Αυτή που σου φέρνει συναισθήματα έκστασης με τον ήχο μιας απλής άναρθρης κραυγής στα κενά ανάμεσα από τους στίχους.
Μόλις έκλεισε ο κύκλος εμφανίσεων του Σωκράτη Μάλαμα και δε θα μπορούσε να έχει μεγαλύτερη επιτυχία. Με τη συνοδεία δυο γυναικείων φωνών (εκ των οποίων η μια ήταν η κόρη του, Λυδία Μάλαμα) και την παρουσία της ορχήστρας του γέμισε ασφυκτικά για τέσσερα Σάββατα τον ανερχόμενο χώρο στα δρώμενα της πόλης, BlackisAlive. Ήδη από την πρώτη του εμφάνιση γινόταν το αδιαχώρητο με αποτέλεσμα να υπάρχουν άτομα που δεν κατάφεραν να απολαύσουν τον αγαπημένο Σωκράτη. Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατούσε τα τελευταία Σάββατα ήταν πως οι ουρές κόσμου στη Βίλκα έφταναν μέχρι και τη μέση της πλατείας. Αν συλλογιστεί κανείς την απόσταση μπορεί να καταλάβει το μέγεθος της προσέλευσης.
Ε μα ήταν δεδομένο. Ο Μάλαμας αποτελεί σταθερή αξία, τουλάχιστον στο μουσικό χώρο τον οποίο κινείται. Έλα όμως που τον τελευταίο καιρό υπάρχει μια αισθητή στροφή του κόσμου στο έντεχνο/λαϊκό, με αποτέλεσμα να γίνεται sold out η συναυλία του Χαρούλη, να μην πέφτει καρφίτσα στο Θανάση Παπακωσταντίνου και φυσικά να γίνεται το αδιαχώρητο στο Μάλαμα. Η αλλαγή είναι εμφανής, οι λόγοι λιγότερο διακριτοί. Λίγο το πιο φτηνό, λίγο η ανάγκη για αλλαγή παραστάσεων, λίγο και η κρίση που μας έβαλε στη θέση μας, λίγο και ο Καρράς με την Πριγκηπέσσα!
Για ακόμη μια φορά ο Σωκράτης ήταν αυθεντικός, έκανε κουβεντούλα αλλά και επέλεξε… ευρύ ρεπερτόριο. Τραγούδησε το δώδεκα της Βίσση, προκαλώντας το γέλιο του κοινού, ενώ με πολύ τσαχπίνικο τρόπο ξέχασε τους στίχους από το ‘Δε λες κουβέντα’ της Μπέλλου. Επέλεξε να αφιερώσει το πιο γνωστό κομμάτι του, το οποίο έχουμε βαρεθεί λίγο να πούμε τη μαύρη αλήθεια, την Πριγκηπέσσα σε μια άρρωστη κοπέλα τη Νεφέλη, δίνοντας του άλλο λόγο ύπαρξης. Και σε γενικές γραμμές ξεσήκωσε το κοινό, το οποίο παραληρούσε κυριολεκτικά στα πόδια του.
Όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει γενικά την πραγματικότητα είπε πως “..η κατάσταση είναι μια μαλακία και μισή..” και άφησε τα τραγούδια του να πουν τα υπόλοιπα. Γιατί ο Μάλαμας ξέρει να κάνει κέφι. Σε συναυλίες, φεστιβάλ και μουσικές σκηνές είναι αυτός με τον οποίο θα χορέψεις, θα συγκινηθείς, θα προβληματιστείς, θα σκάσεις στα γέλια, θα γίνεις χάλια.
*Η φώτο είναι του Γ.Βαρουχάκη.