Το έργο του Ντούσαν Κοβάσεβιτς, “Ο Επαγγελματίας”, αποφάσισε να ανεβάσει η θεατρική ομάδα Enigma Theatre Group, στο θέατρο Σοφούλη.
Πρόκειται για ένα έργο, γραμμένο το 1991, από τον γνωστό συγγραφέα και σεναριογράφο, το οποίο μας μεταφέρει στο Βελιγράδι λίγο μετά τον θάνατο του Στρατάρχη Τίτο. Αν και θεατρικά έργα Βαλκάνιων συγγραφέων σπάνια ανεβαίνουν στην πόλη μας, για να μην πω στη χώρα μας, ωστόσο δεν χρειάζονται ιδιαίτερες επιφυλάξεις με το παρόν έργο. Ούτε το χιούμορ του λείπει, ούτε η αβίαστη συγκίνηση αλλά ούτε και το μεγάλο, ανατρεπτικό εύρημα. Και κυρίως δεν του λείπουν οι ιστορίες. Και τι άλλο μπορεί να είναι το θέατρο από διήγηση ιστοριών – με όποιο τρόπο ή μέσο γίνεται αυτό. Την μετάφραση του έργου έκανε ο Γκάγκα Ρόσιτς.
Έχοντας, λοιπόν, ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο στα χέρια του, ο Κυριάκος Δανιηλίδης επέλεξε άξιους συνεργάτες (γιατί το πρώτο βήμα της σκηνοθεσίας είναι οι επιλογές) και επέλεξε να κρατήσει ο ίδιος κι έναν από τους δύο πρωταγωνιστικούς ρόλους. Εκείνο που κατάφερε ως σκηνοθέτης ήταν να υπάρχει (κατά το μεγαλύτερο μέρος της παράστασης) ειλικρίνεια και αλήθεια. Υπήρχαν σημεία που πραγματικά ήταν σοκαριστικά. Ωστόσο, υπήρχαν κάποιες στιγμές που διέκρινα “χάσματα” ανάμεσα στον υποκριτικό τρόπο του ίδιου και των άλλων ηθοποιών. Οι ηχογραφήσεις , στην αρχή, ένιωθα σαν να χαλάνε το όλο σύνολο, όμως δικαιολογούνται από το τέλος του έργου.
Ο Δανιηλίδης, ως ηθοποιός, ήταν εξαιρετικός. Ο καλύτερος όλων. Μ’ έναν κλασικό τρόπο υπόκρισης δημιούργησε έναν πολύ καλά δομημένο τύπο, χωρίς ρωγμές, απόλυτα πειστικό. Από κοντά, κι ο συμπρωταγωνιστής, Ηλίας Παπαδόπουλος με μερικές πολύ δυνατές στιγμές, που οφείλονταν κυρίως στο ενεργητικό του βλέμμα.
Τα σκηνικά και τα κοστούμια που επιμελήθηκε ο Χαρίτων Παπαδόπουλος ήταν πολύ χαρακτηριστικά και για τον χωροχρόνο του έργου αλλά και για τους συγκεκριμένους τύπους ανθρώπων. Ενδιαφέρουσες οι μουσικές επιλογές της Νάσιας Καλημέρη, εντός κλίματος, ίσως θα μου άρεζαν να έδιναν ένα πιο έντονο στίγμα στην παράσταση. Η σκηνική μάχη που επιμελήθηκε ο Βαγγέλης Μανιτάκης, έδωσε ένα χιουμοριστικό τόνο στην παράσταση.
Εν κατακλείδι, έφυγα από την παράσταση με θετικότατες εντυπώσεις. Θετικές εντυπώσεις τόσο για το έργο των Βαλκάνιων δημιουργών, για την απόφαση των Enigma Theatre Group να τολμήσουν το ανέβασμα του συγκεκριμένου έργου και τέλος για την γενικότερη παρουσία και προσπάθεια της ομάδας, που ετοίμασαν μία από τις πιο καλοστεκούμενες και αξιοπρεπείς παραστάσεις που είδαμε φέτος.