Τι πρόκειται να παρακολουθήσουμε στην παράσταση “Leonardo’s Ring” ; Ένα δαχτυλίδι που φιλοτεχνήθηκε από τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι, περνά μέσα απο τους αιώνες απο χέρι σε χέρι,ενώνει και χωρίζει ανθρώπους. Γίνεται το σύμβολο μιας ατέρμονης προσπάθειας να επικοινωνήσουν οι άνθρωποι. Το έργο μπερδεύει το παρόν με το παρελθόν. Μικρές διαφορετικές ιστορίες όπου το δαχτυλίδι περνά απο τα χέρια του Τσαικόφσκι,του Όσκαρ Ουάιλντ,του Ροδόλφο Βαλεντίνο και φτάνει ως τις μέρες μας. Η ιστορία επαναλαμβάνεται! Άραγε θα βρει την αλήθεια που ψάχνει ο άνθρωπος;;;
Ποιος είναι ο ρόλος που υποδύεστε στην παράσταση; Τι είναι εκείνο που σας ενθουσιάζει σε αυτόν; Όλοι οι ηθοποιοί σ αυτή τη παράσταση κάνουμε πολλούς και διαφορετικούς ρόλους. Εγώ κάνω πέντε. Τον Τζάκ, ένα νεαρό στρίπερ, τον μαύρο κύριο(λειτουργεί συμβολικά), τον Όσκαρ Ουάιλντ(αντίστοιχα αντρική και γυναικεία φύση) τον Ρούνι, ενα έκφυλο φύλακα φυλακών και ενα σαραντάρη πλούσιο επιχειρηματία που “αγοράζει” ερωτικούς συντρόφους.
Ο τζάκ ίσως με ενθουσίασε λίγο παραπάνω όμως αφού μοιραστήκαμε πολλά “μυστικά” μεταξύ μας!!
Πού πιστεύετε ότι οφείλετε η επιτυχία της συγκεκριμένης παράστασης;Ένα τολμηρό κείμενο, μια τολμηρή σκηνοθεσία και ηθοποιοί που τολμούν να “ξεγυμνώσουν” τον εαυτό τους επί σκηνής. Μια παράσταση που συνδιαλέγεται οχι μόνο για την ψυχή του ανθρώπου αλλά και τις ανάγκες της καρδιάς του. Για ανθρώπους που βιδώνονται στη γη αλλά και ανθρώπους που τολμούν να πετάξουν!
Γιατί πιστεύετε ότι αφορά το κοινό σήμερα η συγκεκριμένη παράσταση; Πού στοχεύει; Απευθύνεται σε κοινό που αντέχει αλήθειες. Η παράσταση δεν εξωραΐζει αλλά με κυνικό τρόπο λέει πράγματα που κανείς,ακόμα και σήμερα δυστυχώς,δεν τολμά να ξεστομίσει.Αποτελεί γροθιά στο ψέμα και την υποκρισία.
Θα μπορούσαν να υπάρχουν στην καθημερινότητά μας , καταστάσεις ή αντικείμενα που να μας δίνουν μια ιδιαίτερη δύναμη όπως συμβαίνει με το δαχτυλίδι; Τι θα μπορούσε να είναι αυτό; Το δαχτυλίδι λειτουργεί ως σύμβολο.Ο κύκλος. Η αρχή του είναι και το τέλος του. Αποτελεί εδώ και αιώνες αντικείμενο αφοσίωσης,αγάπης και δέσμευσης. Σήμερα έχει αρχίσει να αλλάζει αυτό.Την θέση του παίρνει πότε ενα τατουάζ, πότε ενα κόσμημα η ακόμα και ένα είδος φυλαχτού που το φοράμε πάνω μας. Κάτι που να δείχνει πως ανήκουμε κάπου. Πότε οι άνθρωποι θα μάθουμε να εμπιστευόμαστε τα σημάδια της καρδιάς μας;;