Όχι πια έρωτες..

Written by

Tα πιο δυνατά του συναισθήματα τα νιώθει κάποιος όταν ερωτεύεται. Αλίμονο σε όποιον δεν ερωτεύτηκε, δεν τον ερωτεύτηκαν και σε όποιον δεν ερωτεύεται αυτά που κάνει.

Ο έρωτας οφείλει να είναι πηγή ενέργειας στην ζωή μας. Κάπως έτσι κρατιόμαστε ζωντανοί και μπορούμε να προχωράμε, κάπως έτσι κάνουμε σκόνη τις καλύτερες αντιρυτιδικές κρέμες και βγάζουμε τις πιο επιτυχημένες φωτογραφίες. Εμπνεόμαστε και μας έρχονται οι καλύτερες ιδέες. Κάνουμε ένα βηματάκι και ξεφεύγουμε από την σφαίρα της λογικής, μπαίνοντας στον κόσμο που όλα είναι δυνατά και που η επιθυμία μας για το ακατόρθωτο δεν είναι λόγω εφηβικής κρίσης, αλλά εξαιτίας του ότι  δεν υπάρχει κανένας φραγμός μέσα μας. Τα συναισθήματα από μόνα τους έχουν την ένταση και την δύναμη να μας παρακινήσουν. Οι σκέψεις γίνονται εικόνες. Και άπαξ και δημιουργηθεί η εικόνα μέσα μας τότε έχει γίνει η μισή πραγματοποίησή της.

Γι αυτά τα συναισθήματα αξίζει να ζούμε.

Και ας μην μας τα μάθανε και ας μας πήρε χρόνο να τα ανακαλύψουμε.

Και η υπέρβαση είναι ο μοναδικός δρόμος.

Μοναδικός κίνδυνος ο εαυτός μας. Μην καταφέρει ο εγωισμός του ενός να υπερβεί την προσωπικότητα του άλλου. Μην φανούν τα πρέπει πιο πολλά από τα θέλω. Μη νικήσει η εικόνα την καρδιά. Μην γίνει ο έρωτας σύγκρουση. Μην χαθεί η ισορροπία, ανάμεσα σε εμάς και τον άλλον. Μην σβήσουν όσα έχτισε η καρδιά.

Και νομίζω πως βαρέθηκα να ακούω για μεγάλους έρωτες που έσβησαν, για ανθρώπους που θέλουν να είναι μαζί αλλά δε γίνεται. Για πρέπει στα οποία οφείλεις να υπακούσεις χωρίς να υπάρχει λογική. Οι άνθρωποι όταν θέλουν να είναι μαζί αρκεί ένα βλέμμα ίσια στα μάτια και πολλή αλήθεια για όσα νιώθουν, για να είναι μαζί, για να παραμερίσουν κάθε εμπόδιο. Δεν μπόρεσα ποτέ να εξηγήσω για ποιό λόγο όταν συναντάς αυτό το οποίο θέλεις δεν απλώνεις το χέρι να το αποκτήσεις.

Οι άνθρωποι που ερωτεύονται χωρίς να ρισκάρουν, χωρίς να διεκδικούν τα πάντα δεν ερωτεύονται. Οι έρωτες που λένε πολλά και μετά αυτοαναιρούνται μέσα από τις πράξεις τους είναι απλά μια παραίσθηση.

Όχι πια έρωτες που φέρνουν δάκρυα, αλλά έρωτες που μας κάνουν να ξαναγεννιόμαστε, που είναι αληθινοί και στηρίζονται στην απλότητα των στιγμών. Που δεν θέλουν να μας αλλάξουν αλλά εμείς προκειμένου να γίνουμε καλύτεροι διορθώνουμε τις ατέλειές μας.

Όσο θα είναι στη φύση του ανθρώπου να ζει σε οργανωμένες κοινωνίες άλλο τόσο θα είναι στη φύση του να ερωτεύεται. Μη ξεχνάμε όμως πως, όταν βρεθεί ο έρωτας δίπλα μας, αν δεν απλώσουμε το χεράκι μας να τον ακουμπήσουμε, μάλλον δεν αντέχουμε την παρουσία του και σε αυτό είμαστε υπεύθυνοι εμείς.

Ακόμα και αν βρεθήκαν άνθρωποι να μας τσαλαπατήσουν λιγάκι την καρδιά, η επιθυμία είναι πιο δυνατή από όλα. Αν θέλεις βαθιά να ερωτευτείς θα γίνει.

Εσύ θέλεις;