Μίλαν Κούντερα: Δεν θέλω τη ζωή μου δύο κομμάτια, θέλω να μείνει ολόκληρη απ’ την αρχή ως το τέλος

Written by

{…} Τα περιστατικά λοιπόν εκτός του ότι συμβαίνουν, του ότι υπάρχουν, λένε και κάτι; Δεν είναι μου φαίνεται ανάγκη να τονίσω πως γενικά είμαι νηφάλιος άνθρωπος. Αλλά ίσως μέσα μου κάτι να έμεινε από παράλογες δεισιδαιμονίες, παραδείγματος χάρη αυτή εδώ η περίεργη πεποίθηση πως όλα τα περιστατικά της ζωής που μου συμβαίνουν έχουν μια επιπλέον σημασία, κάτι σ η μ α ί ν ο υ ν· πως τα περιστατικά της ζωής μου κάτι μου ψιθυρίζουν, πως βαθμιαία μας αποκαλύπτουν κάποια δικά τους μυστικά, πως μπροστά μας στέκουν σαν γρίφος που πρέπει να λύσουμε, πως τα περιστατικά που ζούμε στη ζωή μας είναι η μυθολογία αυτής της ζωής και πως μέσα σ’ αυτή τη μυθολογία υπάρχει το κλειδί της αλήθειας και του μυστηρίου. Είναι αυτό τάχα πλάνη; Πιθανόν, αλλά δεν μπορώ ν’ απαλλαχτώ απ’ την ανάγκη αυτή να λ ύ ν ω αδιάκοπα τη ζωή μου (λες και μέσα της είναι πραγματικά κάποια έννοια, σημασία, αλήθεια,) δεν μπορώ ν’ απαλλαχτώ απ’ αυτήν την ανάγκη, ακόμα κι αν δε θα ’ταν τίποτα άλλο από μια απλή ανάγκη κάποιου παιχνιδιού (όπως παιχνίδι είναι και το λύσιμο των γρίφων). {…}

{…} Με τη διαφορά πως εγώ αναζητούσα πάντα την αγάπη κι όταν δεν την εύρισκα εκεί που τη ζητούσα, ανατριχιάζοντας έκανα μεταβολή κι έφευγα, αν και ήξερα πόσο απλό ήταν να ξεχάσω το νεανικό μου όνειρο γι’ αγάπη, να το ξεχάσω ολότελα και να περάσω τα σύνορα για να βρεθώ στην άγνωστη εμπειρία μιας ελευθερίας που δεν γνωρίζει ντροπή, προφυλάξεις, ηθική, στην εμπειρία μιας εμετικής ελευθερίας που είναι όλα επιτρεπτά.
Ξέρω ακόμα πως αν περνούσα αυτό το σύνορο θα έπαυα να είμαι πια εγώ η ίδια, θα γινόμουν κάτι άλλο, δεν ξέρω τι θα γινόμουν και φρίττω μ’ αυτές τις φοβερές αλλαγές, για τον λόγο τούτον αναζητώ την αγάπη, απελπιστικά αναζητώ την αγάπη, μ’ αυτή θα μπορούσα να συνεχίσω όπως είμαι ως τώρα, με τα παλιά μου ιδανικά και όνειρα, γιατί δεν θέλω τη ζωή μου δύο κομμάτια, θέλω να μείνει ολόκληρη απ’ την αρχή ως το τέλος.
Το αστείο (1967) απόσπασμα  (Μίλαν Κούντερα)

Μίλαν Κούντερα

Μίλαν Κούντερα (Μπρνο 1927- ) Τσέχος συγγραφέας, ο οποίος έχει πολιτογραφηθεί Γάλλος.Έγραψε και κριτικά δοκίμια. Έχει συγγράψει τόσο στην τσέχικη όσο και στη γαλλική γλώσσα, ενώ επιμελείται προσωπικά όλες τις γαλλικές μεταφράσεις των βιβλίων του, προσδίδοντάς τους ισχύ πρωτοτύπου και όχι μεταφρασμένου έργου. Κατόπιν λογοκρισίας, η κυκλοφορία των έργων του ήταν απαγορευμένη στη γενέτειρά του έως και την πτώση της Κομμουνιστικής κυβέρνησης κατά τη Βελούδινη επανάσταση του 1989.

Μίλαν Κούντερα – Βραβεία 

Τα βιβλία του Γαλλοτσέχου συγγραφέα Μίλαν Κούντερα έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Το 1985 ο Κούντερα έλαβε το βραβείο Jerusalem Prize. Η διεύθυνση παραλαβής του βραβείου βρίσκεται τυπωμένη στη συλλογή δοκιμίων του “Η τέχνη του Μυθιστορήματος”. Το 1987 Κέρδισε το Αυστριακό Κρατικό βραβείο (The Austrian State Prize) Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας. Το 2000, βραβεύτηκε με το Διεθνές Βραβείο Herder (Herder Prize). To 2007 τιμήθηκε με το Τσεχικό Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας. Θρυλείται επίσης ότι είχε εξεταστεί η συμμετοχή του ως υποψήφιου βράβευσης για το Νόμπελ Λογοτεχνίας

 Τα βιβλία του Μίλαν Κούντερα στην ελληνική γλώσσα

Ακολουθεί ένα κατάλογος με τα μεταφρασμένα στην ελληνική γλώσσα βιβλία, τα οποία εκδόθηκαν και κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά:

Majitelé klíčů (Οι κλειδοκράτορες,  1962) : Έρση Βασιλικιώτη, (“Δωδώνη”)
Žert (Το αστείο 1967) Στο πρώτο του μυθιστόρημα, “Το Αστείο”, εξέθεσε σατυρικά τη φύση του ολοκληρωτισμού της κομμουνιστικής περιόδου. Το γεγονός αυτό τον οδήγησε στη “μαύρη λίστα” της Τσεχοσλοβακίας όπως και στην απαγόρευση του λογοτεχνικού του έργου.
Směsné lasky (Γελοίοι έρωτες,  1969) : Γ.Δημολίτσας (¨Οδυσσέας”), νεώτερη έκδοση Δεκέμβριος, 2007
Valčík na rozloučenou (Το βαλς του αποχαιρετισμού 1972) : Α.Τσακάλης, (“Οδυσσέας”), νεώτερη έκδοση Νοέμβριος 2006
Život je jinde : “Η ζωή είναι αλλού 1973″ : Α.Τσακάλης, (“Οδυσσέας”), νεώτερη έκδοση Απρίλιος 2004
Kniha smíchu a zapomnění (Το βιβλίο του γέλιου και της λήθης – 1978) : Α.Τσακάλης, (“Οδυσσέας”), νεώτερη έκδοση Δεκέμβριος 2011 Το 1975 ο Μίλαν Κούντερα μετακόμισε στη Γαλλία όπου και εξέδωσε το 1979 το μυθιστόρημα “Το Βιβλίο του Γέλιου και της Λήθης”. Στο έργο του αυτό παροτρύνει του Τσέχους πολίτες να αντισταθούν στο κομμουνιστικό καθεστώς παραθέτοντας ποικίλους τρόπους. Λογοτεχνικά, πρόκειται για μια ασυνήθιστη μίξη μυθιστορήματος, συλλογής μικρών ιστοριών και προσωπικών ονειροπολήσεων του ίδιου και φέρεται ως χαρακτηριστικό του συγγραφικού του ύφος κατά τη διάρκεια της εξορίας του. Οι κριτικοί της λογοτεχνίας έχουν επισημάνει την ειρωνεία του γεγονότος πως η Τσεχοσλοβακία στην οποία αναφέρετο ο Κούντερα “λόγω του ιστορικού πολιτικού επαναπροσδιορισμού, δεν είναι ακριβώς εκεί” το οποίο ομοιάζει με το θέμα του “είδους εξαφάνισης κι επανεμφάνισης” το οποίο ο συγγραφέας εξερευνά στο βιβλίο.
Nesnesitelná lehkost bytí (Η αβάσταχτη ελαφρότητα του Eίναι – 1984) : Κατερ.Δασκαλάκη, “(Εστία”), νεώτερη έκδοση Δεκέμβριος 1999 Το 1984 εκδίδει το γνωστότερο δημιούργημα του, “Η Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι” στο οποίο χρονικογραφεί την εύθραυστη φύση της μοίρας του ατόμου ως μονάδα, ισχυριζόμενος πως η μοναδική ανθρώπινη ζωή είναι ασήμαντη υπό το Νιτσεϊκό πρίσμα της αυτούσιας αιώνιας επανάληψής της εντός ενός άπειρου σύμπαντος. Το 1988, ο Αμερικανός σκηνοθέτης Φίλιπ Κάουφμαν δημιούργησε την κινηματογραφική εκδοχή του βιβλίου. Το αποτέλεσμα, ενώ θεωρήθηκε γενικά επιτυχημένο ενόχλησε αρκετά το συγγραφέα με αποτέλεσμα να απαγορεύσει τις διασκευές στα μυθιστορήματά του.
Nesmrtelnost (Η αθανασία 1990) : Κατερ.Δασκαλάκη, “(Εστία”),Το 1990 ο Κούντερα κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά “Άθανασία”, το τελευταίο γραμμένο στην τσέχικη γλώσσα. Πρόκειται για το περισσότερο κοσμοπολίτικο, σαφέστερα φιλοσοφικό και ελάχιστα πολιτικό σε σχέση με τα προηγούμενα έργα του ενώ παράλληλα ορίζει το ευρύτερο ύφος της μετέπειτα δημιουργίας του.
Ιούνιος, 2010: “Συνάντηση
Φεβρουάριος, 1996: “Η βραδύτητα
Φεβρουάριος, 1996: “Οι προδομένες διαθήκες – Δοκίμιο”
Νοέμβριος, 2005: “Ο πέπλος – Δοκίμιο σε εφτά μέρη
Ιούλιος, 2001: “Η άγνοια – Μυθιστόρημα”
Δεκέμβριος, 1998: “Η ταυτότητα – Μυθιστόρημα”
Ιανουάριος, 1996: “Η τέχνη του μυθιστορήματος – Δοκίμιο
Δεκέμβριος, 2002: “Ο Ιάκωβος κι ο αφέντης του – Φόρος τιμής στον Ντενί Ντιντερό σε τρεις πράξεις: Θεατρικό έργο”
2014 Η γιορτή της ασημαντότητας, εκδόσεις Εστία. (Στοχαστικό μυθιστόρημα με δοκιμιακό ύφος).
πηγές  texnografia.blogspot.gr  και wikipedia