8 ξύλινες σκάλες, 5 ηθοποιοί και ο Σαίξπηρ με μία φρέσκια, νεανική και πραγματικά κωμική ματιά.
Η παράσταση είναι εξαιρετική. Όλα γίνονται στην σκηνή, οι αλλαγές των ρούχων, οι αλλαγές των «σκηνικών». Η μουσική παίζεται από τους ίδιους τους ηθοποιούς μαζί και το τραγούδι και τα «ηχητικά εφέ».
Μπορεί να το έργο να μην ήταν πιστό στο σαιξπηρικό κείμενο, αποτελεί όμως μία πάρα πολύ καλή διασκευή στο πνεύμα του μεγάλου δραματουργού.
Οι πολλοί ρόλοι μοιράζονται ανάμεσα στους πέντε ηθοποιούς. Σωστή και καθαρή άρθρωση, πολύ καλή ροή λόγου, ωραίο τραγούδι, εκπληκτική κίνηση, πολύ καλή σκηνοθεσία και φωτισμός. Στην κίνηση θα σταθώ λίγο περισσότερο, γιατί ήταν υποστηρικτική στην παράσταση. Χωρίς να γίνονται κινήσεις ανούσιες μόνο και μόνο για να βγάλουν γέλιο, η πλαστικότητα των κορμιών συμπλήρωνε την εκφραστικότητα των συναισθημάτων.
Η διαρκής κίνηση του Άγγελου κατά την διάρκεια της προσπάθειάς του να πείσει την Ισαβέλλα να κοιμηθεί μαζί του, για να σώσει από τον θάνατο τον αδελφό της Κλαύδιο, με άφησε άφωνη. Όλη η εσωτερική πάλη μεταξύ της ηθικής του και του πόθου του γίνεται απόλυτα κατανοητή και ανεβάζει την ένταση του έργου. Ο ίδιος ηθοποιός ερμηνεύει και τον ρόλο του Κλαύδιο που στην σκηνή της φυλακής, όταν η αδελφή του και υποψήφια μοναχή του εκμυστηρεύεται την απαίτηση του άρχοντα Άγγελου για να του σώζει την ζωή. Και εδώ η συναισθηματική πάλη του Κλαύδιου, να προτιμήσει να πεθάνει για να μείνει αμόλυντη η αδελφή του ή να την πείσει τα υποκύψει στις διαθέσεις του άρχοντα και να γλυτώσει την ζωή του, είναι εμφανής στην σωματική του κίνηση.
Όλοι οι ηθοποιοί της ομάδας C.for Circus είναι πραγματικά πολλοί καλοί. Τα κουστούμια σύγχρονα και προσεγμένα. Πέρα από τις συναισθηματικές κορυφώσεις tο γέλιο βγαίνει αβίαστα και κάνει πολύ ευχάριστο το έργο. Και είναι πολύ δύσκολο να δώσεις νέα φρέσκια πνοή σε μία κωμωδία του Σαίξπηρ και να την επενδύσεις μουσικά με ραπ. Το γεγονός ότι δυο γυναίκες παίζουν αντρικούς ρόλους ανατρέπει έξυπνα το γεγονός ότι στην εποχή του Σαίξπηρ υπήρχαν μόνο άνδρες ηθοποιοί οι οποίοι έπαιζαν και τους γυναικείους ρόλους.
Λίγα λόγια για το έργο το οποίο βασίζεται στο ρητό του Ευαγγελίου «μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε». Η πρώτη παράσταση δόθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 1604 στο παλάτι στο Λονδίνο μπροστά στον βασιλιά Ιάκωβο Α’, ο οποίος διαδέχθηκε την βασίλισσα Ελισάβετ Α΄.
Η πλοκή μας πάει στην Βιέννη όπου ο Δούκας αποχωρεί ξαφνικά και αφήνει τον άρχοντα Άγγελο στο πόδι του να εφαρμόσει του αυστηρούς ηθικούς νόμους, που ο ίδιος δεν μπορούσε να εφαρμόσει. Ο Άγγελος καταδικάζει σε θάνατο τον Κλαύδιο γιατί άφησε έγκυο την αρραβωνιαστικιά του πριν τον γάμο. Η Ισαβέλλα, αδελφή του Κλαύδιου και υποψήφια μοναχή, ενημερώνεται από τον δανδή Λούκιο για την τύχη του αδελφού της. Ο Λούκιος την πείθει να παρακαλέσει τον άρχοντα Άγγελο να σώσει τον αδελφό της. Ο Άγγελος την ερωτεύεται αμέσως και της ζητά να πλαγιάσει μαζί του για μία νύχτα. Η ίδια το απορρίπτει και πάει στην φυλακή να δει τον αδελφό της περιμένοντας ότι η ηθική του δεν θα του επιτρέψει να την πείσει να υποκύψει στον Άγγελο. Ως συνήθως οι ανατροπές δεν λείπουν από το έργο του Σαίξπηρ και η λύση δίνεται από τον ίδιο τον Δούκα.
Η ομάδα Cfor Circus αποτελείται από τους Βαλέρια Δημητριάδου, Δημήτρη Κίτσο, Χρύσα Κοτταράκου, Ειρήνη Μακρή και Σπύρο Χατζηαγγελάκη. Στην ομάδα ανήκει και η σκηνοθεσία, η δραματουργική επεξεργασία και η μουσική.
Σήμερα είναι η τελευταία παράσταση στο Black Box, στην Θεσσαλονίκη. Η παράσταση αρχίζει στις 9, αν έχετε την διάθεση μην το χάσετε. Είναι μία άρτια παράσταση και διασκεδαστική. Πιστεύω ότι την ομάδα Cfor Circus πρέπει να την παρακολουθούμε στην πορεία της.
