Interview: Μάριος Φραγκούλης – Γιώργος Περρής

Written by

Το καλοκαίρι του 2016 o κοσμοαγάπητος Μάριος Φραγκούλης και ο Γιώργος Περρής, o νέος διεθνής Έλληνας τραγουδιστής, μας ταξιδεύουν στα θαύματα της ελληνικής μουσικής με αφορμή τα ντουέτα που ηχογράφησαν στο καινούριο τους άλμπουμ, «Κιβωτός». Οι δύο σπουδαίοι ερμηνευτές, αγαπημένοι του ελληνικού κοινού και εκλεκτοί ανάμεσα στους ομότεχνους τους παγκοσμίως, σε μια αποκλειστική συνέντευξη στο cityculture.gr στον Πέτρο Αργυρίου

Ένα τραγούδι ξεχασμένο έρχεται στην επικαιρότητα ξαφνικά  σαν βάλσαμο ή σαν μεράκι και καημός Yπάρχει μια μνημονική αλχημεία μέσα μας που επαναφέρει κάτι που έχει ξαναειπωθεί; Και ποιος είναι ο ρόλος του καλλιτέχνη, σ’αυτή τη νέα ματιά;   Μάριος Φραγκούλης:  Έχουμε πάντα ανάγκη να επιστρέφουμε σε γνώριμους δρόμους και η συναυλία είναι ακριβώς αυτό, ένα ταξίδι επιστροφής στις δεκαετίες των 80 και 90 με τραγούδια που μετά από τόσα χρόνια ωρίμασαν μέσα μας. Είναι τραγούδια διαχρονικά και επίκαιρα, θα μπορούσαν να είχανε γραφτεί τώρα. Η ευθύνη μας ως καλλιτέχνες είναι να τα αναπτύξουμε και να τα επαναπροσδιορίσουμε στον παρόντα χρόνο χωρίς να αλλοιώσουμε την αρχική τους δύναμη και ουσία.   Γιώργος Περρής: Πιστεύω πως οι επανεκτελέσεις είναι αυτό που κάνουν ένα τραγούδι διαχρονικό. Σημαίνει πως όποτε τραγουδιέται, έχει λόγο ύπαρξης και αυτό το κάνει να ζει μέσα στα χρόνια. Ο λόγος που ο κάθε καλλιτέχνης επιλέγει το κάθε τραγούδι μπορεί να είναι είτε ως βάλσαμο είτε ως.. απωθημένο! Εμείς θελήσαμε να τραγουδήσουμε αυτά τα κομμάτια για να τα επαναφέρουμε στο σήμερα, με διαφορετικό τρόπο, για να τα προσφέρουμε στον κόσμο μας. Επίσης, ρόλος του καλλιτέχνη είναι επίσης να μεταφέρει αυτά τα μεγάλα τραγούδια στη νεότερη γενιά που ίσως δεν τα ξέρει.

 Τι είναι αυτό που ωθεί δύο καλλιτέχνες να συνεργαστούν. Πως πήρατε την απόφαση να συνεργαστείτε και να να ηχογραφήσετε έναν ελληνικό δίσκο με ντουέτα. Ποιος έκανε το πρώτο βήμα;   Μάριος Φραγκούλης: Πιστέψαμε πως θα ήταν η ιδανική στιγμή να πραγματοποιήσουμε αυτή τη συνεργασία με το Γιώργο μιας και είμαστε και οι δύο, ο καθένας με το δικό του τρόπο, ώριμοι κι αρκετά νέοι για να αντιμετωπιστούν με ευλάβεια οι τεχνικές και ερμηνευτικές δυσκολίες των ντουέτων. Έπρεπε μέσα από μια πολύ συγκεκριμένη διαδικασία σκληρής δουλειάς να καταφέρουμε να τραγουδήσουμε με νέο στόχο και νέα πνοή βάζοντας το δικό μας προσωπικό χαρακτήρα και στίγμα στα ήδη υπάρχοντα και πολύ γνωστά τραγούδια που έχουν μείνει στα αυτιά του κόσμου με τις φωνές της Δήμητρας, της Χαρούλας, της Άλκηστις, του Γιώργου Νταλάρα, του Αλκίνοου και της Ελευθερίας. Εμείς έπρεπε να κάνουμε το ακατόρθωτο και πιστεύω πως βοήθησαν σε αυτό το σημείο οι ευφάνταστες ενορχηστρώσεις του σπουδαίου νέου ενορχηστρωτή και μουσικού Πέτρου Κλαμπάνη.   Γιώργος Περρής:  Πάνω απ’όλα ο σεβασμός και η αγάπη που έχει ο ένας για τον άλλο. Με τον Μάριο έχουμε συνεργαστεί πολλές φορές αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που κάνουμε μία ουσιαστική συνεργασία με ολόκληρο δίσκο. Η ιδέα μας ήρθε σε ένα ταξίδι στην Κάσο, την ώρα που έφευγε το αεροπλάνο και χαζεύαμε τη θάλασσα του Αιγαίου. Ήταν μεγάλη πρόκληση και για τους δύο να έρθουμε αντιμέτωποι με αυτό το ρεπερτόριο και κυρίως αυτούς τους τεράστιους τραγουδιστές που πρωτοείπαν αυτά τα τραγούδια.

Η τελευταία σας δουλειά Κιβωτός περιέχει μερικά από τα ωραιότερα ελληνικά τραγούδια του ‘80 και ’90, δημιουργίες  των Κραουνάκη, Νικολακοπούλου, Ρεμπούτσικα , Γαλάνη, Μικρούτσικου, Αντύπα, Αλεξίου, Παπαδημητρίου, Γκανά, Καββαδία, Αδελφών Κατσιμίχα, Μαχαιρίτσα, Καραΐνδρου, Ιωαννίδη, Λάγιου, Χατζιδάκι και Γκάτσου.  Ποιο κομμάτι  είναι το αγαπημένο σας αυτή την εποχή, σε ποιο κομμάτι διαφωνήσατε για την ερμηνεία του   Μάριος Φραγκούλης: Σε ό,τι διαφωνήσαμε είτε το λύσαμε δημοκρατικά ή μουσικά, είτε το βγάλαμε από την πρώτη μας λίστα. Η μάχη έγινα στα τελευταία 40 τραγούδια περίπου. Τελικά επιλέξαμε αυτά που αναδεικνύουν τις φωνητικές και ερμηνευτικές μας δυνατότητες. Δεν πήγαμε σε καμία περίπτωση στις εύκολες λύσεις. Μας δυσκόλεψαν, αλλά τα δυσκολέψαμε κι εμείς.

Τραγουδάτε και με τον τρόπο σας μεταλαμπαδεύετε εκατοντάδες συναισθήματα στα ευήκοα ώτα. Εσάς αντίστοιχα οι φωνές ποιων συναδέλφων σας και με ποιο ακριβώς κομμάτι – ποιος στίχος τραγουδισμένος από ποιον καλλιτέχνη – σας διαπέρασε και δόνησε τις χορδές της ψυχής σας   Μάριος Φραγκούλης: Ευχόμαστε με τον τρόπο μας να μεταλαμπαδεύουμε το συναίσθημα μιας καλύτερης συναισθηματικά περιόδου, οπού υπήρχε το θάρρος και η δύναμη μέσα μας αυτό το φωτάκι στο τέλος του τούνελ. Το «μωρό» της Άλκηστη Πρωτοψάλτη με είχε συγκλονίσει και είχε άμεση σχέση με τα παιδικά μου χρόνια, ο άμεσος λόγος της Λίνα Νικολακοπούλου. Το ίδιο με συγκίνησε «η μικρή πατρίδα» του Παρασκευά Καρασούλου και του Γιώργου Ανδρέου με τη φωνή του Γιώργου Νταλάρα. Με άλλαξε «η μικρή Νεφέλη» της Χαρούλας και το «δικαίωμα» της Δήμητρας Γαλάνη.   Γιώργος Περρής:  Έχω θαυμάσει πάρα πολλούς καλλιτέχνες στη ζωή μου και φυσικά έχω επηρεαστεί από πολλούς. Πρώτο μου ίνδαλμα ήταν η Νάνα Μούσχουρη και το “Χάρτινο το Φεγγαράκι”, ειδικά ο στίχος “αν με πίστευες λιγάκι, θα ‘σαν όλα αληθινά” που σημάδεψε τη ζωή μου και την πορεία μου. Έχω κλάψει με το “και δικαίωμα δεν έχεις πια να με κρατάς, στο μεσαίωνα της λογικής σου να με πας” που έγραψε η Λίνα Νικολακοπούλου για την Άλκηστη Πρωτοψάλτη. Άπειρα τραγούδια και πολλοί σπουδαίοι τραγουδιστές, η Δήμητρα Γαλάνη, η Φλέρυ Νταντωνάκη, ο Γιώργος Νταλάρας και φυσικά πολλοί ξένοι επίσης όπως η Lara Fabian, Jacques Brel, Sting.

 Τι είναι αυτό που ξεχωρίζετε πάνω στην ερμηνεία του Μάριου Φραγκούλη κ Περρή και τι είναι αυτό που ξεχωρίζετε εσείς κ Φραγκούλη στη ερμηνεία του Γιώργου Περρή. Σε ποια σημεία συγκρούεστε, ποιος υποχωρεί ποιο εύκολα   Γιώργος Περρής: Για μένα ο Μάριος είναι μία φωνή χαμαιλέοντα: πηδάει από το ένα είδος μουσικής στο άλλος και “αλλάζει” τη φωνή του, αλλά πάντα με τη δική του αλήθεια και ουσία. Ο Μάριος πάντα δίνει τεράστια σημασία στο λόγο, στο μήνυμα που μεταφέρει το τραγούδι και αυτό το θαυμάζω απεριόριστα. Φυσικά και έχουμε διαφωνίες στον τρόπο που πρέπει να ειπωθούν κάποιες φράσεις ή στην κατεύθυνση μιας ενορχήστρωσης. Όμως έχουμε μία κοινή αισθητική, ειδάλλως δεν θα συνεργαζόμασταν άλλωστε, και έχουμε υποχωρήσει και οι δύο. Ο Μάριος παρά το μέγεθος της καριέρας του είναι ένας εξαιρετικά γενναιόδωρος καλλιτέχνης και άνθρωπος και υπήρξαν φορές που εμπιστεύτηκε και το δικό μου ένστικτο σε αυτό το δίσκο, του είμαι πολύ ευγνώμων για αυτό.   Μάριος Φραγκούλης:  Ο Γιώργος έχει ένα μοναδικό χάρισμα να δείχνει αυτό που είναι τεχνικά κι ερμηνευτικά δύσκολο, να φαίνεται απλό και προσιτό. Έτσι η φωνή του χτυπάει τον ακροατή στο πιο ευαίσθητό του σημείο, κατευθείαν στην καρδιά. Τεχνικά είμαστε πολύ κοντά σαν φωνές, όμως οι χροιές των φωνών είναι πολύ διαφορετικές. Μην ξεχνάτε πως έχει περάσει ενδιάμεσά μας σχεδόν μια ολόκληρη γενιά. Άλλες εμπειρίες, άλλες εικόνες, διαφορετικές μνήμες.

 Υπάρχουν τραγούδια διαχρονικά που ξεπερνούν τους ερμηνευτές τους και από την άλλη μερικές φορές ακούμε κάποιες ερμηνείες κατά πολύ σπουδαιότερες των στίχων. Η ισορροπία είναι ζητούμενο;   Μάριος Φραγκούλης: Ο στόχος πάντα είναι να περάσουμε ένα συναίσθημα, μία σκέψη, μία δυνατή εικόνα. Άλλες φορές το καταφέρνουμε κι άλλες είναι αδύνατο όσο κι αν προσπαθήσουμε. Παίζουμε πολύ με την στιγμή και το κοινό συναίσθημα.

 Είναι γεγονός πως η παθιασμενη ερμηνεία είναι πολύτιμη βοηθός αλλά και οδηγός γιατί φωτίζει στους αμύητους τα αφώτιστα. Έχετε νοιώσει ποτέ να παρασύρεστε πάνω στη σκηνή και να ξεφεύγετε από το μέτρο προκειμένου να “επικοινωνήσετε”με το κοινό;   Γιώργος Περρής:   Επί σκηνής, συμβαίνει κάτι μαγικό. Εγώ ως πολύ ανασφαλής άνθρωπος, μόνο πάνω στη σκηνή αισθάνομαι κυρίαρχος του βασιλείου μου, μόνο εκεί αποκτώ αυτοπεποίθηση και δύναμη. Ταυτόχρονα με την ενέργεια του κοινού, πολλές φορές “ξεφεύγουμε” από το χώρο, από εκείνη τη στιγμή και μεταφερόμαστε -κοινό και καλλιτέχνης- σε ένα επίπεδο τελείως διαφορετικό. Ωστόσο εμένα προσωπικά δεν μου αρέσει να χάνω τον έλεγχο, ειδάλλως δεν μπορώ να δώσω στο κοινό μου ακριβώς αυτό που θέλω να προσφέρω.   Μάριος Φραγκούλης: Χωρίς πάθος δεν υπάρχει ερμηνεία. Κάθε τραγούδι είναι σαν ένα μικρό μονόπρακτο κι απαιτείται το πάθος για να έρθει η «λύση» την ώρα που τραγουδάς την ιστορία και βέβαια είναι και η ανάγκη ενός καλλιτέχνη να αγαπηθεί, είναι μια μοναχική, αλλά και βαθειά σκέψη.

 Η οικονομική δυσπραγία που βιώνουμε ως κοινωνία κατά πόσο έχει επηρεάσει την έμπνευση αλλά και την καλλιτεχνική δημιουργία θετικά ή αρνητικά.Τι αποτελεί πηγή έμπνευσης για εσάς;   Μάριος Φραγκούλης: Η πηγή έμπνευσης για μένα είναι η φωνή του λαού, η ανάγκη να αλλάξει και να μεταλλαχθεί αυτή η συλλογική δύναμη που κρατάει τόσο βάρος στην πλάτη του όλον αυτό τον καιρό. Η καλλιτεχνική δημιουργία πρέπει να είναι πάντα και μόνον θετική.   Γιώργος Περρής:  Οι συνθήκες που επικρατούν στη χώρα μας, μας επηρεάζουν όλους ουδενός εξαιρουμένου. Σίγουρα η κρίση έχει αρνητικές επιπτώσεις στο μέγεθος των παραγωγών και σε πολλές περιπτώσεις πολλοί καλλιτέχνες αντιμετωπίζουν δυσκολίες ακόμα και στην επιβίωσή τους. Από την άλλη, η τέχνη ήταν πάντα χειροποίητη διαδικασία, πέρα από τα μέσα, το θόρυβο, την οικονομική συγκυρία. Ευτυχώς βλέπω νέα παιδιά με πραγματικό ταλέντο που έχουν όρεξη για δουλειά, που δημιουργούν αψηφώντας τα εμπόδια και αυτό με γεμίζει ελπίδα για το μέλλον. Εμένα με εμπνέει πολύ η φύση, η θάλασσα αλλά φυσικά και η ζωή μου, οι δυσκολίες που αντιμετωπίζω, οι ζωές των φίλων μου και όλο αυτό το σκοτάδι που επικρατεί στις μέρες μας παγκοσμίως. Πάνω απ’όλα όμως με εμπνέει η ελπίδα σε όλες τις μορφές της, γιατί μέσα από την μουσική έμαθα να ελπίζω σε κάτι καλύτερο.

  Συνομιλώντας με συναδέλφους σας καλλιτέχνες αρκετές φορές έχει ειπωθεί πως όταν βρέθηκαν σε ανάγκη αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν κάποια βήματα προκειμένου να μη χάσουν κάποια δουλειά.   Εσείς έχετε αναγκαστεί στη καριέρα σας να κάνετε κάποιες παραχωρήσεις ή εκπτώσεις στην καλλιτεχνική σας κλίμακα κάποια δύσκολη εποχή  προκειμένου να εισπράξετε κάποια αμοιβή ή για άλλους λόγους.   Γιώργος Περρής:  Έχω κάνει παραχωρήσεις για εντελώς διαφορετικούς λόγους όταν έκρινα ότι ήταν απαραίτητο, αλλά ποτέ για λόγους οικονομικούς, όποιο κι αν ήταν το τίμημα. Έχω περάσει εποχές πολύ δύσκολες οικονομικά, αλλά ποτέ δεν πήρα αποφάσεις βασισμένος στο χρήμα. Ένας πολύ σοφός άνθρωπος του χώρου, μου είχε πει “θα παίρνεις την κάθε σου απόφαση σαν να έχεις 5 εκατομμύρια στην τράπεζα, πρέπει η κάθε απόφαση της καριέρας σου να είναι εντελώς ανεξάρτητη από τα χρήματα και να βασίζεται μόνο στο καλλιτεχνικό σου ένστικτο ή στην στρατηγική σου”. Αυτή τη συμβουλή την ακολουθώ πολύ πιστά στη ζωή μου.   Μάριος Φραγκούλης:  Δεν ξέρω αν είναι ελάττωμα να μην κάνω ποτέ εκπτώσεις στη δουλειά μου. Προτιμώ όμως πάντα να είμαι περήφανος για τις επιλογές μου και να προχωράω καλώς ή κακώς σε έναν δικό μου δρόμο. Πάντα νοιώθοντας ευγνωμοσύνη για τους στενούς μου φίλους και συνεργάτες που με στηρίζουν σε αυτή την πορεία. Η αμοιβή δεν υπήρξε ποτέ κριτήριο των επιλογών μου. Πάντα ο στόχος μου κι ο γνώμονάς μου ήταν το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα.

Έχετε να προτείνετε κάποιο αντίδοτο στη κρίση που μαστίζει την Ελληνική κοινωνία ;   Η τέχνη  μπορεί να αφυπνίζει συνειδήσεις;   Μάριος Φραγκούλης: Μόνον οι τέχνες μπορούν να αφυπνίσουν το συναίσθημά μας και μόνον η τέχνη μπορεί ν α μας βγάλει από το αδιέξοδο. Αν μπορούσε και το κράτος, η χώρα μας να ανοίξει όλα τα θέατρα για τον κόσμο θα ζούσαμε πολύ πιο αρμονικά και όμορφα. Το θέατρο, η μουσική εξαγνίζει τον άνθρωπο κι απαλύνει τις ψυχές μας. Ο πολιτισμός μας είναι εκπαίδευση, ο πολιτισμός είναι στάση ζωής. Χρειάζεται ένας σύγχρονος Αριστοφάνης, χρειάζεται ένας νέος Μάνος Χατζιδάκις.

 Αμφότεροι ανήκετε στη κατηγορία των  ποιοτικών ερμηνευτών με πλούσιο καλλιτεχνικό έργο και πολλές περγαμηνές.Εσείς κύριε Φραγκούλη σας αγαπήσαμε για τις ερμηνείες σας στους «Άθλιους», στο «Φάντασμα της Όπερας» ή στη Σκάλα του Μιλάνου εσείς κε Περρή εντυπωσιάσατε στο Lincoln Center της Νέας Υόρκης, στο Κίεβο με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Κιέβου στο Boston Symphony Hall.  Πως διασκεδάζετε στην Ελλάδα ;  πηγαίνετε στα μπουζούκια, στις μεγάλες πίστες, τραγουδάτε τα σουξέ της εποχής;   Μάριος Φραγκούλης: Φυσικά θα βγω και θα ξεδώσω, αλλά πάντα με μέτρο. Δεν γνωρίζω ποια εννοείτε τα σουξέ της εποχής. Είμαι πολύ παράξενος στις επιλογές μου. Προτιμώ να ακούω τις όπερες που αγαπώ και να διασκεδάζω με τους φίλους πίνοντας ένα ουζάκι και παίζοντας τάβλι. Προτιμώ την θάλασσα να μαζεύω σπάνια κοχύλια από το βυθό, αγαπάω το ηλιοβασίλεμα την ωραιότερη στιγμή της μέρας.   Γιώργος Περρής:  Επειδή λείπω το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου στο εξωτερικό, όταν επιστρέφω στην Ελλάδα διασκεδάζω με το να βλέπω τους φίλους μου, την οικογένειά μου. Μαγειρεύω πολύ, κι έτσι οργανώνουμε μεγάλα “οικογενειακά τραπέζια” που μόνο στην Ελλάδα γίνονται και διαρκούν 5 ώρες! Έχω πάει και στα μπουζούκια και έχω διασκεδάσει, αλλά δεν είναι κάτι που το κάνω πολύ συχνά, δεν μου ταιριάζει πολύ, όπως και το να πηγαίνω σε club. Είμαι από τη φύση μου πιο ντροπαλός και προτιμώ τον ουσιαστικό χρόνο με φίλους, καλό κρασί και γέλια μέχρι πατωμάτων!

  Ο καλλιτέχνης δεν τραγουδά απλά κάποιους στίχους αλλά τους ζει κατά κάποιο τρόπο θεατρικά μέσα από την ερμηνεία του. τι θα ήταν πρόκληση  για σας -και μαζί και στοίχημα- να ερμηνεύσετε   Γιώργος Περρής: Θα ήθελα πολύ να κάνω κάποια στιγμή έναν ολοκληρωμένο δίσκο με ένα συνθέτη και ένα στιχουργό, να μπω στη διαδικασία να δημιουργήσω μαζί τους μία ολοκληρωμένη εικόνα με αρχή, μέση και τέλος. Επίσης, παρά το ότι τα μιούζικαλ θεωρώ πως δεν είναι κάτι που μου ταιριάζει,  θα ήθελα πάρα πολύ να παίξω τον MC μία μέρα στο Cabaret!   Μάριος Φραγκούλης: Πιστεύω πως όλη η παρουσίαση της «κιβωτού» είναι μία πρόκληση και για τους δυο μας. Είναι πολύ πιθανό να πέσει κανείς στην παγίδα του εύκολου και να πιστέψει σχεδόν ότι αυτό που παρουσιάζεται είναι σαν ένα καλό δείγμα καραόκε. Παίρνουμε πολύ σοβαρά τη δουλειά μας και θέλουμε αυτό που θα παρουσιάσουμε να έχει μία σταθερή και διαχρονική αξία. Η σχέση μας με το υλικό και τη νέα γενιά τραγουδιστών και δημιουργών είναι πολύ σημαντική, ειδικά όταν διανύουμε τόσο παράξενους καιρούς.

 Θα ήθελα την κριτική ματιά σας  για τα τηλεοπτικά talent show  και τη θορυβώδη παθολογία τους. Γύρω τους συνωστίζονται  σαν μέλισσες εκατοντάδες νέοι που διψούν να ξεχωρίσουν, να κάνουν ένα βήμα και να κερδίσουν φήμη. Πιστεύετε ότι βοηθιέται έτσι ένας νέος καλλιτέχνης ;  Μάριος Φραγκούλης: Ξέρετε πως σε αυτήν την περίπτωση θα σας απογοητεύσω. Δεν πιστεύω καθόλου σε talent show, γιατί δίνουν στους νέους την ψευδαίσθηση της επιτυχίας και του μη υγιούς διαγωνισμού. Πιστεύω όμως σε ταλέντα και σε σκληρή δουλειά. Τίποτα δεν είναι τυχαίο και τίποτα δεν πρέπει να αφήνεται στην τύχη. Η τύχη θα σε βοηθήσει, όταν έχεις βοηθήσει τον εαυτό σου να φτάσεις σε πολύ υψηλό επίπεδο καλλιτεχνικά και προσωπικά. Αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί σωστά από έναν μικρό διαγωνισμό, όπου εκμεταλλεύονται τα νέα παιδιά και την ανάγκη τους να εκφραστούν. Αντί να πληρώνουν μία περιουσία σε τηλεοπτικές μέτριες καταστάσεις θα έπρεπε να δίνουν υποτροφίες να σπουδάζουν όλα τα παιδιά μουσική, να πηγαίνουν στα ωδεία και στις δραματικές σχολές. Θα πρέπει να εκπαιδεύσουν τον εαυτό τους να βλέπουν παραπέρα και να μην μένουν στα ίδια και στα ίδια. Τα talent shows περνάνε σε μία νύχτα οι σπουδές κρατάνε μια ολόκληρη ζωή. Κάθε νέο παιδί φυσικά περνάει από αυτή τη φάση, πρέπει όμως πάντα μέσα στο μυαλό του να ξέρει ότι τίποτα δεν γίνεται χωρίς να δώσει μία μάχη καταρχήν με τον εαυτό του και μετά με την τέχνη του, το πρόβλημά του να το κάνει προτέρημα, το ταλέντο του να το κάνει στάση ζωής και θέσης απέναντι στα πράγματα.   Γιώργος Περρής:   Εχω την εντύπωση πως τελικά τα talent shows δεν βοηθούν ιδιαίτερα ένα νέο παιδί να ξεκινήσει την καριέρα του, εκτός από κάποιες ελάχιστες εξαιρέσεις. Μάλλον προσφέρει απότομη αναγνωρισιμότητα που κοινό και καλλιτέχνης δεν ξέρουν πως να διαχειριστούν στην πορεία. Από την άλλη, πιστεύω πως δεν έχω το δικαίωμα να κρίνω κανέναν για το πώς θέλει να πετύχει το όνειρό του, ειδικά ένα νέο παιδί. Ο καθένας ακολουθεί το δρόμο του, το μόνο που θα συνιστούσα είναι να ακούσει το ένστικτό του, την φωνή μέσα μας που πάντα ξέρει να μας καθοδηγεί.

citycultute.gr / Συνέντευξη του Μάριου Φραγκούλη και του Γιώργου Περρή στον Πέτρο Αργυρίου