Και ενώ όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα “εκεί”, σε μια ταράτσα του Μπρούκλιν συνέβει κάτι διαφορετικό.
Οι φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν εκείνη τη μέρα αλλά και μέχρι σήμερα ποικίλουν, με όλες ως κεντρικό γεγονός να έχουν τους πύργους να φλέγονται, τον τρόμο, την απόγνωση των ανθρώπων που ήταν κοντά στο σημείο του δυστυχήματος.
Οι φωτογράφοι που κατέγραψαν το γεγονός ήταν πολλοί. Ανάμεσα τους και ο Robert Clark, ο οποίος κατέγραψε το γεγονός από μια ταράτσα του Μπρούκλιν.
Όπως είπε και ο ίδιος στο National Geographic, “Το κτίριο ήταν γεμάτο από καλλιτέχνες, hipsters, ζωγράφους και γλύπτες, το είδος των ανθρώπων που δεν ξυπνάνε νωρίς.”…“Η οροφή άρχισε να γεμίζει καθώς παρακολουθούσαμε τους πύργους να καταρρέουν. Όλοι απλά κοιτούσαν προς τα εκεί. Το ζευγάρι στα δεξιά, καθόταν στην άκρη. Η κοπέλα ήταν ξαπλωμένη και έκλαιγε, και το αγόρι προσπαθούσε να την παρηγορήσει. Εκείνη τη στιγμή, έσκυψε και τη φίλησε.”
Η κοπέλα προφανώς, όπως και όλοι, βρισκόταν σε κατάσταση σοκ και ο φίλος της το μόνο που έκανε ήταν να προσπαθήσει να την ηρεμήσει.
Το φιλί αυτό, από πολλούς θα μπορούσε να παρεξηγηθεί, αν η φωτογραφία είχε δημοσιευθεί τότε και να χαρακτηριστεί ως ένδειξη αναισθησίας. Καθώς, για τους περισσότερους το φιλί αποτελεί πρωταρχικά ένα μέσο ευχαρίστησης, απόλαυσης και όχι τόσο εφησυχασμού και ηρεμίας.
Υ.Γ: Δέκα πέντε χρόνια μετά, τώρα που το σύννεφο της στάχτης, σταμάτησε να κατακλύει την πόλη, ήταν η σωστή στιγμή για να δημοσιευτεί αυτή η φωτογραφία…
cityculture.gr / γράφει η Φρειδερίκη Παπαιωάννου