Αμερικάνικο έργο μοναχικής αναζήτησης ενός Ιρλανδού συγγραφέα. Ένας άνθρωπος αναζητά επί τριανταδύο χρόνια, το κομμένο -από μια ομάδα άξεστων καουμπόυδων- αριστερό χέρι του, ένα ζευγάρι αναζητά τα χρήματα για να ζήσει το όνειρο. Ένας ρεσεψιονίστας αναζητά τα δολλάρια που του ανήκουν σε μια αθετημένη συμφωνία παράνομης διακίνησης, ένας έγχρωμος αναζητά τον κλεμμένο κάκτο της μητέρας του και η κοπέλα του αναζητά αόριστα την έκφραση μιας οργής. Αυτά τα πρόσωπα εμπλέκονται στη δράση του έργου που διαδραματίζεται στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου, σε ένα σκηνικό περιορισμένης δράσης και επικοινωνίας, με βίαια ξεσπάσματα και βωμολοχικές εκφράσεις, διαλόγους υποτονικούς ως την απειλή και το ρίσκο του θανάτου. Ένα ρίσκο που θα οδηγήσει το ζευγάρι στην ελευθερία και τον Καρμάικλ σε μια παραίτηση την ώρα που θα βρει αυτό που ψάχνει-όχι γιατί του είναι πια χρήσιμο αλλά γιατί είναι δικό του-τη στιγμή που η επικοινωνία με τον ρεσεψιονίστα δίνει το αποτέλεσμα της ανθρωπιάς και της φιλίας και τον οδηγεί και πάλι στη ζωή. Τη στιγμή που ο ήρωας, αποφασίζει να χαρίσει την ελευθερία στους δύο νεαρούς απατεώνες, ύστερα από μια σύντομη συνομιλία όπου αποκαλύπτεται μέρος της προγενέστερης δράσης. Η προνοητική πράξη σώζει τη ζωή του ήρωα την ώρα που αποφασίζει να δώσει τέλος στις τρελλές αναζητήσεις καπνίζοντας ένα τσιγάρο στο δωμάτιο του ξενοδοχείου στο δάπεδο του οποίου έχει ρίξει βενζίνη σε μια αναμενόμενη ή όχι συνέχεια.
Ο Κουλοχέρης του Σποκέιν, έργο κλιμακούμενης έντασης, ελεγχόμενης κριτικής και ανατροπής, με σουρρεαλιστικούς διαλόγους και δραματικότητα πίσω από τη βία, με αναφορικούς άξονες τη βία και τη συμφιλίωση, καταγράφει όψεις της ζωής των ανθρώπων που επλέκονται στο παιχνίδι της καθημερινής αναμέτρησης και του αποτρόπαιου ονείρου.
Απρόσμενο θέμα, κείμενο άνευρο στην αρχή, που στο τέλος βρίσκει το ρυθμό μιας δράσης κι αποκτά ενδιαφέρον.
Γλώσσα άξεστη και ρεαλιστική (μετάφραση του σκηνοθέτη), κοστούμια (κ.Αλεξία-Γκλόρια Σαπέρα και κ. Κέλλυ Νικολάου) αναφορικά των ρόλων του έργου, χωρίς υπερβολή ενταγμένα σε ένα σκηνικό (κ. Μαντώ Ψυχουντάκη) απρόσωπου και φθηνού ξενοδοχείου στο συμβολισμό του ταξιδιού και του κλειστού χώρου.
Στη σκηνοθετική πρόταση του κ. Νίκου Χανιωτάκη, η δράση είχε ανατροπές και ισορροπία των κωμικών και δραματικών υπονοούμενων, έναν αέρα κίνησης της αδρανούς αναζήτησης που έριξε φως στο παιχνίδι επιβίωσης των προσώπων με όχημα κυρίως τη γλωσσική έκφραση και τα τεχνάσματα. Ο ίδιος ως ρεσεψιονίστας, κατέγραψε έναν ανθρώπινο τύπο ευφυή και καταπιεσμένο με ζωηρή έκφραση και υποκριτική δεξιοτεχνία πολύ ενδιαφέρουσα. Απευθύνθηκε με άνεση στους θεατές, έγινε επίσης για λίγο θεατής της εξέλιξης της δράσης και αξιοποίησε πολλές θεωρίες υποκριτικής. Ο κ.Τάκης Σπυριδάκης, ένας ηθοποιός κυρίως του κινηματογράφου, έδωσε στο ρόλο του Καρμάικλ το φυσικό του ύφος, με αλλόκοτες πινελιές της έκφρασης της θεωρίας που υποκίνησε την αντίδρασή του. Το ζευγάρι των απατεώνων ( κ. Σαμουήλ Ακίνολα και κ. Ντάνη Γιαννακοπούλου), κινήθηκε στο πνεύμα του έργου σε γενικές γραμμές, με προβολή κυρίως της σκοτεινής πλευράς μιας επικοινωνίας βωμολοχικής με στόχο την επιβίωση.
Ο Κουλοχέρης του Σποκέιν, αναζήτησης ταξίδι σε τροχιές που συγκλίνουν για λίγο κι ύστερα συνεχίζουν την καθορισμένη πορεία…
Συντελεστές:
Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Νίκος Χανιωτάκης
Σκηνικά: Μαντώ Ψυχουντάκη
Κοστούμια: Αλεξία-Γκλόρια Σαπέρα, Κέλλυ Νικολάου
Βοηθός σκηνοθέτη: Γεράσιμος Σκαφίδας
Μακιγιάζ: Ελένη Χανιωτάκη
Παίζουν: Τάκης Σπυριδάκης, Ντάνη Γιαννακοπούλου, Γεράσιμος Σκαφίδας (εναλλάξ με τον Νίκο Χανιωτάκη), Σαμουήλ Ακίνολα .