Δεν ξέρω αν είσαι φυσιολάτρης, αν σου αρέσει να περπατάς στο δάσος, αν φτιάχνεις μαγιάτικο στεφάνι, αν μαζεύεις ξύλα θαλάσσης ή αν γαληνεύεις με μόνη την όψη της θάλασσας. Εγώ πάντως είμαι και μία μεγάλη μου αγάπη είναι το ξύλο!
Από ξύλινες κουτάλες μέχρι ξύλινα κρεβάτια, σ’ αυτό το υλικό μπορείς να βρεις μια απίστευτη ποικιλομορφία και μια ομορφιά μοναδική, που μεταβάλλεται ανάλογα με τα εκάστοτε χαρακτηριστικά του. Ρόζος, φλοιός, «νερά», χαρακιές και κάθε λογής πληγές, συνθέτουν έναν ωραίο ζωντανό καμβά.
Τα ξύλα κοπής είναι μια κατηγορία από μόνα τους που, πέρα από τη χρησιμότητά τους, αποτελούν σχεδόν διακοσμητικό στοιχείο σε πολλά σπίτια του εξωτερικού, εκεί όπου το χειροποίητο οργίασε πολύ καιρό πιο πριν.
Και όχι μόνο για να κόψεις το ψωμί σου, αλλά ακόμα και για να σερβίρεις τυριά, φρούτα ή κέηκ. Μην θαυμάζεις μόνο. Φτιάξ’το μόνος σου! Οι ατέλειες, άλλωστε, που αφήνει το ανθρώπινο χέρι σε συνδυασμό με τα μοναδικά χαρακτηριστικά του ξύλου, κάνουν το κομμάτι πολύ ιδιαίτερο. 
Όσο πιο ακατέργαστο μάλιστα, τόσο το καλύτερο. Μπορείς να βρεις διάφορα εργαστήρια της πόλης όπου παραδίδονται μαθήματα ξυλουργικής και να μυηθείς στον ατέλειωτο κόσμο του ξύλου. Τώρα ειδικά, που το χειροποίητο έχει εισέλθει δυναμικά και στη δική μας καθημερινότητα, είναι ευκαιρία να ασχοληθείς με ένα υλικό τόσο γοητευτικό.
γράφει η Τατιάνα Χριστιανούδη