Σκηνοθεσία: Τζον Μαικλ Μακ Ντοναχ
Σενάριο: Τζον Μαικλ Μακ Ντοναχ
Παίζουν: Μπρένταν Γκλίσον, Κρις ο Ντόουντ, Κέλλι Ρίλευ
Το σκάνδαλο που ξέσπασε στους κόλπους της ιρλανδικής καθολικής εκκλησίας γύρω από την σεξουαλική κακοποίηση μικρών παιδιών από κληρικούς δεν θα μπορούσε να αφήσει ασυγκίνητο το σινεμά. Ένας καθολικός παπάς λοιπόν, σε μία μικρή πόλη της Ιρλανδίας, κατά την διάρκεια της εξομολόγησης δέχεται την απειλή από έναν νεαρό άντρα, κακοποιημένο σεξουαλικά παιδί από κάποιον κληρικό, πως σε μία βδομάδα από τότε θα τον σκοτώσει εκδικούμενος για το μαρτύριο που πέρασε μικρός.
Ευτυχώς η προσέγγιση του ΜακΝτόναχ απέχει πολύ από το μελό, την σκοτεινή και βαριά κινηματογραφική αφήγηση και το θέμα της κακοποίησης είναι μόνο η αφορμή για να έρθουν στην επιφάνεια άλλα ζητήματα όπως η πίστη, η συγχώρεση, τα ναρκωτικά, η φιλευσπλαχνία, ο πλούτος, η μοιχεία κτλ. Επιπρόσθετα, η έστω και μικρή δόση μαύρου χιούμορ αλλά και το πέπλο μυστηρίου γύρω από το ποιος είναι ο εκβιαστής αλλά και του αν θα ολοκληρώσει την απειλή του μας αποφορτίζουν από την βαρύτητα και την σοβαρότητα του θέματος της κακοποίησης και μετατοπίζουν το ενδιαφέρον σε ένα πιο γενικό θέμα γύρω από την αντιμετώπιση της εκκλησίας από το ποίμνιο, την μικρή κοινότητα της πόλης αλλά και του ίδιου του κλήρου.
Αν και οι χαρακτήρες αναπτύσσονται ανισοβαρώς, εν τούτοις η σκιαγράφηση του πατέρα Τζέιμς μας αποζημιώνει καθώς το ολοκληρωμένου του προφίλ και η επιτυχημένη (για μία ακόμα φορά) προσέγγιση του εκπληκτικού Μπέρνταν Γκλίσον καλύπτει επάξια το μάλλον ηθελημένο έλλειμμα παρουσίασης των υπόλοιπων προσώπων. Ο πατέρας Τζέιμς είναι ακριβώς ο άνθρωπος που θα μπορούσε να σε κάνει να πιστέψεις. Πράος, ήρεμος, καθόλου επικριτικός, ανθρώπινος, με πάθη, λιγομίλητος, δραστήριος. Το μήνυμα «δεν είναι όλοι ίδιο» περνά με ευκρινή τρόπο στην οθόνη μας χωρίς ωστόσο να υπάρχει καμιά διάθεση για αθώωση των παιδεραστών κληρικών ούτε βέβαια και να καταδικάσει το εκδικητικό πνεύμα του θύματος.
Ο ΜακΝτόναχ φτιάχνει την δεύτερη του ταινία (μετά το εξαιρετικό «Εκτός νόμου και χρόνου») και πλαισιώνει τον αγαπημένο του Γκλίσον με ένα εξαιρετικό καστ που ξεχωρίζει η παρουσία του κωμικού Ντύλαν Μόραν ο οποίος παίζει εξαιρετικά, της καλλονής Μαρί-Ζοσέ Κροζε, του ταλαντούχου Κρις Ο Ντόουντ και της Χολυγουντιανής Κέλι Ρέιλι. Μία ταινία που αξίζει να δει κάποιος τόσο για την διαφορετική κριτική προσέγγιση (αθεϊστικής υφής) του φαινομένου των σεξουαλικών εγκλημάτων στους κόλπους της εκκλησίας όσο και για την εναλλακτική φιγούρα του Πάτερ Τζέιμς που σε σχέση με όλους του συμπολίτες του που είτε τον μισούν είτε αδιαφορούν για την ύπαρξη αυτού και της εκκλησίας του είναι ο λιγότερο καταγγελτικός, ο λιγότερο επικριτικός και τελικά ο περισσότερο άνθρωπος απ’ όλους.