Με αφορμή το έργο του Γιάννη Τσίρου “Άγριος Σπόρος” που ξεκινά από 13 Δεκεμβρίου στο θέατρο Αριστοτέλειον σε σκηνοθεσία Τσέζαρις Γκραουζίνις, ο πρωταγωνιστής και παραγωγός Ιεροκλής Μιχαηλίδης μίλησε στην Ιωάννα Λιούτσια και το culture.thessaloniki-portal.gr
Τι συμβαίνει στην παράσταση “Άγριος Σπόρος” ;
Στο καινούριο έργο του Γιάννη Τσίρου παρακολουθούμε έναν τύπο που διατηρεί ένα παράνομο μπαράκι – καντίνα σε μια έρημη παραλία μαζί με την κόρη του. Η υπόθεση του έργου λειτουργεί σε πολλά επίπεδα και αυτό είναι το πιο ενδιαφέρον. Το πρώτο επίπεδο, για παράδειγμα, είναι η εξιχνίαση ενός φόνου, χωρίς όμως να γίνεται αστυνομική η ιστορία που παρακολουθούμε. Η παράσταση συνδυάζει τόσο ρεαλιστικά στοιχεία όσο και ποιητικά, είναι κωμωδία και δράμα μαζί. Με χιούμορ και συγκίνηση μιλάει κατευθείαν στον θεατή. Πρόκεται για ένα έξοχο κείμενο, από τα καλύτερα νεοελληνικά θεατρικά κείμενα των τελευταίων ετών.
Τι ήταν αυτό που σας έπεισε να ανεβάσετε την παράσταση αυτή;
Πρώτα απ’ όλα, το εξαιρετικό κείμενο του Γιάννη Τσίρου, που μου εμπιστεύτηκε ο ίδιος και τον οποίο πιστεύω απόλυτα. Δεύτερος λόγος είναι και το γεγονός ότι την άποψή μου για το έξοχο αυτό κείμενο συμμερίστηκε κι ο σκηνοθέτης της παράστασης, ο Τσέζαρις Γκραουζίνις, ο οποίος είναι ένας απ’ τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες στην Ευρώπη. Επιπλέον, η παράσταση κάνει την πανελλήνια και ταυτόχρονα και την παγκόσμια πρεμιέρα της, γιατί ποτέ δεν μπορείς να ξες την τύχη ενός έργου, στη Θεσσαλονίκη για λόγους συμβολικούς. Σπάνια γίνεται πρεμιέρα στην πόλη και όχι στην Αθήνα, και να κατέβει εκεί μετά.
Πώς σχετίζεται η παράσταση με την σημερινή ελληνική πραγματικότητα;
Η παράσταση αυτή αφορά όλους τους Έλληνες γι’ αυτό που συμβαίνει τώρα, για όλα αυτά που ζούμε. Είναι παρηγορητικό για τους Έλληνες. Θα μπορούσε, βέβαια, να παιχτεί σε κάθε σκηνή του κόσμου, δεν υστερεί σε τίποτα από άλλα έργα. Ωστόσο, είναι πολύ ελληνικό. Έχει άμεση σχέση με την ελληνική πραγματικότητα
Δεδομένου ότι πρόκειται για ένα έργο πρόσφατα γραμμένο από τον Γιάννη Τσίρο, πώς βλέπετε την νεοελληνική θεατρική δημιουργία; Υπάρχει;
Με τον Γιάννη Τσίρο είχαμε ξανασυνεργαστεί το 2006, όταν είχαμε ανεβάσει σε συμπαραγωγή με τον Θανάση Παπαγεωργίου και τη Θεατρική Εταιρία Στοά το έργο “Αξύριστα Πηγούνια”. Στο πρώτο του αυτό έργο ο Τσίρος είχε μια υψηλή ποιότητα γραφής και είναι πολύ παρήγορο που υπάρχουν νέοι άνθρωποι που δημιουργούν σ’ αυτούς τους καιρούς. Είναι πραγματική τύχη και χαρά ν’ ανεβάζεις τέτοια έργα. Αριθμητικά, είναι σίγουρο πως η νεοελληνική θεατρική παραγωγή δεν είναι ικανοποιητική. Υπάρχουν κάποιοι νέοι συγγραφείς την τελευταία 20ετία που κάνουν εξαιρετική δουλειά και μέσα σ’ αυτούς είναι ασφαλώς κι ο Τσίρος κι άλλοι 2-3 άνθρωποι, που είναι αντάξιοι της παλιάς σχολής. Το να επιλέγουμε να ανεβάσουμε παλιότερα ή κλασικά έργα είναι φαινόμενο σύνηθες και δεν είναι κάτι το αποθαρρυντικό. Ωστόσο, η άνθηση νέων έργων δεν είναι συχνή, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη. Η νέα συγγραφική παραγωγή είναι φτωχότερη.
Πώς βλέπετε τα θεατρικά πράγματα της πόλης;
Η θεατρική κίνηση της πόλης έχει ενδιαφέρον, ειδικά σε σχέση με την προηγούμενη εικοσαετία. Πριν από 25 περίπου χρόνια, από τη δεκαετία του 1980 ως και τα μέσα της δεκαετίας του 1990, υπήρξα ιδρυτικό μέλος σε τρεις θεατρικές ομάδες, κάποιες απ’ τις οποίες είχαν και πειραματικό χαρακτήρα, και μπορώ να πω ότι τότε τα θεατρικά πράγματα στην πόλη ήταν φτωχότερα, τουλάχιστον αριθμητικά. Αλλά και αισθητικά οι καινούριες δουλειές που γίνονται στην πόλη είναι ίσως καλύτερες. Στη Θεσσαλονίκη, άλλωστε, ποτέ δεν είχαμε σημαντική θεατρική κίνηση γιατί δεν είχαμε πολλές οργανωμένες θεατρικές ομάδες που να παράγουν δουλειά. Αντίθετα είχαμε εξαιρετικές μονάδες. Η πλειονότητα των γνωστών σκηνοθετών και, κυρίως, ηθοποιών που δουλεύουν στην Αθήνα προέρχονται από την Θεσσαλονίκη ή γενικώς τη βόρεια Ελλάδα.
Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να σας έχω ρωτήσει και δεν το έκανα;
Ναι, θα ήθελα να αναφερθώ και στους συντελεστές της παράστασης “Άγριος Σπόρος”. Στον μουσικό μας, τον Δημήτρη Θεοχάρη, που είναι ένας νέος άνθρωπος και παλιός συνεργάτης καθώς είχαμε συνεργαστεί και με τους Άγαμους Θύτες και στον σκηνογράφο μας, τον Πάρι Μέξη, που έχει μια πολύπλευρη εικαστική δραστηριότητα. Και φυσικά θέλω να αναφερθώ και στους δύο νέους ηθοποιούς που παίζουμε μαζί στην παράσταση, την Μυρσίνη Χρυσοχοϊδου και τον Κίμωνα Κουρή. Συνηθίζω και μου αρέσει να συνεργάζομαι με ηθοποιούς που τώρα ξεκινάνε, και τα παιδιά αυτά είναι λίγα χρόνια στο χώρο, και δεν είναι ακόμη ευρέως γνωστά αλλά είναι παιδιά που αύριο θα είναι σπουδαίοι γνωστοί ηθοποιοί. Πιστεύω πως σε λίγο καιρό τα παιδιά αυτά θα αναδειχθούν μέσω της καλής δουλειάς που κάνουν.
Έναρξη παραστάσεων: Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2013.
Θέατρο: Αριστοτέλειον, Εθνικής Αμύνης 2, 54621 Θεσσαλονίκη
Τιμές Εισιτηρίων: 17 €, 14 € λαϊκή, 12 € Φοιτητικό και ειδικές τιμές για ανέργους
Τηλ. κρατήσεων: 2310262051
Παραστάσεις: Τετάρτη, Κυριακή 19:00 Πέμπτη – Παρασκευή – Σάββατο 21:00