“Ένας δυνατός άνεμος που προσκαλεί τις σάλπιγγες της Αποκαλύψεως, πνέει από το ύψος αυτών των καταπόρφυρων βράχων και συνταράζει το τεφρό και λυπητερό φύλλωμα αυτών των μεγάλων ευκαλύπτων, τόπο που το γυρίζει στο μαύρο. Λίγο λίγο δυναμώνει, και λυσσασμένος σκαρφαλώνει κλιμακωτά την δασωμένη πλαγιά, αφήνοντας στο πέρασμά του ίχνη πύρινα.
Στο χαμηλό πέτρινο ψήλωμα όπου στεκόμαστε δεν αισθανόμαστε και τόσο την ορμή του, κι’ ακόμη λιγότερο εκεί κάτω στους αγρούς που εξερευνούμε με το βλέμμα μας. Πήγαμε ως εκεί επί τούτω, ξέροντας πως κάπου εδώ κρύβονται κάτι ξακουστά ερείπια, που προσπαθούμε να ξεχωρίσουμε ανάμεσα στο κακοτράχαλο έδαφος και στους σωρούς τα τρελά ξεραμένα φύλλα. Το μέρος είναι δοξασμένο, σημαδεμένο από την ιστορία, καθώς το μαρτυρούν εκεί απάνω αριστερά εκείνοι οι κατακόρυφοι βράχοι, που τους επισκέπτεται με όλη του την πομπή την ώρα τούτη ένας ήλιος στο χαμήλωμά του.
Μόλις που διακρίναμε τα γύρω μας, τίποτε για να βοηθήσει την αποκρυπτογράφησή μας. Κάτω από τα σπαρμένα κριθάρια και τ’ αγκαθερά βάτα κάτι ίχνη σας από θεμέλια, κάτι τειχαλάκια αλλόκοτα. Τι άραγε θα μπορούσε να σημαίνει εκείνο το σχήμα σαν πέταλο αλόγου, που ωστόσο το διακρίνουμε καθαρά, να εκεί μπροστά, στ’ αριστερά μας; Νάταν τάχα καμιά αίθουσα ημικυκλική κάποιου ρωμαϊκού λουτρού; Ή μήπως τα’ άγια των αγίων κάποιας πρωτοχριστιανικής βασιλικής; Προς τα δεξιά πάλι, πάνω σ’ έναν πρασινωπό λοφίσκο μπορεί κανείς ακόμα σήμερα να μετρήσει τους πελώριους μαρμαρένιους όγκους, που ξεχωρίζουν σαν αποκολλημένοι και που κανένας ακόμα δεν βρέθηκε να τους βεβηλώσει. Και, ακόμα πιο ψηλά, οι γυμνές οδοντωτές ορεινές ακίδες ενός περίβολου, που παρόλο που δείχνει απειλητικός, δεν μπόρεσε ωστόσο να θρυμματίσει τις δαγκωματιές του χρόνου.
Αντί για θεϊκή Επιφάνεια, την ώρα τούτη μια καταχνιασμένη απόχρωση διαποτίζει τα πετρώματα που τα βλέπουμε να λιώνουν από μόνα τους.
Γκίκας.”
Η παραπάνω περιγραφή αφορά τον πίνακα «Πράσινο και Ασήμι»(1957) και έγινε από τον ίδιο τον ζωγράφο στα γαλλικά. Αποτελεί απόσπασμα από το βιβλίο «Γκίκας», εκδόσεις Εθνική Πινακοθήκη Μουσείο Αλέξανδρου Σούτσου, Αθήνα 1973
Πηγή :
http://www.nationalgallery.gr/library/el/exantilimenoi_katalogoi/el_gkikas.html