Είμαι σαν εσάς, λατρεύω τα μήλα. Μία πρόταση που αν ήταν status σε κάποιο social medium θα ήταν εύκολα από τα πιο έξυπνα που κυκλοφορούν εκεί έξω… Δεν είναι, όμως. Αλλά είναι ο τίτλος της παράστασης του Σαράντου Ζερβουλάκου στην οποία «συναντιούνται τρεις σύζυγοι πρώην δικτατόρων στα παρασκήνια, για μία εν αναμονή συνέντευξη τύπου όπου θα συμμετέχουν περίπου 100 δημοσιογράφοι για μια ταινία μεγάλου μήκους με θέμα τις βιογραφίες τους. Συμμετέχει ένας διερμηνέας, ο οποίος μεταφράζει όλες τις συνομιλίες». Και όπως χαρακτηριστικά είπε ο κ. Σαράντος Ζερβουλάκος, σκηνοθέτης της παράστασης, επιχειρεί να πραγματευτεί σε δύο γλώσσες, γερμανικά και ελληνικά, και να «μοιραστεί με το κοινό μία προσπάθεια επικοινωνίας» μεταξύ πολλών: μεταξύ ηθοποιών, χαρακτήρων επί σκηνής, δύο γλωσσών αλλά κυρίως δύο πολιτισμών που τα τελευταία χρόνια βρίσκονται σε μία διαρκή επικοινωνιακή σύγκρουση με μόνο μεσάζοντα και «όπλο» επικοινωνίας ή χάσματος αυτής τη διερμηνεία.
Με την απορία «πως αντιδρούμε εμείς σαν καλλιτέχνες» πάνω στα γεγονότα των τελευταίων ετών μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας αλλά και με την τύχη να μοιράζεται μεταξύ δύο πολιτισμών, μιας και η μητέρα του είναι Γερμανίδα και ο πατέρας του Έλληνας, ο Σαράντος πιάνει το ήδη πανέξυπνο κείμενο της Theresia Walser και το μετατρέπει σε σχόλιο που ουσιαστικά αγωνιά για το μοτίβο της μετάφρασης που αναγκαστικά καθορίζει «διακρατικές, κοινωνικές και διαπροσωπικές σχέσεις». Η συζήτηση μαζί του είναι ευχάριστη και εύκολα κανείς αντιλαμβάνεται το ελληνικό «ταμπεραμέντο» που, όπως μου λέει θέλησε να προσθέσει στο κείμενο της Walser, πραγματευόμενος την παράσταση σε παράλληλη χρήση της ελληνικής, από τις τρεις γυναίκες ηθοποιούς που συμμετέχουν, Στέλλα Ράπτη, Μαριάννα Παπασάββα και Λίλα Βλαχοπούλου, και της γερμανικής από την πιο ευρωπαϊκή προσθήκη του Γερμανού ηθοποιού Bernd-Christian Althoff.
Ο Σαράντος, κάτοικος Βιέννης όπου και δραστηριοποιείται κυρίως επαγγελματικά, «συνάντησε», μου λέει το έργο στη Βιέννη και θεώρησε πως η δυναμική ανάμεσα στις δύο αυτές γλώσσες θα προσέθεταν «λίγο ακόμα σπίρτο στο κείμενο», ενώ έχοντας ήδη συνεργαστεί σε προηγούμενα projects με τις τρεις ηθοποιούς, projects που έχουν σαν κοινό χαρακτηριστικό την προσπάθεια επικοινωνίας που μοιάζει να είναι βασική του ανησυχία, θεώρησε πως είχαν «ενδιαφέρουσες ενέργειες που θα μπορούσαν να εμπλακούν ωραία στη σκηνή». Όσο για τη σκέψη του να συμπεριλάβει τον Althoff στην ομάδα του ήταν σαφώς πιο περίπλοκη μιας και θα προαπαιτούσε να ξεπεραστούν οι δυσκολίες του να προσθέσεις έναν γερμανό ηθοποιό που δεν μιλάει ελληνικά σε μία παράσταση που η μισή είναι στα ελληνικά, αλλά και οι δυσκολίες για τον Althoff να καταφέρει να δουλέψει για αρκετό διάστημα, πρόβες και εβδομάδα παραστάσεων, στην Ελλάδα. Ο τελευταίος βέβαια, δεν θέλει να μείνει καθόλου στις δυσκολίες οι οποίες μου λέει είναι ανύπαρκτες: «όταν με πήρε ο Σαράντος τηλέφωνο να μου προτείνει αυτή δουλειά με ρώτησε αν ενδιαφέρομαι για μία μεγάλη περιπέτεια και είπα αμέσως ναι! Έχω λατρέψει την εμπειρία να δουλεύω σε μία διαφορετική χώρα, με έναν σκηνοθέτη που αγαπώ τη δουλειά του, είμαστε φίλοι αλλά και με εξαιρετικές ηθοποιούς με τις οποίες παρά του ότι μιλάμε άλλες γλώσσες στην παράσταση, επικοινωνούμε τέλεια». Αυτό μας το επιβεβαιώνουν και οι τρεις κυρίες της παράστασης: «υπάρχει μία ηρεμία μεταξύ μας, ισορροπία και ουσιαστική επικοινωνία παρά τις 3 γλώσσες που χρησιμοποιούμε στις πρόβες και αυτό προέρχεται κυρίως από τη συγκεκριμένη γραμμή που έχει δώσει στη διαδικασία ο Σαράντος». Όσο για τις δυσκολίες του να ανεβάζεις μία παράσταση σε δύο γλώσσες ταυτόχρονα μου λένε πως «είναι μία δύσκολη θεατρική απόπειρα, αλλά πολύ δόκιμη. Υπάρχουν δυσκολίες αλλά και πάλι στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε χαρακτήρες που υπάρχουν και συνυπάρχουν ζωντανά στη σκηνή και αντιδρούν σε ό,τι συμβαίνει».
«Αισθανόμουν μία μεγάλη σύνδεση του κειμένου με τα γεγονότα που συνέβησαν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια», μου λέει ο Ζερβουλάκος όταν αναρωτιέμαι τι τον έκανε να θέλει να ανεβάσει την παράσταση στην χώρα μας ενώ δραστηριοποιείται κυρίως στο εξωτερικό. «Θέλησα να ‘παίξω’ με αυτά τα γεγονότα, με το τι μεταφέρεται από τη μία χώρα στην άλλη, τι μεταφράζεται πως, πως βρίσκουμε τρόπους επικοινωνίας και πως εμείς σαν καλλιτέχνες μοιραζόμαστε με το κοινό μία τέτοια κατάσταση», επίσης μου λέει γελώντας αναφερόμενος στην Ελληνική πλευρά του, «ήθελα να δω πως λειτουργώ διαφορετικά σαν σκηνοθέτης όταν χρησιμοποιώ το άλλο μισό της προσωπικότητάς μου».
Όταν ρωτάω για το χιούμορ της παράστασης και αν διαφέρει το πώς γελάει ο Γερμανός με το πώς γελάει ο Έλληνας, ο Althoff μου λέει αστειευόμενος και σχολιάζοντας τα γνωστά στερεότυπα, πως οι Γερμανοί δεν γελάνε. «Όχι εντάξει», μου λέει, «το χιούμορ του κειμένου είναι ευφυέστατο και η συγγραφέας είναι Γερμανίδα. Από την άλλη εγώ γελάω και προσπαθώ να δαγκώνομαι όταν παίζουν οι τρεις κοπέλες ενώ δεν καταλαβαίνω κουβέντα από αυτά που λένε. Αναρωτιέμαι αν υπάρχει μεγάλη διαφορά στο χιούμορ; Μάλλον όχι. Μάλλον το κείμενο χαρίζει έναν πιο διεθνές στυλ χιούμορ με το οποίο θα γελάσουν όλοι». Και αν σας απασχολεί το πώς θα καταλάβετε το χιούμορ ενώ η μισή παράσταση είναι στα γερμανικά, να μην σας απασχολεί καθόλου διότι θα υπάρχουν υπέρτιτλοι πάνω από τη σκηνή, οι οποίοι σαν θεατρική φόρμα από όσο κατάλαβα εξιτάρουν γενικά το Σαράντο καθώς όπως μου λέει «βλέπεις γραμμένο αυτό που μόλις έχει ειπωθεί. Και το γραπτό έχει πάντα άλλη οντότητα, μία ίσως πιο οπτική έννοια του λόγου».
Ευχή της ομάδας που με άφησε με τις καλύτερες εντυπώσεις προσφέροντας ένα φρέσκο θεατρικό τόνο στην πόλη, είναι για το κοινό να απολαύσει την παράσταση και τις στιγμές κωμωδίας που προκύπτουν από την κατάσταση που μοιράζονται οι χαρακτήρες επάνω στη σκηνή.
Η παράσταση είναι μια παραγωγή της ETERIA FILON, η οποία έχει την έδρα της στην Βιέννη και ασχολείται με την παρουσίαση διεθνών συνεργασιών.
«Είμαι σαν εσάς, Λατρεύω τα μήλα»
«Ich bin wie ihr, ich liebe Äpfel»
της Theresia Walser
Διάρκεια παράστασης: 80′
Πρόγραμμα παραστάσεων στη Θεσσαλονίκη
Συντελεστές
Μετάφραση: Ιωάννα Τιτόκη & Σαράντος Ζερβουλάκος
Σκηνοθεσία: Σαράντος Ζερβουλάκος
Βοηθός σκηνοθέτη: Ευγενία Καρλάκη
Σκηνικά: Σαράντος Ζερβουλάκος
Κοστούμια: Lane Schäfer
Φωτογραφίες τις παράστασης: iosifina.gr
Παίζουν
Γκότφριντ: Bernd- Christian Althoff
Κυρία Ιμέλντα: Στέλλα Ράπτη
Κυρία Μάργκοτ: Μαριάννα Παπασάββα
Κυρία Λέιλα: Λίλα Βλαχοπούλου (φιλική συμμετοχή)
cityculture.gr / γράφει η Άντα Λειβαδά