Οι εκλογές, η αποχή και το event της υπ.βουλευτίνας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α

Written by

Λίγες ημέρες πριν από τις βουλευτικές εκλογές στις 25 Γενάρη κι έχουμε να δούμε ακόμη πολλά. H Ελεωνώρα Ζώτου (υποψήφια “βουλεύτρια”, όπως αναγράφεται στη σελίδα της στο fb, με το ΣΥ.ΡΙΖ.Α) δημιούργησε ένα event με τίτλο “Mην πας να ψηφίσεις”. Σε αυτό το ανοιχτό γκρουπ, θα το χαρακτηρίσω εγώ, όπου τελική ημερομηνία έχει την ημέρα των εκλογών, καταστηλιτεύεται η αποχή από τη ψήφο. Μια διπλωματική κίνηση που στόχο έχει την προσέλκυση  ψηφοφόρων ή μια ειλικρινής εκδήλωση διαμαρτυρίας απέναντι στην αποκαλούμενη και ως “πολιτική απάθεια”;

Ο Μαρξ είχε πει κάποτε πως “Aν οι εκλογές άλλαζαν τον κόσμο θα ήταν παράνομες”. Πολλοί συμφωνούν με αυτό φέρνοντας το σαν παράδειγμα σε σχετικές συζητήσεις. Στην αρχαία Αθήνα, από την άλλη, η αποχή χαρακτηριζόταν ξεκάθαρα ως πράξη εχθρική προς το πολίτευμα και ως τέτοια καταδικαζόταν. Όμως τι σχέση έχει η δημοκρατία, που γεννήθηκε στη χώρα την οποία ζούμε, με τη σύγχρονη πολιτική πραγματικότητα που βιώνουμε; Ο  Σεφέρης είχε πει… “Πάει καιρὸς ποὺ πῆρα τὴν ἀπόφαση νὰ κρατηθῶ ἔξω ἀπὸ τὰ πολιτικὰ τοῦτόπου…Αὐτὸ δὲ σημαίνει διόλου πὼς μοῦ εἶναι ἀδιάφορη ἡ πολιτικὴ ζωή μας… μᾶς ἔχει ἐπιβληθεῖ ἕνα καθεστὼς ὁλωσδιόλου ἀντίθετο μὲ τὰ ἰδεώδη γιὰ τὰ ὁποῖα πολέμησε ὁ κόσμος μας… Εἶμαι ἕνας ἄνθρωπος χωρὶς κανένα ἀπολύτως πολιτικὸδεσμὸ καί, μπορῶ νὰ τὸ πῶ, μιλῶ χωρὶς φόβο καὶ χωρὶς πάθος…». Ο Μπακούνιν, πατέρας του αναρχικού χώρου, καταδίκαζε την ψηφοφορία ως μέσο προλεταριακής χειραφέτησης, αρνιόταν τη χρησιμότητα ανάδειξης υποψήφιων του λαού κι όμως ποτέ δεν αναφέρθηκε στην αποχή σαν την απόλυτη αρχή. Και οι απόψεις διίστανται, τρι…ίστανται, πολλές υφίστανται!

 Tι αντίκτυπο μπορεί να έχει η αποχή στο κοινωνικό-πολιτικό γίγνεσθαι;

Αν η αποχή ξεπεράσει το 50%, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμά της, η διαδικασία των εκλογών χαρακτηρίζεται άκυρη. Αυτό συμβαίνει γιατί η μειοψηφία δεν μπορεί να «παράγει» το αποτέλεσμα, το οποίο αποτελεί αρμοδιότητα της πλειοψηφίας, και μόνο της πλειοψηφίας.

Σενάριο Νο1: η αποχή ως πολιτική πράξη. Για κάποιους η ψήφος στις εκλογές είναι συνενοχή, είναι βουβή έγκριση του καθεστώτος, μια στερημένη ουσιαστικού περιεχομένου ενδοσυστημική διαδικασία χωρίς κανένα ριζοσπαστικό αποτέλεσμα. Εξ ορισμού μπορεί να παράγει μόνο ο,τι το σύστημα επιθυμεί. Η αποχή από την άλλη έχει τη δική της δυναμική αφού δείχνει έμπρακτα στους πολιτευτές την περιφρόνηση.

Για πολλούς συνιστά άκρως πολιτική πράξη αφού η κυριαρχία του λαού, η οποία θεσπίζεται βάσει του Συντάγματος, ισχύει είτε είναι “σιωπηλή” είτε είναι ηχηρή. Για άλλους το “ιερό” δικαίωμα της ψήφου είναι η ύστατη στιγμή στην οποία η κυριαρχία του λαού βρίσκεται στην πλήρη έκφραση της, για αυτό η αποχή αποτελεί προσβολή της δημοκρατίας.

Όταν η αποχή  είναι απολιτίκ… η αλλιώς “το κόμμα του καναπέ”.

Με νούμερα ρεκόρ στην αποχή διεξήχθησαν οι βουλευτικές εκλογές του 2012, αφού το 37,5% των εγγεγραμμένων, στους εκλογικούς καταλόγους, ψηφοφόρων απείχε.  Σενάριο Νο2: η αποχή ως ανευθυνότητα.

Τότε είναι που δημιουργούνται υποκινούμενοι πολιτικοί σχηματισμοί με σημαία τον απολιτικισμό, που στόχο έχουν να μασκαρέψουν τους ανθρώπους σε ευκαιριακούς ψηφοφόρους. Τότε ο καναπές και ο φραπές ορθώνονται σαν φρούριο γύρω από την πνιγμένη από τα ποτά και τα τσιγάρα πολιτική συνείδηση. Τότε η αποχή γίνεται τρέντι, της μοδός που λέμε.

Τα συμπεράσματα δικά σας.

 1455873_618837291595492_6727110800995203670_n 1625621_619023694910185_4764803059584288599_n 10882365_618830571596164_292663462566185984_n  10929003_619148858231002_7389491190960028853_n 10929030_618837671595454_5474085669123183002_n 10930904_619149428230945_5671225009477924824_n 10940581_619023504910204_1546644688888893402_n

Οι παραπάνω εικόνες είναι από το event  “Mην πας να ψηφίσεις” που δημοσιοποιήθηκε στο Facebook τα τελευταία 24ωρα. Ρίξτε μια ματιά, εδώ: https://www.facebook.com/events/758525800884577/