Παράσταση στο Μέγαρο Μουσικής για τη ζωή και το έργο του συνθέτη. Ένας πολυμελής θίασος στις μουσικές και τα τραγούδια, στις χορογραφίες και το θέαμα. Ηθοποιοί και χορευτές. Μουσικοί και τραγουδιστές. Στη σκηνή του θεάτρου, πρόσωπα και γεγονότα της Ιστορίας μιας χώρας. Ένας συνθέτης, τα τραγούδια του και η συλλογική τους απήχηση.
Ο σκηνοθέτης της παράστασης που επιμελήθηκε και το σενάριο-κ. Θ. Μουμουλίδης, παρουσίασε σε μία μουσικοθεατρική εκδοχή με λαϊκό χαρακτήρα, τα γεγονότα μιας ζωής στον άξονα της μουσικής και της προσωπικής αφήγησης. Από τη γέννηση, το οικογενειακό περιβάλλον, τα ερεθίσματα, τις ανησυχίες, τις σπουδές, ως τις επιλογές, τις περιπέτειες-ατομικές και συλλογικές- στο φόντο των πολιτικών γεγονότων και της Ιστορίας μιας χώρας. Μουσική και συναντήσεις. Τραγούδια και ποίηση που πέρασαν στο πολιτισμικό γίγνεσθαι του λαού και κατέγραψαν με έναν επικολυρικό τρόπο, την ιστορική μνήμη των αγώνων και του αίματος, την αισθητική και τα οράματα μιας γενεάς με καταγωγή αρχαία.
Ποιος τη ζωή μου… παράσταση-υπερθέαμα που σαφώς την υπερέβη το θέμα της. Παράσταση εύρυθμη που συγκίνησε με τα τραγούδια της και τη δυνατή τους ενέργεια. Σκηνοθετικά χωρίς πολλά ευρήματα, βασίστηκε όχι τόσο στην υποκριτική των ηθοποιών όσο κυρίως στη μουσική. Μουσική ιδωμένη όχι εξελικτικά σε συνεπικουρία, σε κάποια σημεία, της θεωρητικής, αισθητικής αφήγησης του συνθέτη. Το κείμενο ακολούθησε μία γραμμική αφήγηση των γεγονότων, χωρίς φαντασία και εμβάθυνση σε καταστάσεις, πολιτικού κυρίως χαρακτήρα, σε ένα αποτέλεσμα επιφανειακό και ρηχό. Παράσταση όχι για απαιτητικό κοινό, με κάποιες παραλείψεις, που απευθύνεται σε πολλούς αποδέκτες, σε τιμητική σύνοψη ζωής- καλλιτεχνικού έργου. Οι ηθοποιοί που υποδύθηκαν τους σχηματικούς ρόλους κινήθηκαν σ’ αυτόν τον άξονα της ιστορίας, φωτίζοντας με τον τρόπο τους το εκάστοτε πρόσωπο σε ένα σκηνικό αφαιρετικό και λιτό, εσωτερικού-εξωτερικού χώρου, σκηνικό- κ. Γ. Πάτσας, από παρτιτούρες και νότες πάνω στις οποίες προβάλλονταν συμβολικά, πρόσωπα, ειδήσεις εφημερίδων εποχής ως απόηχος υπενθύμισης γεγονότων της μνήμης που γέννησε τα τραγούδια. Τραγούδια επικολυρικής έντασης που ξεδίπλωσαν οι χορογραφίες- κ. Α. Παπαδαμάκη, με τα καλαίσθητα κοστούμια-κ. Π. Κοκκορού, μιας αστικής αισθητικής πολυχρωμίας και των παλαιότερων μονοχρωματικών αντιθέσεων.
Μουσικές αντιπαραθέσεις στη ροή της παράστασης, των μεγάλων συνθετών που συγκλίνουν στην έμπνευση, στην ευαισθησία, στην πίστη στο όραμα, στην ποίηση. Από τη Μαγική Πόλη στην Οδό Ονείρων. Στο δρόμο της μουσικής. Η ποίηση των μεγάλων ποιητών και η μουσική που γέννησαν οι στίχοι στο ιδανικό μιας χώρας, μιας γενιάς, ενός συνθέτη. Στο στόμα του λαού από την πλευρά των διώξεων και της εξορίας, των αγώνων και του άδικου αίματος. Στη ροή της Ιστορίας. Άθλος Νίκης. Μουσικής δώρο, ποιητών λόγος, ως καλλιπλόκαμος στέφανος. Στην επίκληση στον νοητό Ήλιο της Δικαιοσύνης και στην Δοξαστική Μυρσίνη να μην λησμονήσουν τη χώρα της Ρωμιοσύνης.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Σενάριο – Σκηνοθεσία: Θέμης Μουμουλίδης
Σκηνικά: Γιώργος Πάτσας
Κοστούμια: Παναγιώτα Κοκκορού
Χορογραφίες: Αποστολία Παπαδαμάκη
Ενορχηστρώσεις: Γιάννης Παπαζαχαριάκης
Φωτισμοί: Νίκος Σωτηρόπουλος
Παραγωγός: Μιχάλης Αδάμ
Παίζουν οι ηθοποιοί:
Άρης Λεμπεσόπουλος, Πέμη Ζούνη, Νίκος Αρβανίτης
Μαριάννα Πολυχρονίδη, Χρήστος Πλαΐνης
Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου, Μαρία Γεροδήμου, Ζωή Ναλμπάντη, Ελένη Ζαραφίδου, Πηνελόπη Σεργουνιώτη
Νατάσα Σαραντοπούλου, Μπήλιω Μαρνέλλη, Γιώργος Νούσης, Κώστας Βελέντζας, Παναγιώτης Γουρζουλίδης
Κωνσταντίνος Φάμης, Ευθύμης Μπαλαγιάννης, Αδάμ Τσαρούχης, Βαγγέλης Σαλεύρης
Τραγουδούν οι:
Κώστας Μακεδόνας, Γιώτα Νέγκα
Κώστας Θωμαΐδης, Άννα Λινάρδου, Γιάννης Μαθές.