Οι Κυριακές είναι γλυκές και ήρεμες. Όταν μάλιστα ο καιρός είναι ωραίος οι προκλήσεις και οι προσκλήσεις για να τις απολαύσεις γίνονται ακόμα μεγαλύτερες. Πού να πρωτοπάς; Για μένα όμως η Αθήνα είναι το ιστορικό της κέντρο. Οι βόλτες αυτές που με κάνουν να αισθάνομαι ότι βιώνω ένα κομμάτι αυτής της ιστορίας της Αθήνας, της πολύ παλιάς. Οι βόλτες αυτές που όταν σηκώνω τα μάτια μου αντικρίζω τον ιερό βράχο, αυτόν που πάντοτε θαρρείς με γεμίζει ενέργεια θετική και θετικές σκέψεις. Κάποιες φορές μου αρκεί να κάθομαι κάπου και απλώς να τον ατενίζω. Πρωί ή βράδυ η μαγεία είναι πάντα ξεχωριστή.
Τις Κυριακές λοιπόν στην Αθήνα είμαι πάντα σε μεγάλα διλήμματα. Από πού να ξεκινήσω και τι να πρωτοπρολάβω από αυτά που έχω σημειώσει ότι πρέπει οπωσδήποτε να κάνω ή να δω.
Τα σημαντικά Μουσεία είναι πολλά και συνήθως πάντοτε φιλοξενούν και άλλες ενδιαφέρουσες εκθέσεις. Αυτή την φορά επιλέγω Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης που φιλοξενεί την Έκθεση «Ιδανικές μορφές κι αγαπημένες-Εικονογραφώντας ποιήματα του Καβάφη». Είχα διαβάσει για τον πρωτότυπο σχεδιασμό της Έκθεσης και ήθελα να δω αν επιβεβαιώνονται τα εγκωμιαστικά λόγια. Η επίσκεψη πράγματι το επιβεβαίωσε.
Η Έκθεση έγινε με αφορμή βέβαια το Έτος Καβάφη, καθώς συμπληρώνονται 150 χρόνια από τη γέννησή και 80 από το θάνατο του Αλεξανδρινού ποιητή. Η αφορμή, όπως δηλώνει και ο τίτλος, είναι το ποίημα «Φωνές» και στην Έκθεση επιχειρείται η εικονογράφηση με αρχαιολογικά αντικείμενα ποιημάτων του Καβάφη με ιστορικό και μυθολογικό περιεχόμενο. Την επιμέλεια της Έκθεσης έχουν οι Νικόλαος Σταμπολίδης, Μαρία Δόγκα-Τόλη και η Μιμίκα Γιαννοπούλου. Ο σχεδιασμός πράγματι πρωτότυπος, ιδιαίτερα τα χαρτιά με τα ποιήματα του Καβάφη που αιωρούνται ανάμεσα στους δύο ορόφους. Μια πολύ δημιουργική έκθεση με εξαιρετικό στήσιμο. Πάρτε τις σελίδες με τα ποιήματα του Καβάφη (μου άρεσε πολύ που είχαν τα σχόλια) Διαβάστε τους στίχους από τις «Φωνές» που ξεδιπλώνονται στους τοίχους.
Είναι μια ευκαιρία να ξαναπάτε στο Κυκλαδικό Μουσείο. Επισκεφθείτε και τους τρεις ορόφους και θα δείτε την αλλαγή του στησίματος των εκθεμάτων από μια συντηρητική άποψη σε μια πολύ πιο σύγχρονη στον τελευταίο όροφο. Το πωλητήριο του έχει επίσης πολύ ωραίες λύσεις για δωράκια ( ένα δώρο στον ευατό μας το δικαιούμαστε) αλλά και πολύ ενδιαφέροντα βιβλία. Πήρα ένα όμορφο οικολογικό σημειωματάριο με ποιήματα του Καβάφη.
Βγαίνοντας προς την Πλατεία Συντάγματος δεν αξίζει μια εθιμοτυπική επίσκεψη στους τσολιάδες της Βουλής; Τα κιγκλιδώματα μπροστά, αν και τοποθετήθηκαν για την προστασία τους, με ξενίζουν. Κανονίστε τον χρόνο σας έτσι ώστε να δείτε την καθιερωμένη παρέλασή τους, η οποία είναι εντυπωσιακότατη καθώς ακούγεται η μπάντα και ο ομοιόμορφος θόρυβος των τσαρουχιών. Γύρω στις 11 η ώρα. Εγώ βέβαια κατενθουσιάστηκα που άκουσα το «Μακεδονία ξακουστή». Πολύ χάρηκα η βόρεια (οι ρίζες και οι καταβολές μας δεν ξεχνιούνται). Δείτε την παρέλαση εδώ
Και μετά βέβαια θα κατηφορίσετε προς Μοναστηράκι και Πλάκα. Όταν βρέχει και δεν μπορώ να πάω τα βάφω μαύρα. Για μένα η βόλτα εκεί είναι ο μαγικός κόσμος του παραμυθιού. Flea Market ή ελληνιστί Γιουσουρούμ. Το όνομα Γιουσουρούμ προέρχεται από την οικογένεια του Νώε Γιουσουρούμ από τη Σμύρνη που εγκαταστάθηκε στη Σμύρνη και ήταν παλαιοπώλης. Από την οικογένεια αυτή ήταν και ο πρώτος πρόεδρος του σωματείου των παλαιοπωλών που ιδρύθηκε το 1922. Ο πρόεδρος των παλαιοπωλών κατοικούσε σε ένα διατηρητέο αρχοντικό είναι το σημερινό μαγαζί Λουκούμι. Εκεί μπορείτε να ξεκουραστείτε και να πιείτε το καφεδάκι σας χαζεύοντας τον κόσμο κάτω που επιλέγει από τους μικροπωλητές που έχουν απλώσει την πλουμιστή τους πραμάτεια.
Αν και έχω πάει σε πολλές τέτοιες αγορές στο εξωτερικό, το Μοναστηράκι δεν το αλλάζω. Πάτε πρωί, όταν τα πράγματα είναι πιο ήρεμα. Χαζέψτε, ανακατέψτε, κάντε παζάρια. Θα ανακαλύψετε θησαυρούς, ιδίως στους πλανόδιους μαγαζάτορες.
Βγαίνοντας κατηφορίστε την Αδριανού. Ο Κεραμεικός σας περιμένει να σας τυλίξει με τη δική του απόκοσμη ηρεμία. Το νεκροταφείο της αρχαίας Αθήνας διατηρεί την ηρεμία του ακόμα και σήμερα. Μέσα στον χώρο υπάρχει και το Μουσείο του Κεραμεικού, με εκθέματα που προέρχονται αποκλειστικά από τις ανασκαφές που έγιναν στον χώρο. Αν η μια επίσκεψη σε Μουσείο σας είναι αρκετή, αφήστε το στην άλλη σας βόλτα.
Η περιοχή κοντά στον Κεραμεικό είναι διάσπαρτη με ωραία νεοκλασικά κτίρια. Πολλά είναι ερειπωμένα αλλά άλλα διατηρούν την αίγλη τους. Η περιοχή θυμίζει παλιά ήσυχη αρχοντική γειτονιά. Θα συναντήσετε εδώ δύο σημαντικά Μουσεία: το Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης και το Μουσείο Πολιτικών Εξορίστων του Άι-Στράτη. Απέναντι το ένα από το άλλο, συντροφεύονται.
Το Μουσείο Πολιτικών Εξορίστων είναι ένα άλλο Μουσείο, ένα Μουσείο μνήμης. Γιατί η Ιστορία πρέπει να διδάσκει αλλιώς δεν έχει νόημα να διδάσκεται. Στα εκθέματά του περιλαμβάνονται όλα τα αρχεία αυτά της μνήμης. Επιστολές, ταχυδρομκά δελτάρια, ευχετήριες κάρτες, αποφάσεις εκτόπισης, απολυτήρια από τόπους φυλάκισης και εξορίας αλλά και βιβλία, περιοδικά και χειρόγραφα.
Το Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης είναι παράρτημα του Μουσείου Μπενάκη στη διασταύρωση των οδών Διπύλου και Αγίων Ασωμάτων και το υπέροχο νεοκλασικό κτίριο είναι δωρεά του Λάμπρου Ευταξία. Κατά τη διάρκεια των εργασιών συντήρησής του βρέθηκε στο υπόγειο, τμήμα του αρχαίου τείχους των Αθηνών, το οποίο και διατηρήθηκε. Κάθε Πέμπτη έχει ελεύθερη είσοδο. Μπορείτε να το εκμεταλλευθείτε.
Στην Πλατεία Ασωμάτων θα συναντήσετε και ένα άλλο ιδιαίτερο Μουσείο: το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Άλεξ Μυλωνά αφιερωμένο στη σύγχρονη τέχνη και με περιοδικές εκθέσεις.
Πίσω προς το Θησείο. Όχι όμως για τη συνηθισμένη βόλτα προς τα καφέ της Ηρακλειδών που μαζεύουν πολύ κόσμο. Περπατήστε την Επταχάλκου, που καταλήγει στην Θεσσαλονίκης. Τόσο διαφορετική από την πολύβουη Ηρακλειδών. Θα χαζεύετε τις γραμμές του τρένου και το σιδερένιο κομψοτέχνημα από το Γκάζι. Θα πιείτε καφέ στο Λουξ και αν πεινάσατε τα Στέκι του κυρ Ηλία είναι πάντα η καλή λύση. Τα παϊδάκια του δεν παίζονται και καθώς ο κόσμος δεν περνάει από εδώ, είναι μια όαση ηρεμίας.
Στο τέλος του δρόμου το επιβλητικό πέτρινο κτίριο, το πρώην εργοστάσιο του Πουλοπούλου και νυν Πολιτιστικό Κέντρο Μελίνα. Στον χώρο λειτουργούν δύο μόνιμες εκθέσεις: το οδοιπορικό της Αθήνας στον 1ο όροφο που σας παρουσιάζει το παλιό κομμάτι της Αθήνας με τα μαγαζάκια της όπως λειτουργούσαν τον προηγούμενο αιώνα. Η άλλη μόνιμη έκθεση είναι το Μουσείο –Θέατρο Σκιών Χαρίδημος με εκθέματα, τι άλλο- από τον Καραγκιόζη. Ένας χώρος για παιδιά καθώς δίνονται και παραστάσεις. Υπάρχουν ακόμα περιοδικές εκθέσεις που φιλοξενούνται στους τεράστιους εκθεσιακούς χώρους του.
Μετά για να χωνέψετε έχετε δύο επιλογές. Μπορείτε να κάνετε τον γνωστό γύρο της Ακροπόλεως κατηφορίζοντας τη Διονυσίου Αεροπαγίτου και να καταλήξετε στο Μουσείο της Ακρόπολης ή να διασχίσετε το στενάκι δίπλα από την αρχαία αγορά και να ξανακατεβείτε προς το Μοναστηράκι. Η βόλτα στα στενά της Πλάκας πάντοτε με συναρπάζει. Κάθε φορά ανακαλύπτω μια νέα όμορφη γωνιά, ένα ωραίο αρχοντικό, σκαλάκια που ανεβαίνω με προσμονή. Και το δίλημμα πάντα εκεί. Γιασεμί ή Μελίνα; Έξω ή μέσα; Όλα ωραίες επιλογές και θα εξαρτηρθούν και από τον καιρό. Χουχούλιασμα δίπλα στο μεγάλο τζάκι και ξεφύλλισμα εφημερίδων όταν ο καιρός δεν βοηθάει και μαξιλαράκι και χάζι στα σκαλάκια όταν ο καιρός το επιτρέπει. Το ρακόμελο είναι must. O Παπακαλιάτης έκανε το Γιασεμί ακόμα πιο γνωστό ενώ στο Μελίνα κυριαρχεί η Μελίνα Μερκούρη παντού. Να ξέρετε ότι στο Μελίνα τα Σάββατα έχει ζωντανή μουσική και είναι κατάμεστο το μαγαζί.
Καταλήγω στον Καφενέ για ουζάκι ή κρασάκι. Τον χειμώνα διαλέγω το τραπέζι δίπλα στο τζάκι. Κρασάκι και καλός μεζές. Και η θαλπωρή έρχεται να σε τυλίξει. Το καλοκαίρι ένα από τα τραπεζάκια του έξω και χαζεύω τον κόσμο. Χαλάρωση, ξεκούραση και κουβεντούλα για να κλείσει ήρεμα η Κυριακή μου.
Πάντα με πιάνει λίγο κάτι σαν μια θλίψη τα απογεύματα της Κυριακής, όπως πάντα μας πιάνει όταν κάτι καλό τελειώνει. Όμως γιατί; Με περιμένει μια άλλη, πιο όμορφη Κυριακή και θα πρέπει να αρχίσω να τη σχεδιάζω από τώρα.
Τι λέτε για Φιλοπάππου; Ή καλύτερα βόλτα στον Εθνικό Κήπο; Αλλά και στα Αναφιώτικα έχω καιρό να πάω. Πω πω άρχισαν πάλι τα μεγάλα διλήμματα! Και πρέπει να αποφασίσω.
.