Πόσο γνώριμη και άγνωρη ομορφιά κρύβει η Θεσσαλονίκη; Πόσες γωνιές κρατούν ανοιχτή την αγκαλιά τους για τον καθένα, επισκέπτη και μη; Τα Κάστρα ή η Άνω Πόλη, κοσμούν μεγάλο κομμάτι του ψηφιδωτού της πόλης κι αποτελούν άξια μέρος του όλου της.
Βρίσκονται στο βορειότερο και υψηλότερο τμήμα, απλώνονται αμφιθεατρικά με περισσή περηφάνια κι αγναντεύουν εδώ και χρόνια τη νύφη του βορρά. Η οχύρωση της Θεσσαλονίκης, τα κάστρα, τα τείχη και οι πύργοι, ανάγονται στην ίδρυσή της κατά την ελληνιστική περίοδο, όπου ξεκίνησε η ανάπτυξή τους. Έπειτα ,αναπτύσσονταν κατά την ρωμαϊκή περίοδο και το πιο σημαντικό τους κομμάτι, την περίοδο του Βυζαντίου. Τις βαθμίδες της οχύρωσης, έρχονται να συμπληρώσουν η κορυφή της ακρόπολης, τα έσχατα σημεία άμυνας, το επταπύργιο ή γνωστό και ως Γεντί Κουλέ. Τούτη η ονομασία, μας ταξιδεύει εξακόσια χιλιόμετρα μακριά, στην Βασιλεύουσα Κωνσταντινούπολη, όπου έξω από τα κάστρα της, ορθώνεται ολοζώντανο ένα μνημειακό συγκρότημα με επτά πύργους, το Γεντί Κουλέ (Yedikule).
Κατά τη δεκαετία του 1890, χρησιμοποιήθηκε ως φυλακές ανδρικές, γυναικείες και στρατιωτικές. Ήταν η εποχή, όπου προστέθηκαν κτίσματα, χώροι κράτησης, βοηθητικοί χώροι. Με αυτό το φόντο, το Γεντί Κουλέ γίνεται κάτεργο από τα περιβόητα της εποχής με πολλούς μύθους και αλήθειες να κυκλοφορούν, με πολλές ιστορίες απόκρυφες και φανερές να το συνοδεύουν. Προς επίρρωση όλων, η είσοδός του και στον χώρο της μουσικής, με το ρεμπέτικο τραγούδι: ”πέντε χρόνια δικασμένος”-Βαγγέλης Παπάζογλου, ”δραπέτης του Γεντί κουλέ”-Γιώργος Μητσάκης. Άνθησε μια κορυφαία ρεμπέτικη παρακαταθήκη που ζει ως τις μέρες μας. Το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, στον Λευκό Πύργο, όπου κατέληγαν τα τείχη, είναι το δεύτερο μετά τον Πειραιά, το οποίο ανάθρεψε το ρεμπέτικο τραγούδι.
Σήμερα, αποτελεί σημείο συνάντησης. Αποτελεί γωνιά που αγκαλιάζει και ταξιδεύει κάθε περιπατητή του. Το 1989 χαρακτηρίστηκε μνημείο με βεληνεκές που αγγίζει την παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά υπό την προστασία της UNESCO.Στις γειτονιές του, θα συναντήσεις ανθρώπους που σου χαμογελούν, μη αφήνοντάς σε να κάνεις το αντίθετο. Παραδοσιακά σπίτια, καλντερίμια, ταβερνάκια, πέτρινα μονοπάτια, πλημμυρίζουν με μυρωδιές, μουσικές και χρώματα το σκηνικό μιας όμορφης καθημερινότητας και όχι μόνο! Επιστέγασμα και συνδυασμός όλων η όμορφη θέα, που θυμίζει κάτι από την γλύκα της παλιάς Θεσσαλονίκης.
γράφει η Λένα Τόττα.