Το Καλίνκα είναι ίσως το δημοφιλέστερο τραγούδι της τσαρικής Ρωσίας, το οποίο τραγουδήθηκε και από τους Σοβιετικούς μετά την επανάσταση, και συνεχίζει έως σήμερα να αντιπροσωπεύει τον μουσικό ρωσικό πολιτισμό.
Η Καλίνκα, που σημαίνει «Χιονάτη», γράφτηκε το 1860 από τον Ίβαν Πέτροβιτς Λαριοόνωφ. Συνοδεύεται πάντα με μπαλαλάικα. Για πρώτη φορά παρουσιάστηκε στην πόλη Σαρατόβ, ως μέρος μιας θεατρικής παράστασης. Σύντομα, το τραγούδι προστέθηκε στην καθημερινότητα όλων των ρωσόφωνων και έγινε μέρος της λαϊκής τους παράδοσης.
Το ρεφρέν του κοσμαγάπητου τραγουδιού αναφέρεται στην Καλίνκα, έναν ανθοφόρο φυλλοβόλο θάμνο, που μπορεί να φτάσει σε ύψος τα 4 μ. και καλλιεργείται για καλλωπιστικούς λόγους. Η επιστημονική της ονομασία είναι Viburnum opulus, και η κοινή της ονομασία στα ελληνικά είναι «χιονόσφαιρα» ή «χιονόμπαλα», από τα άνθη της που είναι λευκά και σφαιρικά. 
Ο ρυθμός του είναι γρήγορος, ενώ οι στίχοι χαρούμενοι, εξυμνούν ουσιαστικά την ανθισμένη, πανέμορφη φύση, προσωποποιημένη ως ένα πανέμορφο κορίτσι, που μοιάζει με το φυτό.
Ένας από τους πιο γνωστούς ερμηνευτές του τραγουδιού ήταν ο σολίστ της Χορωδίας του Κόκκινου Στρατού της ΕΣΣΔ Ευγένειος Μπελιάεφ, 1926-1994).
Στα Ελληνικά, οι στίχοι έχουν μεταφραστεί από τον ποιητή Γιάννη Ρίτσο το 1977.
Калинка / Καλίνκα
| Калинка, калинка, калинка моя! В саду ягода малинка, малинка моя! Ах, под сосною, под зеленою, Спать положите вы меня! Ай-люли, люли, ай-люли, Спать положите вы меня. Калинка, калинка, калинка моя! В саду ягода малинка, малинка моя! Ах, сосëнушка ты зеленая, Не шуми же надо мной! Ай-люли, люли, ай-люли, Не шуми же надо мной! Калинка, калинка, калинка моя! В саду ягода малинка, малинка моя! Ах, красавица, душа-девица, Полюби же ты меня! Ай-люли, люли, ай-люли, Полюби же ты меня! Калинка, калинка, калинка моя! В саду ягода малинка, малинка моя! |
Καλίνκα, καλινκα, καλινκα μου εσύ, έι, βατόμουρο του κήπου, κοπέλα χρυσή. Άι, ξαπλώστε με μέσ’ στο πευκόδασο ύπνο σμαραγδένιο να κοιμηθώ, άι, λιούλι – λιούλι, άι, λιούλι – λιούλι, ύπνο σμαραγδένιο να κοιμηθώ. Καλίνκα, καλινκα, καλινκα μου εσύ, έι, βατόμουρο του κήπου, κοπέλα χρυσή. Άι, πευκάκι μου πράσινο, πράσινο, μην πευκοβουίζεις, να σε χαρώ, άι, λιούλι – λιούλι, άι, λιούλι – λιούλι, μην πευκοβουίζεις, να σε χαρώ. Καλίνκα, καλινκα, καλινκα μου εσύ, έι, βατόμουρο του κήπου, κοπέλα χρυσή. Άι, ψυχούλα μου, βατομουρούλα μου, έλα, αγάπησέ με, έλα πια, άι, λιούλι – λιούλι, άι, λιούλι – λιούλι, έλα, αγάπησέ με, έλα πια. Καλίνκα, καλινκα, καλινκα μου εσύ, έι, βατόμουρο του κήπου, κοπέλα χρυσή. |
cityculture.gr / Калинка / Καλίνκα / kalinka / Παναγιώτης Καμπάνης*
* Ο Παναγιώτης Καμπάνης είναι Δρ. Αρχαιολόγος-Ιστορικός, Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, Μεταδιδακτορικός ερευνητής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης