Με αφορμή την παράσταση «Κάτι διαφορετικό» που θα ανέβει στο θέατρο Αυλαία τον Φεβρουάριο από την ομάδα C. ForCircus, μία από τους ηθοποιούς της ομάδας, η Νατάσα Ρουστάνη μίλησε στην Ιωάννα Λιούτσια και το Thessaloniki-portal.gr για την ομάδα και την συγκεκριμένη παράσταση.
Ποια είναι η ομάδα C.forCircus ; Ποιοι είναι οι στόχοι της και τι έχει παρουσιάσει μέχρι τώρα; 
Οι C. forCircus είναι ένα σύνολο νέων που αγαπούν το θέατρο και προσπαθούν να το ανακαλύψουν και να το προσεγγίσουν μέσα από την αρχή της ομάδας. Αναζητούμε τη θεατρική δράση μέσα από τα σώματα των ηθοποιών όμως θα ήταν ψέμα αν δήλωνα αυτό ως στόχο της ομάδας αφού όσο ο/η καθένας/μία μας ερευνά, ενημερώνεται, εκπαιδεύεται και διαθέτει τα αποτελέσματά του/της στο τραπέζι της ζύμωσης, οι στόχοι της ομάδας διαφοροποιούνται διαρκώς, εξελίσσονται μαζί με εμάς.
Στο ενεργητικό της η ομάδα έχει μια δεύτερη θέση στο Bobfestival με τη δεκαπεντάλεπτη βερσιόν του «Κάτι Διαφορετικό», έναν ενθουσιώδη Οκτώβρη στο θέατρο Skrowμε την ολοκληρωμένη πλέον παράσταση που πρόκειται να απολαύσετε στο θέατρο Αυλαία, «τα Γενέθλια της Ινφάντα» στο θέατρο ‘Ανετον στην «Ανοιχτή σκηνή» της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού Θεσσαλονίκης το Μάρτιο του 2013, συμμετοχή στο πρότζεκτ «Απογραφή πληθυσμού» στα Δημήτρια 2011, τις παραστάσεις «Εσωτερικό» του MauriceMaeterlinckκαι «Σ’αυτόν τον τόπο όλες οι ιστορίες είναι αληθινές» του Κώστα Ισαακίδη στον χώρο της C. ForCircus.
Ποια είναι η θεματική της παράστασης «Κάτι διαφορετικό» ; Η παράσταση «Κάτι διαφορετικό», αποφεύγοντας τις ηθικολογίες και μέσα από κωμικοτραγικές και παράδοξες καταστάσεις, εκφράζει την ύπαρξη, συνύπαρξη, ορατότητα, ανυπαρξία, εξάλειψη, αποδοχή, απόρριψη, περιθωριοποίηση, εκμετάλλευση, υποδούλωση, ελευθερία της διαφορετικότητας.
Θα μπορούσε να υποθέσει κανείς διαβάζοντας το δελτίο τύπου ότι πρόκειται για μια παράσταση σκοτεινή, για ένα θέαμα αλλόκοτο ίσως. Απευθύνεται σε συγκεκριμένη μερίδα του κοινού; Κάθε άλλο παρά σκοτεινή θα χαρακτήριζε κανείς αυτήν την παράσταση αφού πρόκειται για μια πολύμορφη σύνθεση πολύχρωμων εικόνων και πλουμιστών χαρακτήρων που εστιάζει σε αυτό ακριβώς το γεγονός της ύπαρξης του διαφορετικού και της συνύπαρξης. Είναι ένα θέαμα τόσο αλλόκοτο όσο η θέα από το παράθυρο του σπιτιού σου. Απευθύνεται σε όλους/ες όσους/ες είναι έτοιμοι/ες να κοιτάξουν με θάρρος έξω από αυτό το παράθυρο σπάζοντας τα δεσμά των ταμπού και των προκαταλήψεων. Και δεν εννοώ μόνο το νεανικό κοινό. Κατά τη διάρκεια των παραστάσεων στην Αθήνα στο Skrowtheater μια από τις πιο ένθερμες υποστηρίκτριές μας ήταν, προς μεγάλη μας έκπληξη, μια άγνωστη, ογδοντάχρονη κυρία!
Τι ήταν εκείνο που σας παρακίνησε να συμμετέχετε στην συγκεκριμένη παράσταση; Tο είδος, το θέμα και ο τρόπος με τον οποίο αποφασίσαμε να τη δημιουργήσουμε. Αρχικά είχε πέσει στο τραπέζι η πρόταση από τον Παναγιώτη (Γαβρέλα, CforCircus) για τη δημιουργία ενός μουσικο-θεατρικού πρότζεκτ παράστασης θεάτρου δρόμου που φυσικά οι υπόλοιποι τη δεχτήκαμε με ενθουσιασμό. Κάπου εκεί ανακαλύψαμε τις αιτήσεις συμμετοχής στο Bobfestivalοπότε θελήσαμε να κρατήσουμε τη μουσικοθεατρική και τσιρκίτικη διάθεση προσαρμόζοντας τις ιδέες μας στα δεδομένα ενός κλειστού θεάτρου.
Σχετικά με το θέμα, οι προβληματισμοί μας πάνω σε κοινωνικά ζητήματα όπως αυτά του κοινωνικού αποκλεισμού και του ρατσισμού, με αφορμή και τις φασιστικές κορυφώσεις της εποχής με τις επιθέσεις σε μετανάστες, αντιφασίστες, κοινωνικούς και καλλιτεχνικούς χώρους, που δεν θα μπορούσαν να μας είχαν αφήσει αδιάφορους/ες και αμέτοχους/ες, μας δημιούργησαν την ανάγκη να μην αφήσουμε την καλλιτεχνική μας δράση αποστειρωμένη και ανεπηρέαστη από τις θέσεις μας. Έτσι, το παραμύθι της Κάθριν Κέιβ «Το κάτι άλλο» ήταν η πρώτη μας απόπειρα που αγκαλιάστηκε θερμά στο Bobfestivalκαι η συνέχεια και εξέλιξή της είναι το «Κάτι Διαφορετικό» που θα δείτε 5 με 9 Φλεβάρη στο θέατρο Αυλαία.
Όσο για τον τρόπο, όπως ανέφερα παραπάνω, η ομάδα εξελίσσεται ως ζωντανός οργανισμός. Μετά από μια πορεία πέντε χρόνων καλλιτεχνικής συμβίωσης, προέκυψε η ανάγκη της από κοινού δημιουργίας μιας θεατρικής παράστασης, με αυτό- σκηνοθεσία από το σύνολο της ομάδας, όπου το έργο, το είδος, το ύφος, η θέση, δεν θα ήταν απόφαση ενός σκηνοθέτη αλλά θα προέκυπταν από συζητήσεις και ζυμώσεις της ομάδας μέχρι η τελική απόφαση να εκφράζει όλα τα μέλη. Έτσι κι έγινε. Η παράσταση που πρόκειται να παρακολουθήσετε χτίστηκε πετραδάκι πετραδάκι μέσα από συζητήσεις, αναλύσεις, απόψεις, διαφωνίες, έρευνα, αδιέξοδα, αναζητήσεις, προσθήκες, απορρίψεις μέσα στον καύσωνα του καλοκαιριού, αποτελεί προϊόν συνολικά συλλογικής δουλειάς και εκφράζει τις θέσεις, την οπτική και την αισθητική όλων των μελών της ομάδας. Θεωρώ πως αυτό το εγχείρημα, παρ’ ότι μεγάλη πρόκληση, ήταν το πιο δημιουργικό, περίπλοκα ευφάνταστο και ενδιαφέρον από κάθε άλλη φορά.
Τελικά, τι είναι αυτό το «Κάτι διαφορετικό» που φέρνει η παράστασή σας στην Θεσσαλονίκη; Φαντασμαγορικές εκρήξεις συναρπαστικής διαφορετικότητας διαφορετικής από την διαφορετική που διαφέρει πολύ διαφορετικά και με διαφορά αλλά δεν είναι διαφορετική από τη διαφορετική γιατί η διαφορά τους διαφέρει.