“Αυτό δεν είναι ένα λογοτεχνικό βιβλίο. Είναι ένα πέρα για πέρα αληθινό, κείμενο, που περιγράφει τα συναισθήματα, τις σκέψεις, τις αντιδράσεις, τα γεγονότα, είκοσι περίπου συγκεκριμένων ημερών. Τις είκοσι αυτές ήμερες αυτά έζησα, αυτά ένιωσα, αυτά σκέφτηκα, αυτά φώναξα, αυτά έκανα. Το κείμενο αυτό γράφτηκε αυθόρμητα, άμεσα, ασταμάτητα. Γράφτηκε μόνο του, μέσα σε τέσσερις περίπου ήμερες, όταν συνέβη ό,τι συνέβη. Έκτος από τις εκ των υστερών ορθογραφικές διορθώσεις, ούτε μια λέξη δεν άλλαξε από την αρχική άμεση-αυτόματη καταγραφή. Δεν σουλουπώθηκε στη συνέχεια, δεν στρογγύλεψε, δεν δουλεύτηκε το περιεχόμενο ή οι διατυπώσεις. Έμεινε έτσι, ακατέργαστο και ωμό. Το κείμενο αυτό είναι μια αντίδραση, μια ανάγκη, ένα καταφύγιο, μια ενέργεια που δεν την αποφάσισα εγώ. Το κείμενο αυτό δεν γράφτηκε για να δημοσιευτεί. Το κείμενο αυτό εύχομαι να μην είχε γραφτεί πότε. Το κείμενο αυτό γράφτηκε από εμένα για τον Μπαμπά μου, από μένα για μένα, αλλά και για όλους τους Μπαμπάδες, για όλους τους γιους, για όλες τις Μαμάδες-συντρόφους, για όλες τις κόρες… Για τους ιερούς αυτούς δεσμούς…” Αντώνης Κανάκης – Περιγραφή -σημείωμα του συγγραφέα
——————————————————————————————
Ο Αντώνης Κανάκης ποτέ δεν δήλωσε συγγραφέας. Επομένως δεν κρίνεται ως τέτοιος. Το πρόβλημα είναι αυτών που αυτοαποκαλούνται συγγραφείς αλλά δεν γνωρίζει ουδείς τα ονόματα και τα πονήματά τους. Βέβαια όλοι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να κρίνουν ένα βιβλίο. Και οι εργάτες και οι δικηγόροι και οι γιατροί και οι υδραυλικοί. Και φυσικά κι αυτοί που θεωρούν τους εαυτούς τους συγγραφείς. Δεν θα επεκταθώ στον απαράδεκτο ντόρο που δημιούργησε αυτό το βιβλίο επειδή θεωρώ ότι έτσι θα το προσβάλω.
Όπως καταλαβαίνετε εμένα το γραπτό του Κανάκη ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ. Είναι ένα κείμενο γεμάτο πηγαίο συναίσθημα, πόνο, απόγνωση, χωρίς να γίνεται μελό. Για μένα ήταν μεγάλη ικανοποίηση που ο Κανάκης έγραψε με λόγια αυτό που ένιωσα όταν έχασα το δικό μου μπαμπά. Ακόμη ο Κανάκης, σε δεύτερο επίπεδο, μας έδωσε μέσα από την τραγική του απώλεια τη δυνατότητα, αν θέλουμε, να επεξεργαστούμε την έννοια του θανάτου, που όλοι μας την κρύβουμε κάτω από το χαλί. Ο θάνατος υπάρχει, είναι εδώ, χτυπά από βρέφη μέχρι υπερήλικες. Καλό είναι αυτό να το ξέρουμε συνειδητά. Γιατί τη στιγμή της απώλειας δεν μπορείς να κάνεις σκέψεις. Ξεχυλίζεις από πόνο, θυμό, ενοχές, χαμένα όνειρα.
Δεν θα βάλω κανένα απόσπασμα από το βιβλίο, που διάφοροι δεν σεβάστηκαν, αλλά απλά σας προτρέπω να το διαβάσετε για να αποκτήσετε τη δική σας άποψη αλλά και να βοηθήσετε με την αγορά του βιβλίου το Βρεφοκομείο Αγ. Στυλιανος στη Θεσσαλονίκη.
«Μπαμπά…μια κανονική ημέρα»
Αντώνης Κανάκης
Τα έσοδα από τις πωλήσεις του ενισχύουν οικονομικά το Ορφανοτροφείο «Άγιος Στυλιανός».
Σειρά: ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
SKU: 0347984
ISBN: 978-618-5141-09-7
ISBN2: 9786185141097
Συντελεστής: ΚΑΝΤΖΑ ΝΑΤΑΣΑ
Έτος κυκλοφορίας: 2015
Σελίδες: 80
Διαστάσεις: 15×21
Βάρος: 0.1800 kg
cityculture.gr/ γράφει η Μαρία Τσουκάτου