«Κάθε χρόνο στα γενέθλιά σου έχεις μια ευκαιρία να ξεκινήσεις από την αρχή…» (SammyHagar)
Και τα χρόνια περνάνε… καθώς σιγοτραγουδώ αυτό το άσμα, κάνοντας κάθε χρόνο έναν ωραιότατο απολογισμό για τη χρονιά που παίρνουμε στους ώμους μας, τι κάναμε, τι δώσαμε, τι πήραμε, τι γεύση, τι άρωμα, τι αίσθηση μας αφήνει! Η δική μου ήταν μια δύσκολη χρονιά, όπως και οι τελευταίες τρεις χρονιές, ωστόσο παρά τις δυσκολίες, έχω πάντα στο μυαλό μου το μέτρο σύγκρισης με άλλες καταστάσεις και σκέφτομαι, ότι όταν ζήσεις τα δύσκολα, έρχονται μόνο όμορφα μπροστά σου. Με αισιοδοξία λοιπόν θα ατενίσω αυτά τα γενέθλια και θα αναλύσουμε την έννοια του χρόνου στη ζωή, στις σχέσεις, στην προσωπική ολοκλήρωση και στην ψυχοσύνθεσή μας.
Ο χρόνος τρέχει. Δεν τον καταλαβαίνεις. Είναι γρήγορος, αγόγγυστος, σκληρός. Είναι κριτής πράξεων και συμπεριφορών. Στη ζωή μας πάντα πρέπει να σκεφτόμαστε ότι είμαστε περαστικοί. Ερχόμαστε σ’ αυτή τη ζωή για να αφήσουμε ένα στίγμα, έτσι το βλέπω εγώ. Να αγαπήσουμε, να βοηθήσουμε, να προστατεύσουμε, να δικαιώσουμε, να συγχωρήσουμε, να γίνουμε καλύτεροι. Το πιο σημαντικό να μάθουμε. Εκπαιδεύσου… η αμορφωσιά διαθλάται. Ο πεπαιδευμένος δεν θα κάνει ποτέ επίδειξη γνώσεων, αλλά θα σε αφήσει να γίνεις ρεζίλι με την άγνοιά σου. Διάβασε, εντρύφησε σε νέα αντικείμενα, χάραξε την πορεία σου, κάνε αυτό που σε γεμίζει αλλά μην ξεχνάς το μυαλό σου!! Το να έχεις μία όμορφη ψυχή είναι σημαντικό. Αλλά το να τη συνδυάζεις με ένα πεπαιδευμένο νου, είναι επικίνδυνος συνδυασμός.
Κάθε δυσκολία για καλό! Οι εμπειρίες έρχονται μέσα από δύσβατα μονοπάτια. Κανείς δεν έγινε σοφότερος ακολουθώντας τον εύκολο δρόμο, ούτε εγκαταλείποντας τα θέλω του. Είμαι κριάρι πανάθεμά με!! Έχω μάθει να αγωνίζομαι για τα πάντα, πόσο μάλλον για αυτά που ποθώ αληθινά. Και σαν παιδί της άνοιξης, πάντα βλέπω το φως μετά τη βροχή κι αν δεν το δω, το δημιουργώ! Καμία σχέση στη ζωή μας δεν είναι εύκολη, ακόμη και οι οικογενειακές θέλουν κόπο και προσπάθεια. Κάθε χαρακτήρας είναι μοναδικός και δεν ταιριάζουμε όλοι με όλους. Η ζωή είναι δρόμος, είναι επιλογές και είναι μετουσίωση των θέλω μας. Είμαι μόνη γιατί επιθυμώ να είμαι, όχι χωρίς σύντροφο, αλλά με κάποιον που δεν θέλω. Θέλω όταν κάνω μία επιλογή, να είναι συνειδητή, να εκπορεύεται από μέσα μου, να την έχω επεξεργαστεί, όσο γίνεται για την αυθόρμητη φύση μου.
Η προσωπική ολοκλήρωση του καθενός έρχεται μέσα από τα λάθη του και φυσικά μέσα από την επίτευξη των στόχων του. Δύο αντιτιθέμενοι πόλοι, που όμως καθορίζουν το τι είμαστε. Κάθε χρόνος σου δίνει ευκαιρίες και μαθήματα. Όντας εξαντλημένη από τα μαθήματα, παρακαλώ φέτος να έχω μια έφεση στις ευκαιρίες! Έρχεται εκείνη η στιγμή που κουράζεσαι, που πρέπει να πας παρακάτω και νιώθεις τόσο εξαντλημένη να κάνεις το επόμενο βήμα. Ξέρεις όμως ότι πρέπει, γιατί είναι ανάγκη να επιβιώσεις. Και κυρίως είναι απαραίτητο για την ψυχική σου υγεία. Αξίζει να χαμογελάμε κάθε μέρα!
Σκεπτόμενη το χρόνο που πέρασε και άφησε τα σημάδια του πάνω μου, έχω να δηλώσω: «όχι άλλο κάρβουνο!!» Θέλω να δω ξανά τον εαυτό μου χαρούμενο, μένα χαμόγελο ως τ’ αυτιά.. χωρίς καμία περίπλοκη σκέψη, χωρίς ένα δάκρυ να κρύβεται στην άκρη των ματιών μου, χωρίς να χρειάζεται να βάζω την τρέλα μου μπροστά ως άμυνα της ευαισθησίας μου… θέλω να με δω ξανά ευτυχισμένη. Μπορώ;;
Κι ας περνάει ο χρόνος… όταν είσαι ευτυχισμένος δεν σε μέλλει.
γράφει η Αναστασία Νάννου