Ακολουθεί η εισήγηση του πρύτανη, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου εν όψει της Παγκόσμια Ημέρα Νερού.
Το νερό της ύδρευσης, όπως άλλωστε και το νερό στη φύση, επειδή συντηρούν τη ζωή ανθρώπων και οικοσυστημάτων αντίστοιχα, είναι δημόσια αγαθά και έχουν κοινωνικό χαρακτήρα. Αντίθετα όταν το νερό χρησιμοποιείται ως πρώτη ύλη για την παραγωγή και εισέρχεται στη διαδικασία της αγοράς, όπως συμβαίνει για παράδειγμα με τα αγροτικά και βιομηχανικά προϊόντα και τις τουριστικές υπηρεσίες, εκεί πράγματι αποκτά μια εμπορική αξία και μπορεί αν αντιμετωπίζεται ως ιδιωτικό αγαθό. Με την προϋπόθεση βεβαίως ότι η διαχείρισή του γίνεται κατά τρόπο που να εξυπηρετεί την εξοικονόμηση του πολύτιμου και λιγοστού αυτού αγαθού. Ακόμα και με αυτές τις περιπτώσεις δηλαδή, που το νερό έχει μια οικονομική αξία, η τιμολόγησή του και η αξιοποίηση οικονομικών εργαλείων αποσκοπούν στην εξοικονόμησή του μέσω της εφαρμογής μεθόδων διαχείρισης της ζήτησης. Ακριβώς η ανεπάρκεια των διαθέσιμων υδατικών αποθεμάτων είναι ένα επιπλέον επιχείρημα για τη μη ιδιωτικοποίηση του νερού. Διότι εάν το νερό της ύδρευσης πωληθεί σε ιδιώτη, τότε η επιχείρηση αυτή θα είναι η μοναδική στον κόσμο που θα προσπαθεί να κερδίσει όχι από την αύξηση αλλά από την αναγκαστική μείωση των πωλήσεών της. Γεγονός που θα την αναγκάσει να προχωρήσει σε αύξηση της τιμής των παρεχόμενων υπηρεσιών και σε μείωση του κόστους του καθαρισμού του νερού. Με τελικό αποδέκτη τον πολίτη, ο οποίος θα έχει και ακριβότερες και χειρότερες υπηρεσίες ύδρευσης. Ο μονοπωλιακός χαρακτήρας της ύδρευσης είναι ένα ακόμη επιχείρημα εναντίον της ιδιωτικοποίησης. Αν συνυπολογίσουμε σε αυτό το γεγονός ότι η ΕΥΑΘ είναι κερδοφόρα, τότε η πώληση σε ιδιώτη ενός μονοπωλίου που αποφέρει κέρδη αγγίζει, όπως γίνεται αντιληπτό, τα όρια του σκανδάλου. Η διεθνής εμπειρία διδάσκει ότι οι ευρωπαϊκές χώρες οι οποίες προχώρησαν σε ιδιωτικοποίηση του νερού της ύδρευσης ανακρούουν σήμερα πρύμνα και επαναφέρουν το νερό σε δημόσιο ή δημοτικό έλεγχο. Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η λογική του «όλα πουλιούνται και όλα αγοράζονται» έχει όρια. Το νερό της ύδρευσης, το φυσικό περιβάλλον, η Παιδεία και η Υγεία πρέπει να γίνουν οι κόκκινες γραμμές στους νεοφιλελεύθερους σχεδιασμούς των μνημονίων και των ελληνικών κυβερνήσεων που τα ακολουθούν. Αν θέλουμε η Ελλάδα να παραμείνει μια ελεύθερη και ανεξάρτητη χώρα και την επόμενη μέρα της κρίσης…
*Για περισσότερες πληροφορίες δείτε εδώ.