Το έργο Η Συναυλία (“The concert”) (1957) φιλοτεχνήθηκε από τον διάσημο Λευκορώσο και Εβραίο στο θρήσκευμα καλλιτέχνη Marc Chagall (Μαρκ Σαγκάλ). Σε ένα πρώτο κοίταγμα του έργου ο θεατής ίσως να το συνδέσει με το σουρεαλιστικό στοιχείο. Ο Pablo Picasso χαρακτηριστικά είχε προκρίνει πως «Όταν ζωγραφίζει ο Σαγκάλ, δεν ξέρεις αν είναι ξύπνιος ή αν κοιμάται. Πρέπει να υπάρχει κάποιος άγγελος στο κεφάλι του». Ωστόσο ο ίδιος δεν αποδέχονταν την κατάταξή του στους εκπροσώπους του σουρεαλισμού. Ακόμη σχετικά με τα σύμβολα στα έργα του ο ίδιος ο Chagall ανέφερε ότι «Αν ποτέ βρεθεί σε πίνακά μου σύμβολο, δεν ήταν αυτή η πρόθεσή μου. Δεν επιδίωξα ποτέ κάτι τέτοιο. Μπορεί να ψάξει κανείς να βρει σύμβολα εκ των υστέρων και να τους δώσει τη δική του ερμηνεία». Το πιθανότερο είναι ότι για τον καλλιτέχνη τα πράγματα και η φύση τους στα δικά του μάτια αποκτούσαν άλλη μορφή την οποία ο ίδιος θεωρούσε ως φυσική κι όχι συμβολική.
Η Συναυλία (“The concert”) (1957)
Σε αυτόν τον πίνακα Η Συναυλία (“The concert”) (1957) που ανήκει σε ιδιωτική συλλογή φανερή είναι η αυτονομία του μπλε χρώματος με τις τονικότητές του και οι χρωματικές αντιθέσεις και εναλλαγές κόκκινου-πράσινου-λευκού χρώματος.
Πρωταγωνιστές της σύνθεσης είναι ένα ζευγάρι σε μια βάρκα που πλέει σε ένα ατέρμονο μπλε ποτάμι. Οι δύο φιγούρες είναι γυμνές και αποδίδονται με κόκκινο χρώμα το οποίο όμως δεν περιορίζεται απόλυτα στις δύο μορφές αλλά εκτείνεται ανοδικά πάνω από αυτές.
Το μπλε του ποταμού είναι διάχυτο και φθάνει στους μουσικούς που βρίσκονται πάνω-κάτω αριστερά της σύνθεσης αλλά και πάνω δεξιά της. Η βάρκα που μεταφέρει το ζευγάρι έχει ανοδική κλίση, είναι μια ρομαντική επίγεια βαρκάδα που ανάγεται σε υπέργεια.
Οι μουσικοί που βρίσκονται αριστερά και πάνω προς τον θεατή της σύνθεσης απεικονίζονται με έντονο κόκκινο χρώμα, δηλώνουν μια ένταση εξωπραγματική που έρχεται να συναντήσει το κόκκινο του ζευγαριού. Ίσως είναι το πάθος και το συναίσθημα, η ένταση του κόκκινου που βρίσκει την επαλήθευσή της από τη γη στον ουρανό και που για τον δημιουργό είναι κάτι το φυσικό κι όχι κάτι εξωπραγματικό.
Στο πάνω μέρος του πίνακα δηλώνεται ο χρόνος της Συναυλίας, είναι βράδυ με πανσέληνο. Δεξιά προς τον θεατή φανερά είναι τρία αξιοθέατα του Παρισιού κατά σειρά η Παναγία των Παρισίων, ο Πύργος του Άιφελ και η Αψίδα του Θριάμβου μαρτυρώντας τη γενέθλια πόλη του έργου, το Παρίσι.
Marc Chagall
Η Συναυλία (1957)
(“The concert”)
Ιδιωτική συλλογή
cityculture.gr/ γράφει η Βασιλική Ρούσκα