Συνέντευξη Hippo Theatre Group (Φώτης Δούσος και Αλέξανδρος Ράπτης) στο cityportal με αφορμή την παράσταση Το Νησί των Συναισθημάτων – πρεμιέρα 19 Οκτωβρίου
- Πώς είναι το Νησί των Συναισθημάτων;
Αλέξης Ράπτης: Το Νησί των Συναισθημάτων είναι βασισμένο σε μια ιστορία του Χόρχε Μπουκάι. Η συμβολική γραφή του Μπουκάϊ μας δίνει έμπνευση για ωραίους νοηματικούς συμβολισμούς. Η γη είναι ένα μεγάλο νησί στην θάλασσα του σύμπαντος. Στην γη κατοικούν άνθρωποι με συναισθήματα. Θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε τη γη με το νησί των συναισθημάτων της παράστασης. Χωρίς τους ανθρώπους η γη θα ήταν ένας άχρωμος πλανήτης. Όπως και οι άνθρωποι χωρίς τα συναισθήματά τους. Διασκευάζοντας την ιστορία του Μπουκάϊ προσπαθήσαμε να μεταδώσουμε τον παραμυθένιο ύφος της και να μιλήσουμε όσο καλύτερα μπορούμε για τα συναισθήματα και τη σημασία τους για τους ανθρώπους μέσα από έναν ευφάνταστο τρόπο.
- Τί ιδιαίτερο έχει αυτή η παράσταση σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές σας;
Αλέξης Ράπτης: Αρχικά η ιδιαιτερότητα της βασίζεται στο ίδιο το θέμα της που είναι η συναισθηματική νοημοσύνη. Βασιστήκαμε σε μια ιστορία του Μπουκάϊ για να ανοίξουμε έναν γόνιμο διάλογο σε σχέση με τα συναισθήματα και την σημασία τους. Η άλλη ιδιαιτερότητα της παράστασης αφορά την δομή της. Είναι πάγια πολιτική μας να εντάσσουμε κομμάτια από δραστηριότητες Εκπαιδευτικού Δράματος στις παραστάσεις μας. Συνήθως το κάνουμε στο τέλος της θεατρικής σκηνικής δράσης. Τα παιδιά μέσα από τη διαδικασία του Δράματος φτάνουν σε μια πιο βαθιά και ολοκληρωμένη θεατρική και παιδαγωγική εμπειρία. Στη συγκεκριμένη δουλειά, χρησιμοποιούμε περισσότερες διαδραστικές εκπαιδευτικές δραστηριότητες από άλλες και μάλιστα τις εντάσσουμε μέσα στην παράσταση σαν αναπόσπαστο κομμάτι της και όχι στο τέλος. Αυτό δημιουργεί απ’ την μία πρόκληση για τους ηθοποιούς, που πρέπει να διατηρήσουν το ρυθμό και την ενέργεια τους κατά τη διάρκεια της διάδρασης, η οποία διακόπτει την υποκριτική τους ροή. Απ’ την άλλη μεταφέρει τα παιδιά στο κέντρο της όλης θεατροπαιδαγωγικής διαδικασίας από το ξεκίνημα της παράστασης. Κάναμε αυτή την προσπάθεια για να μεγεθύνουμε την παιδαγωγική αξία της παράστασης και να βοηθήσουμε τα παιδιά να μπουν αβίαστα στον κόσμο των συναισθημάτων που εισάγουμε, να μελετήσουν και να σκεφτούν δημιουργικά σε σχέση με τα δικά τους συναισθήματα, να τα αναγνωρίσουν, να τα εκφράσουν, να σκεφτούν τρόπους για να τα ελέγξουν και όλα αυτά για την καλλιέργεια μιας πιο ισορροπημένης και ώριμης προσωπικότητας.
- Δουλεύετε πάντα με τον ίδιο τρόπο με τους ηθοποιούς σας; Ακολουθούν οι παραστάσεις σας ένα συγκεκριμένο στυλ;
Αλέξης Ράπτης: Στις πρόβες μας ακολουθούμε ένα συγκεκριμένο τρόπο δουλειάς που βασίζεται στις αρχές του kinemo. Το kinemo είναι ένα προσωπικό θεατρικό ύφος που έχουμε κατά κάποιο τρόπο “εφεύρει” μέσα από την πορεία των χρόνων μας στο χώρο και το οποίο βασίζεται στην σωματική έκφραση και την ενέργεια. Στην καθημερινότητα των προβών προσπαθούμε να μεταδώσουμε στους ηθοποιούς τις βασικές αρχές της κοσμοθεωρίας μας που είναι: η τελετουργία και η θεατρική πράξη, η ιερότητα του σώματος, η θετική ενέργεια, η υποκριτική ως αυτοθυσία και λύτρωση. Οι παραστάσεις που κάνουμε διέπονται από αυτές τις αρχές. Στόχος μας είναι να κρατάμε αμείωτο το ενδιαφέρον των παιδιών, εμποτίζοντας τη θεατρική δράση με χιούμορ, ζωντανό τραγούδι και δραματουργικές ανατροπές.
- Τι ήταν εκείνο που σας ώθησε να ασχοληθείτε με το θέατρο για παιδιά και τι είναι εκείνο που σας δίνει κάθε μέρα το κίνητρο να συνεχίσετε;
Φώτης Δούσος: Το θέατρο για παιδιά μάς βοήθησε να καταλάβουμε πολλά πράγματα για τον εαυτό μας και την τέχνη μας. Μας ώθησε να ταξιδέψουμε, να πειραματιστούμε θεατρικά, να πάρουμε ρίσκα και να βρούμε και να ψάξουμε νέους τρόπους επικοινωνίας. Για μας υπήρξε και είναι ακόμα μαθητεία καθώς και τεράστια εμπειρία ζωής. Χρωστάμε ευγνωμοσύνη στους ανήλικους θεατές μας γιατί συνετέλεσαν καθοριστικά στη διαμόρφωση της καλλιτεχνικής μας φυσιογνωμίας. Προσπαθούμε με κάθε τρόπο να τους το ανταποδώσουμε!
- Τι άλλες δουλειές “τρέχει” αυτόν τον καιρό η ομάδα Hippo;
Φώτης Δούσος: Έχουμε τρεις παιδικές παραστάσεις φέτος: το Νησί των Συναισθημάτων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και τις Περιπέτειες του Παβ στην Αθήνα, καθώς και ένα οικολογικό πρόγραμμα βασισμένο στο ποίημα του Ζαχαρία Παπαντωνίου «Ο Γιάννης και το Πεύκο». Όλα μας τα προγράμματα έχουν τη δυνατότητα να πηγαίνουν και σε κάθε απομακρυσμένο σημείο της επαρχίας. Όταν έχεις κάνει περιοδείες από το Σίδνεϋ μέχρι το Λος Άντζελες, οι αποστάσεις μέσα στην Ελλάδα σου φαίνονται μικρές! Επίσης γράφουμε τον δεύτερο τόμο του βιβλίου μας Kinemo όπου καταγράφονται τα συμπεράσματα της έρευνας που έχουμε ξεκινήσει εδώ και χρόνια πάνω στο σωματικό θέατρο.
- Εάν ήταν να ευχηθείτε κάτι για το μέλλον του θεάτρου για παιδιά και νέους στη χώρα μας, τι θα ήταν αυτό; Τι θα έπρεπε να αλλάξει θεωρείτε;
Φώτης Δούσος: Έχουν γίνει πολλά σοβαρά βήματα τα τελευταία χρόνια στον τομέα του παιδικού θεάτρου. Πρώτα από όλα έχει πάψει να θεωρείται «παρακατιανό» είδος από τους επαγγελματίες του χώρου και το αντιμετωπίζουν με τη δέουσα προσοχή. Έχουμε μεγάλη ευθύνη όλοι όσοι ασχολούμαστε με το παιδικό θέατρο γιατί συμβάλουμε με τον τρόπο μας στην αισθητική αγωγή των παιδιών που είναι οι αυριανοί θεατές και αυριανοί πολίτες. Εύχομαι να συνεχιστεί η ανοδική πορεία του θεάτρου μας και να ανοιχτεί θεματολογικά σε ακόμα πιο τολμηρές επιλογές.
