Σκηνοθεσία: Μικέλ Ρόσκαμ
Παίζουν: Τομ Χάρντι, Νόουμι Ράπις, Τζέιμς Γκαντολφίνι
Υπόθεση: Το (πρώην) μπαρ του Ξαδέρφου Μαρβ (Τζέιμς Γκαντολφίνι) λειτουργεί ως ορμητήριο βρόμικων συναλλαγών. Ο Μπομπ (Τομ Χάρντι) το μόνο που χρειάζεται είναι η ηρεμία του, η δουλειά του και τίποτα άλλο. Πόσο εφικτό είναι αυτό σε έναν χώρο που το δίκιο του ισχυρού αναπαράγεται ως αναγκαία και ικανή συνθήκη επιβίωσης;
Γιατί να την δω;: Η τυπικότητα των ταινιών του είδους (αστυνομικό θρίλερ) όσον αφορά την ανάπτυξη τους είναι απαράμιλλη όπως επίσης και η σταθερότητα χρήσης συγκεκριμένων εκφραστικών μέσων. Ένα πρόβλημα, ένας κακός, ένα μυστήριο, λίγοι εμπλεκόμενοι. Στην “Συγκάλυψη” το μοτίβο αυτό διαρρηγνύεται και τα πολλαπλά μέτωπα που ανοίγουν κάνουν την πρόβλεψη της εξέλιξης της ιστορίας άχαρη προσπάθεια. Ο Ρόσκλαμ (σκηνοθέτης της Μοσχαροκεφαλής) καταφέρνει να σκηνοθετήσει χωρίς εντάσεις και να κρατήσει χαμηλά το επίπεδο στρες που για άλλους είναι απαραίτητο για την παρακολούθηση των ταινιών του είδους. Στέκεται γύρω από τις ερμηνείες τις οποίες διευθύνει σε χαμηλό τέμπο, απαγορεύει τις εξάρσεις, μηδενίζει τις σκηνές δράσης και ουσιαστικά φτιάχνει παράλληλα ένα δράμα χαρακτήρων.
Ο Μπομπ ανοίγει (άθελα του) πολλά μέτωπα. Ένα μικρό πιτμπουλ το οποίο βρίσκει γδαρμένο στα σκουπίδια μίας κατοικίας,στην οποία μένει η γοητευτική Νάντια, του ανοίγει λογαριασμούς με ένα σκοτεινό παρελθόν το οποίο ανοίγεται μπροστά στα μάτια του σαν κακή ανάμνηση αλλά και σαν τρομακτική υπενθύμιση ενός καλά κρυμμένου μυστικού. Σαν μην φτάνει αυτό, ο Μπομπ έχει να αντιμετωπίσει μία απροσδόκητη τροπή στην κατά τ’ αλλα ήσυχη και αδιάφορη καθημερινότητα του. Η (στημένη) ληστεία στο μπαρ που εργάζεται έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια μέρους των κερδών από τις παράνομες συναλλαγές το οποίο πρέπει να δοθεί στους μαφιόζους ιδιοκτήτες του. Η ηρεμία του ακόμα και στις πιο ακραίες στιγμές προσφέρει μία υποβόσκουσα ένταση απρόβλεπτη και αρκούντως δυναμική και ταιριάζει γάντι στον φιλμικό κόσμο του Ρόσκαμ.
Ο βρώμικος κόσμος του Μπρούκλιν είναι η σύγχρονη ζούγκλα όπου ο νόμος του ισχυρού ισχύει είτε σου αρέσει είτε όχι. Το όπλο και το χρήμα είναι η μόνη λύση επιβίωσης. Το αγελαίο ένστικτο του ανθρώπου βοηθά τελικά στην διατήρηση των κεκτημένων και η μοναξιά του “καλού” στέκεται πάντα εμπόδιο στην επιβίωση του μέσα στο αγνώριστο περιβάλλον της ανρθώπινης φύσης. Η βρωμιά συνηθίζεται, η απώλεια ελέγχεται, ο χαρακτήρας δαμάζεται, η οργή τιθασεύεται και η αποφυγή της μοναξιάς είναι η μόνη διέξοδος ελπίδας και ίσως μία μικρής τζούρας ελευθερίας στην κατά τ’ αλλά προδιαγεγραμμένη ζωή σκλαβιάς και ταπείνωσης κάτω από τον ισχυρό.
Που την βλέπω;: Σύντομα σε Dvd