Για τους φίλους που αλλάξανε στον χρόνο.
Που κάποτε θα ήμασταν ένα αλλά ο άτιμος χρόνος και τα γεγονότα που δεν ξεγράφουν μας το απαγόρευσαν.
Αδιανόητο να βρίσκομαι στην πόλη σου και να μην είμαστε μαζί.
Οι άνθρωποι αλλάζουν με τον καιρό, ωστόσο ελπίζω να περνάς καλά.
Τα συναισθήματα όπως και το χρώμα των ματιών δεν αλλάζουν για κάποιον που νοιάζεσαι όσος χρόνος κι αν περάσει.
Υ.Γ. Για τον φίλο μου Παναγιώτη Μ. στα Ιωάννινα.
Γεράσιμος Ανδρεάτος – Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια από το άλμπουμ ”Λόγω τιμής” που κυκλοφόρησε το 1996
Lyrics
Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε
τα χέρια θα περάσουμε στους ώμους
παλιά τραγούδια για να θυμηθούμε
ονόματα και βλέμματα και δρόμους
Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια
που θυμάσαι και θυμάμαι
τίποτα δε χάθηκε ακόμα
όσο ζούμε και πονάμε
χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια
μόνο τρόπο να κοιτάνε
Κι αν άλλάξαν οι φίλοι μας λιγάκι
αλλάξαμε κι εμείς με τη σειρά μας
χαθήκαμε μια νύχτα στο Παγκράτι
αλλά βλεπόμαστε στα όνειρά μας
Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια
που θυμάσαι και θυμάμαι
τίποτα δε χάθηκε ακόμα
όσο ζούμε και πονάμε
χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια
μόνο τρόπο να κοιτάνε
γράφει ο Φάνης Τσοκανάς