Η Ιστορία πίσω από το Fly Me to the Moon

Written by

Ένα από τα διαχρονικότερα, θα λέγαμε, τραγούδια που γράφτηκαν ποτέ για τον έρωτα είναι το «Fly Me to the Moon». Είναι του Bart Howard και η πρώτη εκτέλεση του τραγουδιού έγινε από την Kaye Ballard.

«Fly Me to the Moon» -The Story

Το 1954 ο Bart Howard, ακολουθούσε μια καριέρα στη μουσική. Για περισσότερα από 20 χρόνια έπαιζε πιάνο για να συνοδεύσει τους τραγουδιστές των καμπαρέ.  Αλλά έγραψε και κάποια τραγούδια με τον Cole Porter, το είδωλό του, κατ’ αυτόν. Στη διάρκεια εκείνων το ετών ανταποκρίθηκε σε αίτημα ενός εκδότη που του ζητούσε να γράψει ένα τραγούδι. Ο Bart Howard λοιπόν έγραψε μια μπαλάντα, τύπου βάλς, στο καμπαρέ που  δούλευε εκείνη την περίοδο.  Την ονόμασε “In Other Words”. Ο εκδότης αυτός του πρότεινε να αλλάξει μερικούς από τους στίχους του κομματιού. Από «Fly me to the moon» να μετατραπεί σε «Ιt takes me to the moon». Ο Bart Howard αρνήθηκε να το κάνει αυτό και πολύ σωστά έπραξε θα πούμε εμείς σήμερα. Πολλά χρόνια αργότερα ο Χάουαρντ δήλωσε ότι «… μου πήρε 20 χρόνια για να μάθω πώς να γράψω ένα τραγούδι σε 20 λεπτά “.

Fly me to the moon
Let me play among the stars
Let me see what spring is like
On a, Jupiter and Mars
In other words, hold my hand
In other words, baby, kiss me

Fill my heart with song
And let me sing for ever more
You are all I long for
All I worship and adore
In other words, please be true
In other words, I love you

Fill my heart with song
Let me sing for ever more
You are all I long for
All I worship and adore
In other words, please be true
In other words, in other words
I love you

Μετά από δέκα χρόνια, το 1964, το τραγούδι αυτό πέρασε στην ιστορία με την φωνή του Frank Sinatra ενώ, το κομμάτι αυτό συνδέθηκε στενά με τις αποστολές στο Φεγγάρι αλλά και την ιαπωνική σειρά κινουμένων σχεδίων Neon Genesis Evangelion. Καθώς, ακουγόταν το τραγούδι στους τίτλους τέλους του κάθε επεισοδίου.

Το 1999, η αμερικανική δισκογραφική επιτροπή αναγνώρισε το Fly me to the Moon ως ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια που έχουν γραφτεί.

cityculture.gr/ γράφει η Φρειδερίκη Παπαϊωάννου