πρωταγωνιστή τον Bob Geldof.

Το The Wall αφηγείται την ιστορία του Pink, ενός χαρακτήρα που εμπνεύστηκε ο Roger Waters από τη δική του ψυχοσύνθεση και τα προσωπικά του βιώματα. Στη συνέχεια έβαλε πινελιές και από το χαρακτήρα του πρώην συνοδοιπόρου του Syd Barrett, ενώ στην πορεία συνεισέφεραν και τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας στην ανάπτυξη της προσωπικότητας του Pink προσθέτοντας και δικά τους στοιχεία.

Η ιστορία ξεκινά από την απώλεια του πατέρα του Waters κατά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο και συνεχίζει με τις δυσκολίες της παιδικής του ηλικίας λόγω της υπερπροστατευτικής του μητέρας που τον γεμίζει φοβίες. Ο Pink ξεκινά να χτίζει ένα τείχος προστασίας από τον υπόλοιπο κόσμο, νομίζοντας πως έτσι θα λύσει όλα τα συναισθηματικά του προβλήματα στο μέλλον. Κάθε ένα τραύμα προσθέτει ένα ακόμη τούβλο στο τείχος της απομόνωσης.

Ακολουθούν οι τραυματικές εμπειρίες του σχολείου, λόγω της κακοποίησης και των εξευτελισμών από τους δασκάλους, στην προσπάθειά τους να παράξουν κατάλληλα γρανάζια για το κοινωνικό και οικονομικό κατεστημένο. Μεγαλώνοντας ο Pink ξεκινά την καριέρα του ως μουσικός. Με την αυξανόμενη επιτυχία επέρχεται η αλλοίωση της προσωπικότητας από τα ναρκωτικά και η διάλυση των διαπροσωπικών σχέσεων λόγω της ζωής που υποχρεούται να κάνει ένας ροκ σταρ. Ακολουθούν η απιστία και οι εκρήξεις βίας, που έχουν ως αποτέλεσμα τη διάλυση του γάμου του. Το τείχος έχει πλέον ολοκληρωθεί και η απομόνωση είναι πλήρης. Μέσα σε αυτή τη φυλακή που έχτισε ονειρεύεται ότι γίνεται δικτάτορας και προβαίνει σε μία οργισμένη αντίδραση κατά των οπαδών, αλλά αμέσως νιώθει τύψεις και ‘καταδικάζει’ τον εαυτό του να γκρεμίσει το τείχος που έχτιζε από παιδί. Ο Pink βγαίνει ξανά έξω στον κόσμο. Τελικά η ζωή είναι μία ματαιότητα ή δίνει ελπίδα κάνοντας κύκλους;

Hey you, το τραγούδι

Βρισκόμαστε στην αρχή του δεύτερου δίσκου του άλμπουμ, το οποίο ξεκινά με το Hey You. Το τείχος έχει πλέον ολοκληρωθεί, όμως ο Pink αναρωτιέται αν έχει πράξει σωστά με το να απομονωθεί από τον υπόλοιπο κόσμο. Αρχίζει με αγωνία να αναζητά ένα τρόπο να επανακτήσει την επαφή του με τους ανθρώπους. Ψάχνει απεγνωσμένα μία διέξοδο ή έστω κάποιον να τον ακούσει. Η μουσική του τραγουδιού αποτελεί μία υπενθύμιση του πρώτου δίσκου, που εξελίσσεται σταδιακά σε απελπισία και φόβο, συναισθήματα που ενισχύονται από τους δυνατούς στίχους και τα υπέροχα φωνητικά του David Gilmour.

Στο τραγούδι μας δίνεται η ευκαιρία να επιλέξουμε μεταξύ δύο εκδοχών της αλήθειας της ζωής, μιας στενάχωρης και μιας αισιόδοξης. Στην πρώτη περίπτωση η αλήθεια αποτελεί ένα δυσβάσταχτο βάρος που οδηγεί σε δυστυχία αυτόν που τη γνωρίζει, οπότε μερικές φορές είναι προτιμότερες οι ψευδαισθήσεις. Στην δεύτερη περίπτωση το μήνυμα είναι πως ματαιοπονεί κανείς όταν ψάχνει την αλήθεια μόνος του. Μόνο μέσα από την αγάπη και τη δύναμη ενός σπιτικού, μιας οικογένειας, μπορεί να φτάσει στην πραγματική αλήθεια κανείς και να την αντέξει. Διαλέγετε και παίρνετε.

Hey you Έι εσύ

Hey you! out there in the cold  Έι εσύ! Εκεί έξω στην παγωνιά
Getting lonely, getting old, Που γίνεσαι όλο και πιο μόνος, όλο και πιο γέρος. 
can you feel me? Μπορείς να με νιώσεις;
Hey you! Standing in the aisles Έι εσύ! Που στέκεσαι στους διαδρόμους
With itchy feet and fading smiles, Με τα πόδια σου που φαγουρίζουν και τα χαμόγελα που σβήνουν,
can you feel me? μπορείς να με νιώσεις;
Hey you! don’t help them to bury the light Έι εσύ! Μη τους βοηθάς να κουβαλήσουν το φως
Don’t give in without a fight. Μην παραδίνεσαι χωρίς μάχη.
Hey you! Out there on your own Έι εσύ! Εκεί έξω που είσαι μόνος
sitting naked by the phone, Και κάθεσαι γυμνός δίπλα στο τηλέφωνο,
would you touch me? Θα ήθελες να με ακουμπήσεις;
Hey you! With your ear against the wall Έι εσύ! Με το αυτί σου κολλημένο στον τοίχο
Waiting for someone to call out,Περιμένοντας κάποιον να σε φωνάξει,
would you touch me?Θα ήθελες να με ακουμπήσεις;
Hey you! would you help me to carry the stone Έι εσύ! Θα με βοηθούσες να κουβαλήσω την πέτρα;
Open your heart, I’m coming home Άνοιξε την καρδιά σου, επιστρέφω σπίτι.
But it was only a fantasy Αλλά ήταν απλά ένα όνειρο.
The wall was too high as you can see Το τείχος ήταν πολύ ψηλό, όπως μπορείς να διαπιστώσεις.
No matter how he tried he could not break free Δεν έχει σημασία πόσο προσπαθεί κανείς, δεν μπορεί να αποδράσει
And the worms ate into his brain. Και τα σκουλήκια τρώνε το μυαλό του.
Hey you! Out there on the road Έι εσύ! Εκεί έξω στο δρόμο
Always doing what you’re told, Που κάνεις πάντα ό,τι σου λένε.
can you help me? Μπορείς να με βοηθήσεις;
Hey you! Out there beyond the wall Έι εσύ! Εκεί πίσω από το τείχος
Breaking bottles in the hall, Που σπας μπουκάλια στο διάδρομο.
can you help me? Μπορείς να με βοηθήσεις;
Hey you! don’t tell me there’s no hope at all Έι εσύ! Μη μου λες πως δεν υπάρχει καμία ελπίδα.
Together we stand, divided we fall.Μαζί στεκόμαστε όρθιοι, διαιρεμένοι πέφτουμε.

cityculture.gr/ γράφει ο Νίκος Κυριακού