Όταν έτρεξα πρώτη φορά στον δρόμο υγείας (5 χλμ), πριν λίγα χρόνια δε θα περίμενα ποτέ ότι θα μου άρεσε τόσο πολύ. Αφού δοκίμασα την εμπειρία της συμμετοχής στη συνέχεια κόλλησε το μικρόβιο του εθελοντισμού. Δύο φορές τον χρόνο, μία στον κανονικό Μαραθώνιο και μία στον Νυχτερινό Ημιμαραθώνιο όλη η πόλη γίνεται μια παρέα.
Ο πιο γοητευτικός αγώνας είναι ο νυχτερινός αφού δεν σου δίνεται αλλιώς η ευκαιρία να τρέξεις μέσα στην πόλη βλέποντας τα φωτάκια που λαμπυρίζουν και τον Θερμαϊκό αντίκρυ. Είναι μια άλλη γοητεία αυτό.!
Ξεκίνησε σαν ιδέα, κάθε χρόνο προσελκύει ολοένα και περισσότερους αθλητές. Φέτος υπήρχαν συμμετοχές από 53 χώρες. Είναι τόσο όμορφο η πόλη να γίνεται σημείο αναφοράς για τέτοιες εκδηλώσεις. Αθλητές με πολύχρωμο εξοπλισμό και γκατζετάκια και οι Θεσσαλονικείς σιγά σιγά εξοικειώνονται με την ιδέα του αθλητισμού.
Τα τελευταία δύο χρ
όνια από την θέση του εθελοντισμού μπόρεσα να δω καλύτερα την διοργάνωση. Το πιο εντυπωσιακό είναι το πλήθος του κόσμου που τρέχει στα 5 χλμ. Πραγματικό πανηγύρι. Οι πιο ξένοιαστοι δρομείς είναι αυτοί που δεν τους νοιάζει τόσο το αποτέλεσμα όσο η συμμετοχή. Δεν είναι τυχαίο ότι στα 5 χιλιόμετρα γίνονται περίπου 6 εκκινήσεις, δηλαδή από την ώρα της πρώτης εκκίνησης μέχρι τους τελευταίους που περνάνε, περνούν 25 λεπτά. Νέοι, ηλικιωμένοι, μαμάδες με καρότσια, μικρές ομάδες και παρέες, μαθητές, κυρίες με τις φιλενάδες τους, άνθρωποι με κινητικές δυσκολίες. Είναι όλοι εκεί. Λίγο τους νοιάζει ο τερματισμός. Θα μοιάζει παράξενο όλο αυτό και κάποιος θα αναρωτηθεί για ποιο λόγο μπορεί κάποιος να τρέχει. Για τον καθένα υπάρχει διαφορετικός λόγος.. Μια χαρούμενη παρέλαση με την μορφή γιορτής.
Φέτος ειδικά με τις άσχημες καιρικές συνθήκες ήταν εντυπωσιακό το πώς λειτούργησαν όλα. Όλοι οι εθελοντές βράχηκαν, ταλαιπωρηθήκαν όμως η ουσία του εθελοντισμού είναι ότι επιλέγεις αυτό που κάνεις. Θέλεις να βρίσκεσαι εκεί για το καλό της διοργάνωσης και την δεδομένη στιγμή προέχει ο σκοπός που είναι να λειτουργήσουν όλα όσο καλύτερα γίνεται.
Μπορεί κάποιος να παραπονεθεί για τις τυχόν ελλείψεις που μπορεί να βρήκε ίσως και δικαιολογημένα. Όμως αν δε βρεθείς εκεί για να δεις τι δουλειά θέλει η διοργάνωση, πόσο δύσκολη είναι και κυρίως πως οι άνθρωποι που ασχολούνται δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό για το τελικό αποτέλεσμα, μπορείς να κατανοήσεις και να επιβραβεύσεις την προσπάθεια.
Ραντεβού σ ένα χρόνο ή τον Μάιο για τον κανονικό Μαραθώνιο Πέλλα-Θεσσαλονίκη.
Αξίζει να προσπαθούμε και να συνεργαζόμαστε!
Αν κρατάω κάτι μέσα από την συμμετοχή μου-είναι η δύναμη της ομάδας!
Ντίνα Γιαννουπλάκη
Για οποιαδήποτε σχόλια [email protected] // Οι φωτογραφίες είναι της Ντίνας Γιαννουπλάκη