Σκηνοθέτης: Michael Curtis
Παίζουν: Humprhey Bogart, Ingrid Bergman, Paul Henreid
Υπόθεση: Βρισκόμαστε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στην κατεχόμενη από τους Γερμανούς πόλη της Καζαμπλάνκα. Ο Ρικ Μπλειν, εξόριστος Αμερικανός και ιδιοκτήτης του μεγαλύτερου κέντρου διασκέδασης στην πόλη έχει στην κατοχή του δύο άδειες διακίνησης. Οι άδειες αυτές αρχίζουν να αποκτούν μεγαλύτερη αξία όταν στην πόλη φτάνει μία παλιά ερωμένη του Ρικ, η Ίλσα με τον σύντροφο της και αρχικό της Τσέχικης αντίστασης, Λάζλο. Ο ακόμα ερωτευμένος με την Ίλσα, Ρικ, αποφασίζει από κοινού με την όμορφη γυναίκα να το σκάσουν από την πόλη. Τα πράματα όμως παίρνουν άλλη τροπή.
Γιατί να την δω;: Ας αντιστρέψουμε το ερώτημα και ας το κάνουμε «γιατί να μην την δω;». Ουσιαστικά πρόκειται για την ουσία του κινηματογράφου. Ή καλύτερα, για την μαγεία του κινηματογράφου. Δεν σας κρύβω ότι πρόκειται για μία από τις αγαπημένες μου ταινίες- ίσως η αγαπημένη μου. Θα πρότεινα σε κάποιον να ΜΗΝ την δει αν α) ήταν η πρώτη ταινία που έβλεπε στην ζωή του, β) δεν θέλει να βλέπει ο,τιδήποτε έχει σχέση με τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, γ) είναι κακόγουστος, δ) βαριέται να διαβάζει υπότιτλους. Όπως καταλαβαίνεται, τα επιχειρήματα για να μην δει κάποιος αυτή την ταινία αγγίζουν τα όρια της γελοιότητας! Ας σοβαρευτούμε! Αντικειμενικά είναι μία ολοκληρωμένη ταινία, με άψογη σκηνοθεσία, ΥΠΕΡΟΧΕΣ ερμηνείες (η απλότητα σε όλο της το μεγαλείο), εκπληκτική φωτογραφία, καλοστημένο σενάριο και μία τελευταία σκηνή που σου μένει για πάντα στο μυαλό. Μία από τις πέντε ταινίες που με έπεισαν να ασχοληθώ με το σινεμά. Λοιπόν, μην χρονοτριβείτε! Πηγαίνετε στο κοντινότερο dvd club και βρείτε την!