Πυρκαγιές, κριτική παράστασης Άγγελα Μάντζιου
Πυρκαγιές: Πολιτικό θέατρο ως μαρτυρία-ντοκουμέντο, με τα σύγχρονα υλικά και την πλοκή των τραγωδιών, στον πυρήνα μιας προσωπικής εξιστόρησης. Θεατρικό έργο θερμού ποιητικού τόνου, φιλοσοφικής αύρας και εκλεπτυσμένου χιούμορ. Ο συγγραφέας χρησιμοποίησε το ζέον βιωματικό υλικό της ανάμνησης προκειμένου να ψηλαφήσει το ίχνος της τραυματικής περιπέτειας, προσωπικής και συλλογικής, πάνω στον χάρτη μιας χώρας, σ’ ένα πεδίο αναζήτησης ταυτότητας. Γραφή με δυνατές σημειολογίες στις εικόνες της, με εκφραστικά κλισέ στους διαχωρισμούς των περιγραφών των προσώπων αλλά και με επαναλαμβανόμενα μοτίβα στο πολιτικό μήνυμά της.
Σκηνοθετικά η ανάγνωση του έργου αποτυπώθηκε ως χαμηλόφωνη και ευκρινής εξομολόγηση και ως ταξίδι μύησης, αυτογνωσίας, ενηλικίωσης, ωρίμανσης και συμφιλίωσης και παράλληλα ως διαδικασία ταυτοποίησης τραυμάτων, στοχασμός πολιτικής συνείδησης και ηθικού χρέους.
Η δράση του έργου σχηματοποιήθηκε σε παράλληλες σκηνές που ενίσχυσαν την εικονοποιΐα της αναπαράστασης, δίνοντας εύρος στην δομή των μικρών επεισοδίων καθώς εκτυλίσσονται σε διαφορετικούς χρόνους στη ροή της παράστασης.
Σκηνογραφικά διακριτή αφαιρετικότητα συμβόλων: ένα δέντρο με κατακερματισμένα κλαδιά και στη «σκιά» του, ελάχιστα αντικείμενα υποδηλωτικά της έδρας τόσο του τόπου όσο και των ασχολιών των προσώπων. Υποβλητικοί φωτισμοί φώτισαν στα πρόσωπα των ηθοποιών τους χαρακτήρες του έργου και τον χώρο, δημιουργώντας ατμοσφαιρικές προεκτάσεις απροσδιοριστίας.
Η μουσική με μελαγχολικές ρίζες και διακριτικές φράσεις ξανοίγματος σε οικουμενικούς τόνους, υπογράμμιζε σχολιαστικά την ιστορία των δύο παιδιών που αναζητούν τα ίχνη του πατέρα και του αδερφού τους, ύστερα από τον θάνατο της μητέρας τους και το άνοιγμα της διαθήκης της. Πάνω σ’ αυτή την διαθήκη-επιθυμία οικοδομείται η υποθήκη της αναζήτησης ταυτότητας και καταγωγής. Σ’ αυτόν τον κύκλο ζωή και θάνατος, γλώσσα και επικοινωνία, ηθικές αξίες και συναισθήματα, πόλεμος, πολιτισμός και βαρβαρότητα, βίωμα, ανάμνηση, επιθυμία και πάθος, παρελθόν και παρόν, δεσμοί αίματος και εμφύλια πάθη, συμπλέκονται θεματικά σε μικρούς στροβιλισμούς σχέσεων, δράσης και αντίδρασης.
Οι ερμηνείες των ηθοποιών -αν και όχι όλες στο ίδιο επίπεδο- έδεναν μεταξύ τους και παρά τις επιμέρους εκφραστικές διαφοροποιήσεις, έδιναν μια εντύπωση κοινής στόχευσης. Συνδυάζοντας στις τεχνικές τους διαφορετικές τεχνοτροπίες, οι ηθοποιοί έδωσαν στη δράση συναισθηματικές διακυμάνσεις, χρωματίζοντας με την άπειρη άρθρωση, με την εύπλαστη πολυτροπία, με την στιβαρή έμπειρη δυναμική, τους ρόλους που ενσάρκωσαν με τα λόγια τους και συνέλαβαν με το σχήμα της κίνησής τους.
Το α’ μέρος, πιο σφιχτά δομημένο ως σύσταση των προσώπων και ιχνογράφηση των σχέσεων, με στοιχεία προοικονομίας και μια αίσθηση αγωνίας σχετικά με την έκβαση, εισήγαγε στα δεδομένα μαθηματικά της ιστορίας. Το β’ μέρος, εκτενέστερο και με περισσότερα καταγγελτικά -εμμονικά σημεία, ως άσκηση πεδίου των όρων της συμβολικής διαθήκης που καλούνται να εκτελέσουν τα παιδιά επιτελώντας το χρέος προς την νεκρή μητέρα τους, οδήγησε στην λύση του προσωπικού-συλλογικού δράματος.
Πυρκαγιές. Θεατρικό έργο μαθηματικών συμβολισμών με ενδιαφέρουσα σκηνοθεσία που ανέδειξε τις φωνές της ιστορίας και το πνεύμα διδαχής του συγγραφέα. Έργο μακρόσυρτης ανάπτυξης ως ελεγεία μύησης στο όριο αποτροπής, κατανόησης και αποδοχής.
«Πυρκαγιές» του Ουαζντί Μουαουάντ
ΚΘΒΕ Βασιλικό θέατρο
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Μετάφραση: Έφη Γιαννοπούλου
Σκηνοθεσία: Ιώ Βουλγαράκη
Σκηνικά: Anna Fedorova
Κοστούμια: Μαρία Μυλωνά
Μουσική: Γιώργος Χριστιανάκης
Κίνηση: Αλεξάνδρα Καζάζου
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Μουσική διδασκαλία: Νίκος Βουδούρης
Σχεδιασμός προβολών: Μάριος Γαμπιεράκης, Χρυσούλα Κοροβέση
Βοηθός σκηνοθέτη: Έφη Χριστοδουλοπούλου
Β’ Βοηθός σκηνοθέτη: Σοφία Lacombe
Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Δήμητρα Γιοβάνη
Φωτογράφιση παραγωγής: Τάσος Θώμογλου
Οργάνωση παραγωγής: Αθανασία Ανδρώνη
Ηθοποιοί: Μάρκος Γέττος (Ουαχάμπ), Δανάη Επιθυμιάδη (Ζαν), Ελένη Θυμιοπούλου (Σαουντά, Ελχάμ), Νίκος Καπέλιος (Γιατρός, Μανσούρ), Γιώργος Καύκας (Ερμίλ Λεμπέλ), Δημήτρης Κοτζιάς (Αμπντελμαλάκ), Ανδρέας Κουτσουρέλης (Αμπντεσσαμάντ), Ευσταθία Λαγιόκαπα (Ναουάλ 14-19 χρόνών), Ντίνα Μιχαηλίδου (Ναουάλ 60-64 χρόνων), Γρηγόρης Παπαδόπουλος (Ραλφ, Πολιτοφύλακας, Φωτογράφος), Κώστας Σαντάς (Χαμσεντίν), Εύη Σαρμή (Ναουάλ 40-45 χρόνων), Δημήτρης Σιακάρας (Φαχίμ), Χρίστος Στυλιανού (Νιχάντ), Ορέστης Χαλκιάς (Σιμόν), Κωνσταντίνος Χατζησάββας (Αντουάν).
cityculture.gr / Πυρκαγιές κριτική παράστασης / Άγγελα Μάντζιου